13 resultaten.
Strijkzwavelhoutje
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 487 is mijn restwaarde gelijk
aan de voorbijgaande geur
van een afgebrande lucifer
op het houtwerk
is de kop rood
en tijdelijk voornaam
tot het zwart
is hij even een ster
als ik ben opgebrand
blijkt de eeuwige roem
reeds te ver
die was al eerder
naar de maan…
Akoestische bas
netgedicht
4.0 met 45 stemmen 936 Hoor bescheiden lopen
in ronde vrouwelijke vormen
maar
zie hem ontspannen bevrijdend
vrijen met snaren
ogen gesloten
in rokerig blauw licht
zijn lichaam vrijt sensueel
tegen haar glimmende
houtwerk
haar lopende klanken
van boeien bevrijd.…
Noten klinken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Noten klinken door
Lang nadat ik ze
Heb aangeslagen -
Eeuwenoud houtwerk
Dat hun klank vasthoudt
Langer dan ikzelf
Ooit horen kan -
Minutenlang ben ik stil
En vormen zij het bewijs
Van mijn bestaan
Ode aan onze Geissler piano, zaterdag 16 augustus.…
De schoonheid van verval
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 181 Wind die meedogenloos
Heeft huis gehouden,
Luiken los geschuurd,
Hengsels hangen er maar bij;
Kletterende hagel,
Razende stormen teisterden
Het houtwerk -
Verf die allang haar eigen
Kleur verloren is,
Ze is door en door verschoten,
En toch is wat nog rest
Van ongekende schoonheid -
Het leven is er zichtbaar
Doorheen getrokken…
maart krult zijn staart
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 398 compact en doorschijnend paars
kruipen omhoog uit bloembakken
handmatig schuurt iemand houtwerk
ik hoor een stofzuiger
en lees Zomerhitte
gisteren waren hier vrienden
een hand met zeven vingers
de open palm ontving
en liet weer gaan
lang geslapen vandaag totdat
er iemand riep: Lekker he?…
Steenmarter
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 282 gevallen in mijn binnentuin
gevangen tussen ruiten
gravend en vechtend
naar vrijheid daar buiten
vretend aan houtwerk
springend tegen wanden
zoekend naar een uitweg
sissend met scherpe tanden
opgerold slapen overdag
wat een nachtdier mag
de gemeente gebeld
de marter lag uitgeteld
opdracht luidde doodslaan
dat heb ik helaas gedaan…
VERBRANDE SCHEPEN
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.541 Uitgenodigd laat ik het geraas van
vallende zeilen, touw en houtwerk
achter, verken de glorende verte,
voel een glimlach ontspannen het nu
bepalen, mijzelf met beloftevol straks
geconfronteerd.…
Tranen in Tirana
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 52 Zij was meermalen abuis
Bij schoten op het houtwerk en het kruis
En keep Patrício, van AS Roma
Mourinho scheldt op scheids, maar looft den heer
Voor 'n hoofdprijs en verdomd, het lukt hem wéér!…
voordeur
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 304 het geraffineerde smeedwerk sluit
blindelings aan bij de passanten die
jarenlang achtereen in bonte stoet
langs het houtwerk binnen traden
de loodgieter, de postbode, de dokter
de buurvrouw, de buurman, sloefke,
de kat van Angèle, de vriendin, de
binnengeworpen reclame toen ik een
keerke in den hof moest zijn, zij en zij
een klein muiske…
SAIL 2010 Amsterdam
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 461 aan prachtige schepen,
bemand door Russen, Zweden, Noren, Italianen
en, natuurlijk, de Indonesische matrozen
die in volle glorie, staande op de brede ra's,
de historie van bruisend verleden doen herleven,
gespierd en stil, op het ruisen van de wind,
Zie toch de robuuste kracht van 'Stad Amsterdam',
teer, linnen, touw, prachtig gedraaid houtwerk…
Het huis alleen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 593 Met de verkoelende westenwind
waaien de stemmen mee van het strand
over het warme zand het huis in
Krakend houtwerk van zwellende sponningen
tikken van gespannen glas
Op de overloop draait het stof
zijn rituele rondjes in het licht
vallend vanuit een bovenraam
Een deur smakt dicht en haast
gelijkertijd ruziemakende stemmen
de één hoog, de…
Poging met een 'aviette' , Parijs 1900
gedicht
3.0 met 32 stemmen 20.136 't Houtwerk op de tribunes te nat om te gaan zitten
zuigen z'n banden zich vast aan 't cement van de baan
drassig 't middenterrein, mannen in groepjes bij elkaar
met blinkende velgen zet hij aan als voor een scherpe sprint
niet de motregen, de motregen alleen maakt die enorme vleugel
van zeildoek of geolied papier boven z'n hoofd zo hopeloos…
Insula Ambla
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 260 Daar doemt met zeebries door ons blond
Weer het allereerste pand op na de pond
Zet ons op grond van strand onthaalt
Tegen kost en zwart betaalt
Spitze en ik
Instructies zijn de garage
Eerst een verse rode lik
Waarna vakkundig in de lak
De zeegebleekte ramen
En het houtwerk van het dak
En na het kwijten van de taak
Vermaken wij snaken…