121 resultaten.
de hut
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 136 de hut
de lucht is blauw, egaal staal blauw
achter vier vermolmde houten palen
gekoppeld door een gebogen ijzerdraad
drie in het licht, één in het nauw
de pikkip of de pispaal, zogenaamd
de anderen, een gulle lach op hun gelaat,
droegen de erwten, bonen, hooi en klaver
om te drogen in ons zonnige klimaat
verdwenen zijn ze uit het landschapsbeeld…
Hut
gedicht
2.0 met 21 stemmen 3.036 Toen ik de hut verliet waren er mensen
tegen wie ik aankroop, bij enkelen meende ik het.
Ik weet niet wat er dooide, er kwam al zoveel in me om.
Wat was hij even een baby. Bleef maar jengelen
om verhalen van de walvis in de man. Hechtte wat
waterpsalmen af. Ik dein
op een matras. Alsof me iets wiegt maar het gaat
te hard.…
Stilte van de heimweehut
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 185 In stilte van de heimweehut
zat jij niet langer in de put
gedachten gingen nergens heen
daardoor was jij met God alleen
het oergevoel waarmee je kwam
was uit een ander toneelstuk
een wereld waar ik niet aanwezig was
zelfs niet in de brieven die jij in stilte las.
Een stoel stond op een andere plek
het schilderij was van een vreemde gek…
Zaligheid van de liefde?
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 1.792 Niet in hutten of in paleizen
op geen zetel of kroon
maar in het midden van ons beiden
bloeit de liefde zalig en schoon ...…
De boom met de moeilijke naam
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.514 "Ik heb een hut gebouwd."
"Een hut?" vraag ik.
"En waar mag dat wel zijn?"
Ze wijst wat vaag naar achteren
En troont mij mee de boomgaard in.
"Kijk, hier," zegt ze,
"Hier in de wipselboom."
"De mis-pel-boom zul je bedoelen,"
Wijs ik haar snel terecht.…
Onze pubers zijn strontverwend
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 409 Geen mobieltje maar een haan kraait de ochtendstond
Wordt gekleed wakker op een matje in een lemen hut
Doe je slippers aan in het halfdonker
en stap behoedzaam over moeders grut
Pak de emmer op weg naar een gat in de grond
Het varken komt al, verderop jankt een hond
Ontbijten gaat snel, honger blijft je metgezel
School is een uur lopen, er…
En daar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 79 bij het einde
van de wereld
verlies ik
al mijn kleur
een geïmproviseerde
hut
het laatste
houvast
aan dat
wat leven heet
tot de zon
zucht
en bleekjes
ondergaat…
windveren
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 662 woorden werden rondgestrooid
als het kussen leeggeschud
vanaf de heuveltop omlaag gegooid
stoof het snel van hut tot hut.…
donar
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 206 de ruisende lenteregen zingt
het onweer langzaam weg
een ontwaken uit verstarring
eerste sterren zijn zichtbaar
door het rookgat van de hut
men durft weer omhoog te kijken…
Voorbij grenzen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 183 (Eltse grins foarby; De Kast)
Een hut van plaggen
ruim vijf eeuwen terug
op het Friese platteland
~~ ~~ ~~
Binnenkort hoopt hij
dan vader te worden
Met het scheppen van een band
~~ ~~ ~~
tussen leden van
zijn gezin, in hun hut
bij een ondergaande zon
~~ ~~ ~~
Toekomst tegemoet
Het meisje kijkt om en
lacht lief door…
Levenslied
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 309 Geboren ben je in een hut van plaggen
Waar je moeder altijd jammerde
Waar je vader zich verhing
Waar het altijd stonk
(naar je debiele broertje)
Broos zijn je botten
Schuw is de blik in je ogen
Maar eens zal ook jij liefde kennen…
De aarde
gedicht
2.0 met 63 stemmen 15.656 Ik heb de aarde in
Twee hutten verdeeld: een
Voor mij
En een voor mij zelf.
Als een rivier voeten
Loop ik naar de monding
Mijn woorden
Over verbrande akkers.
Het trage zilver van mijn spoor
Bevlagt de dagen tot waar
Zij heimelijk gaan:
De echo van geluidloze paarden.
------------------------------
uit: Winterrunen, 1967.…
Harm Heisa (1873-1956)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 147 Was het niet te harden
zo koud, nat en guur
dan ging hij de hut in
en stookte een vuur
soms had hij zoveel vuur omhanden
dat de hele hut afbrandde.…
naakt en dwars
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 144 ik wil slapen
op de steppe
op schrale grond
in een hut
desnoods
in een bed
pijn
bezweren
verdriet er
uit slaan
als vuur
uit stenen
met lijm
en zand
dromen helen
voor een
hemelvlucht
naar de zon
naakt en dwars
met lichte tred
door het
duister lopen
alles wil ik
met jou…
ijstijden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 116 in dit onontgonnen
land van steen en ijs
van de dichtgevroren
ijszee en bevroren aarde
keert met het voorjaar
het licht in het
noorden terug
de hut een stipje
in de mist als
een kleine
aangespoelde kist
de koperrode zon
en het onbedwingbare
verlangen naar de verte
haar wezen verschuift
met de tijd…
BLUT
hartenkreet
3.0 met 44 stemmen 3.454 Zwervend over vlakten
Eenzaam en blut
Dronken door uitdroging
Op zoek naar m'n hut
Uitgekleed door de maatschappij
In de commercie verdonken
Een berg onzinnige produkten
Stonden naar me te lonken
Ik heb alles gekocht
Ik heb alles uitgegeven
En daarvoor de duurste prijs betaald
Ik blijf blut mijn verdere leven…
De mist pakt de polder in
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 99 voor Jocha
De mist pakt de polder in,
hult elk gehucht in een gewaad
en ook de slee- en meidoornhaag,
sloten, kreken, bruggen, putten, hutten,
een school, de danszaal en een kerk,
de mist is als een verlegen regen,
ze leekt weemoedig op je neer
tot traag de voorhang opengaat
en de zon doorbreekt.…
Maasai
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 650 Achter hem huilt de wind
droge tranen
en in lemen hutten
kermen ongeboren kleinkinderen.…
Plantage
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 300 In schamele hutten
wachten rubbertappers
met schrijnende ogen
op de koelte
van het donker.
Misschien zal de man
uit de stad
morgen wel iets meer betalen
en misschien kan er dan
een nieuwe mangel komen.…
oude tijden
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 496 In de verte luidt een kerkklok
over de mistige grijze velden
Het is herfst
De bladeren dwarrelen
Over de verlaten akkers
De eenzame vrouw
Keert terug naar haar hut
Ze zocht de laatste aardappels
en uien van het land
Weemoedig denkt ze terug
aan de ver vervlogen tijd
Ze verloor haar man en kind
In een wrede oorlog
Ze blijft…
Geverfde vogel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 174 .
__________________________________
GEVERFDE VOGEL
Bij tijd en wijle vlieg ik
sta ik wijdbeens in het leven
vol humor net als jij
geverfde vogel
Jodelend van alm tot alm
ski ik een paar maal in het jaar
van hut tot hut door berg en dal geniet die schöne edelweiss
und die rote rosen
Fluit eine kleine melodie
Ins blaue hinein…
Roggebrood
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 239 lippen glansden
schitterende liefdesdorst
ik schoof de
goudgele korenaren opzij
en maakte van
de ruiter een hut
kom, wenkte ik,
nog eens, kom hier
dicht bij mij
zij zwaaide,
schudde nee
en sprak
ik ben niet vrij
heb al verkering
met een roggebrood
en liep handkussend
aan mij voorbij.…
Vergeten Oorlog
hartenkreet
1.0 met 10 stemmen 750 Ook in de hutten van Darfur
Worden kinderen geboren.
Schamel, en armoedig.
Geen uitzicht op beter.
Maar wat een stil wonder!
Alles delen ze!
Ook op de velden van Darfur
zijn herders ondergedoken.
Ze hebben geen land,
geen schapen, geen werk.
Maar wel, vriendschap, liefde.
Alles geven ze!…
Zalige dood der kinderen
poëzie
4.0 met 12 stemmen 2.370 in deze hutte* wonen.…
Mimicry
gedicht
2.0 met 52 stemmen 12.433 Later ontmoet ik minnaars in een hut onder de tafel.
Wij spelen tot het donker wordt, dan sta ik op
uit een slaapzak die naar anderen ruikt.
-----------------------
uit: 'Receptie', 2007.…
Blad en schemer
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 519 Op een dag
zal ik een hut gaan bouwen
met één hand. In de ander
houd ik de bomen vast en het zeilen
van de grote zon.
Alles bloeit in het begrijpen;
zeepbellen, de zomer, wind
blauw, wit en roze
bloemen die lachen vanuit
het heden
naar morgen.…
IN NEDERLAND EN INDONESIE
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 556 Langs de rijstvelden
staan armoedige hutten;
wanneer 's avonds laat
hun lichten branden, zijn het
kleine schaduwpaleisjes.…
Hondsdraf
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.125 Dat draaft maar, hondsdraf
Dat draaft maar
Pijlsnel, in 't blauw, eeuw
in en andere uit
Eer de staak de hop droeg
was hondsdraf de hop
genas wie zwak was,
troostte de hutten
Oud-heilbrenger, beroemde;
hé, Blauwe Loper!…
Graal Ridder
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 400 Maar ik bleef maar hoopvol
Ook al was ik ver van mijn hut.
De Graal was mijn doel en moeten,
Ik wist dat Hij bestond.
Da Vinci Codes routen,
Dan Browns wereld rond.
Ik hoor al gezang van Katharen,
Ik zag al voor mij Montsegur
En niets kon mij bedaren -
Ik streefde naar mijn waarheidsuur.…
verdreven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 69 taal heeft iets praktisch
doe dit geef me dat kijk uit
daar komt een leeuw
de volgende stap
is een ritueel
bezing de leeuw
later geen leeuw meer
maar abstract idee Leeuw
waarvoor je blijft sterven
van angst en door moed
ergens opgesloten ben je
in je hut met je kinderen
maar als je er uit wordt verdreven
weet je dat wie…