67 resultaten.
Kaatsen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 81 jij gooide grote woorden
mijn vriend
zoals een kind
stenen in een rivier
strooide zielloze beloftes
zoals een boer
zaad op droog zand
mijn vriend
je zei
als de dagen gaan lengen
zullen de vogels weer kauwen
en ook
dat het de schuld
van de schildpad is
ik zei
vandaag kom ik je halen
want het is nog niet november
vandaag doen…
eindig
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 294 binnen
vier muren
kaatsen woorden
koud
schieten blikken
dwars door
en langs
niets hecht meer
het behang
laat los…
Nare drôme
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 Het is wat dezer dagen met de Friezen
Eerst jaren zonder een Elfstedentocht
En nu, hoe hard men ook voor Thialf vocht
Ze konden deze strijd alleen verliezen
Almere krijgt dus binnenkort het schaatsen
En Groningen de skûtsjes en het kaatsen.…
UITVAART
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 1.849 Stilte draagt ver vandaag
ze slurpt de snelweg op
omhult de hamerslagen
in straten vindt traagheid
haar bedding terug,
kinderstemmen kaatsen en
sleutels vragen aandacht
als komma, treingeraas
uit de verte als punt…
het verleden
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 751 Soms lijken beelden uit het verleden
terug te kaatsen in het heden
En diens omstandigheden
Nooit voorbij te gaan
Wie, wie kan mijn hart betreden
Zonder te steken diep daarbeneden
In het dal van het verleden
En zijn ziel open laten staan…
Communucatie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 139 Wat zit in mijn hoofd
dat in jouw hoofd zit
kan het wil het zal het
springen naar de overkant
wees bij zinnen
pak de woorden
alsof ze niet eerder zijn gehoord
niet eerder gesproken
kom in mij
kom in jou
kom niet kaatsen
maar verwacht de bal…
De strijd... gezonken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 776 Jouw woorden kaatsen
als schuimkoppen
met gebulder en kabaal
woest tegen de stille vlakte
van mijn weggedoken ziel.
De haven verlies ik
steeds meer uit zicht,
stilaan kwijn ik
naar de ondergang
geef mij over, aan die woeste zee.…
ik hou....
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 1.290 Ik spreek;
mijn woorden kaatsen tegen muren
en vallen neer,
onbemerkt, horend ongehoord,
als die vlinders fladderend vergeefs
daar waar geen honing is.
Het vangnet vangt de woorden
striemend uit de lucht,
doodt ze en prikt ze vast
daar waar geen leven is,
midden tussen dode vlinders
ongeliefd, hun tinteling verloren.…
Intimiteit voor beiden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 ja ik was van glas
zo doorzichtig
dat transparantie
niets wist van
mijn leven en gezicht
ik ben gaan slijpen
kleine stukjes
stralen weer kleur
kaatsen terug
wie ik wil zijn
de hoekige lijn
is gepolijst
scherpe kanten
zijn weg met
compromis en overleg
jij kunt mij strelen
zonder de pijn
van het snijden
eindelijk intimiteit…
Geen demasqué
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 159 je acteert volleerd op
het podium van leven
waar schijnwerperlicht
jouw gezicht laat stralen
speelt in een
zelfgekozen decor van
spiegels die kaatsen om je
volledig zichtbaar te maken
maar na het doek
is er geen demasqué
alleen wie aandacht heeft
leeft in jouw idee
het donker neemt
je naamloos mee
er is geen spiegel die
nog groet…
Verliefde blikken
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 44 we leven
al jaren in
de kleine
cocon van
verliefde
blikken en
verwarmen
elkaar
we kaatsen
in veelvoud
lichten op
spreken
stille woorden
die meer
zeggen dan
spreekkoren
sommige
zinnen
spreken
we niet uit
omdat vanzelf
sprekendheid
het al voor ons
heeft geluid
de vrijheid
die anderen
zich moreel
permitteren is
nog…
bloed in bloed
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 84 mijn kind, je nadert nu
de stappen der volwassenheid
geen bloem die uitgebloeid verdwijnt
als jij je haren hangen laat
donker wast de maan, maar lichter dan het licht
verstaat de zon het, om steeds weer
terug te kaatsen
eenmaal daar, waar heel jouw man-zijn gaat
verlaat je mij
om altijd terug te keren
naar de basisvorm van jij
en ik…
overleving in standpunten
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 865 op 't hoofdkussen
ontvangt hij genadiglijk
z’n plussen
vallende in minnen
raakt hij
buiten zinnen
bij vijftig min
stond hij
nog plus
pas bij vijftig
plus ging hij
in de min
ooit was hij
voor wie
de bal durfde kaatsen
nu is hij voor
’t minnen
van de naasten
hij zegt
"mijn hart wordt oud
altijd al van binnen goud
dus…
de doodsteek
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 597 spaar mij jouw woorden
als vlammen slechts
leiden tot as
en de knoesten spetteren
in ogen van steen
waarin ik ooit nog zachtheid las
uit een teder hart van veen
scherpe messen trekken
door merg en been
en als schilden slechts dienen
het onweer te kaatsen
dan raakt de pijn
gevoelloos en verdampt
om zich naar de doodsteek
te haasten…
Glazen toontjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 112 jij spreekt met
glazen toontjes
die verwaaien
in de wind
waar ik vaagjes
melodieën hoor
uit jouw jeugd
als spelend kind
in je haren
dartelt zon
op zoek naar
lichtend blond
heldere ogen
kaatsen lente
als jij dansend
naar mij komt
wij schaduwen
de boulevard
spiegelen samen
het verliefde paar…
Geheime datingspel
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 52 waar het
gebaar altijd
zo sierlijk was
hapert nu de
gratie van een
ronde waterpas
altijd goed gestyled
tot in een laatst
bewegen werd jou
de hoge graad
van majesteitelijk
met eer gegeven
joyeus in een
verblindende
vitaliteit stralen
ogen en verbiedt
je lach nog altijd
donkere depressiviteit
zonder woorden
kaatsen blikken…
dochterliefde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 als een vrolijke melodie
raakt ze, maakt ze
momenten bewust
zo kan ze gerust
onomwonden de waarheid plaatsen
eigenwijs een weerwoord kaatsen
dan weer onhandig
geheel zelfstandig
sorry zeggen, alleen oprecht
ze leert, eert en motiveert
zingend, soms dwingend
ze opent je hart
ze is mijn rots, mijn trots
een prachtige verschijning…
Zonder ziel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 80 ik heb de spiegel
gevraagd niet meer
te kaatsen omdat ik mijn
beeld niet kan verdragen
ik kijk maar het
lijkt op geen stukken na
op de persoon die ik ben
er is niets dat ik herken
het is een vreemde
maar zonder ziel
een ander die als
medemens niet echt beviel
wij hebben geen gevoel
bij het zien van elkaars smoel
geen affiniteit…
Verpakt in klatergoud
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 64 de lach
is weer verpakt
in klatergoud
spiegels kaatsen vol
de schijn van het
uitbundig samenzijn
staan bol
van holle frasen
en platvloerse gein
maar het is voorgekookt
de bordjes smile weten van
geen wijken als wij kijken
waar is de lach
die prikt achter de ogen
voelt als een brok in mijn keel
die mijn hart
nog diep kan raken…
Vrij ademen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 829 Ik heb in je hart
melodieën geschreven, zonder
muziek maar wel met het licht
dat ik in je ogen heb ontmoet
de dagen aaneen lengen de jaren
waarvan ik de tel ben kwijtgeraakt, ik heb
zoveel zonderlingen ontmoet dat ik
één van de melaatsen geworden ben
ik kan niet kaatsen tussen de reiziger
in mij en de zwijger die in mijn woorden
zichzelf…
sfeerstad
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 181 er hurken huizen langs de dijk
iets verder richten spitsen
torenhoog en blauw, de wolkeloze hemel
een skyline
tussen toen en nu
daken kaatsen terug
water reflecteert de grote bocht
nog mooier, nu er spiegelramen
zacht ontwaken
in de intocht van de morgen
zorgen dwalen weg
wandelen vergaat met uitzicht langs
de winkelstraat
die noordelijk…
Waarom
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 de waarom-vragen
botsen tegen harde muren
kaatsen terug, botsen
en botsen weer
geen antwoord
nooit een antwoord
opstandig smijten
met kletterende woorden
adviezen worden
keihard weggeschopt
geen antwoord
nooit een antwoord
monden schreeuwen: waarom!…
Een lach vol sjans
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 58 geschoren
groen geurt
het gras naar toen
jij in je
blote voetendans
een lach vol sjans
armen die nog
verder reiken dan
ogen willen kijken
de wereld in
een felle draai
sensueel vonkt fraai
waar adem het
gemoed overstijgt kust
stilte het vermoeide lijf
tot hakken
weer uitdagend hun
opzwepend ritme klakken
en blikken
kaatsen…
Gepeins en overleg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 98 nooit heeft het mij
aan tijd ontbroken
wat ik vandaag niet uit
kon spoken ging naar morgen
er was geen race
tegen de klok
maar wat moest
werd ad hoc opgehoest
nu korten uren hun minuten
met gepeins en overleg
de tienden van seconden
zijn al verder van mijn bed
het razendsnelle kaatsen
over een reclamestunt
is vervangen door de…
Tot binnen buiten werd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 115 weer roept angst
met hol geluid
dat voortvluchtig
verre vleugels krijgt
echo’s kaatsen
hun niet thuis
gevoelloos tegen
zwarte muren
mijn citadel waar
stemmen dwalen
zonder verhalen
omdat een oor ontbreekt
waar tijd
vandaag vergeet
omdat gisteren
alles overschreeuwt
heb stilte laten groeien
tot binnen buiten werd
zie eindelijk…
Magie van soepele zinnen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 510 de lege tekst
tocht wind
luguber kaatsen
medeklinkers
echo's naar elkaar
ze kunnen geen
volume vinden
klinkers klotsen
tegenritmes en
zijn onbenaderbaar
woorden missen
de magie van
soepele zinnen
brengen niet meer
binnen dan betekenis
strofen vloeien niet
omdat de inhoud
strak bevroren lijkt
misschien wel
doodgeboren…
de magie van soepele zinnen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 697 de lege tekst
tocht wind
luguber kaatsen
medeklinkers
echo's naar elkaar
ze kunnen geen
volume vinden
klinkers klotsen
tegenritmes en
zijn onbenaderbaar
woorden missen
de magie van
soepele zinnen
brengen niet meer
binnen dan betekenis
strofen vloeien niet
omdat de inhoud
strakbevroren lijkt
misschien wel
doodgeboren…
Een valse profeet
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 734 bestelen de armen
verkrachten het recht
hun galmende woorden
klinken net echt
kaatsen in valsheid
de eerlijkheid dol
schreeuwen van vrede
maar hun echo’s zijn hol
eisen het volgen
preken verraad
vertellen hoe heden
in toekomst vergaat
draaien de waarheid
welsprekend een loer
leuren met zonden
in een genadig rumoer
stralen schijnheilig…
Sedona
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 In sluiers onzekerheid
sta ik op mijn balkon
de stenen verschieten
vergrijzen achter een bui
en zakken weg in de schaduw
van zwarte wolken, ik wacht
op dampende opklaringen
die weer kleuren schieten
in mijn stille huis
De dag heeft veel tijd
en al die tijd sta ik hier moe
hard te werken, emoties
heen en weer te kaatsen…
match
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 77 met gespreide armen wacht ik op de klap
je slaat me en mijn paard valt dood
we vechten om het vlakje in de hoek
onze tenen kaatsen, de koffie geurt
lijnen op het bord en bij je mond
je lacht: 'ik schaak je met een dame.'
zand glijdt de seconden weg
is tijd in korrels kleiner dan momenten?…