Alle inzendingen over kinderlied

maar door de deur van eenzaam donker weerklinkt een helder kinderlied…

Moriaantje zo zwart als roet vindt dit lied niet zoals het moet Dat gezeur over zijn bolletje is allang niet meer een lolletje Hij stapt moedig uit zijn rolletje naar de verfboer op een holletje Verft zijn hoofd en ook zijn hoed lekker wit. Dat staat pas goed!…

Gestorven In dit kinderlied. Herboren Uit een traan. Je bent verloren In een oceaan Een oceaan Met mensen die denken, Tijdens het openslaan Van `het boek', Aan de wijze woorden Van een god Bij het vallen van het Definitieve doek…

De zon die toch weer door de wolken breekt alsof ze nooit door 't duister werd gehinderd is beeld van wat mijn hart beleeft en wat het voor jou óver heeft: veel moeite maar ook licht, een geur van late rozen, een kinderlied dat nergens zwicht, een glimlach mooi als gedicht dat zelfs verliefden kan doen blozen.…

Alleen zijn is niet erg Hoogst vervelend Maar verder niets Wachten op wat niet komt Vergeten Dom erg dom Dobberen in eigen levensbrij Soms eens varen Zomaar ergens heen En dan zingen Een veel gezongen kinderlied Moeder zingt het iedere avond Alleen Maar ze zingt.…

Dochterlief, zo zoet en fijn Uit een bokaaltje ben je ontstaan Mama was echt met je begaan Toen was je nog heel klein Bijna een verwarde tijdslimiet Vreugde op die manier weggooien Leven toch niet omplooien In gedachten zong ze jouw kinderlied Familie deed alles wat ze konden Veranderen deed je niet zo snel Zij herkende je nog wel Alle…

Alles is gegeven: de zee, het land, de lucht, het kinderlied, de zucht, 't gelaat van de beminde, de vogel en de hinde en ieder lief gebaar.…

Wie draagt de glimlach terug en zingt het kinderlied zoals het elders klinkt ? Dit monument vol treurnis verscholen en ook zo dodelijk stil vertolkt zo koud en pijnlijk schril de eeuwige grendel die op zijn deur is zijn gulle lach uit het volle leven is peilloos diep in het graf gedreven…

Ach realiteit breng me nu terug met open ogen in verre dromen toen de dreigende zwarte vogel die onontkoombaar als het noodlot almaar dichterbij te komen lijkt nog een klein zangvogeltje was het pijnlijke schorre krassen nog een vrolijk kinderlied het zwaard van Damocles nog rustte in de schede de dood nog onbekend ver weg in plaats van…

We leven in de éne wereld waar veel verdriet en onrecht zijn maar ook de geuren van de zomer en bloemen vol van zonneschijn; de wereld van de zonnebloemen: een hart van goud en geel van licht, de bladeren vol groen verlangen, de kroon vol fierheid opgericht verlangend naar de mooie uren naar zon en hoop en kinderlied, maar ach, zovele…

(op de melodie van: ik wil terug naar de kust) 'k had vannacht iets geks was dat nu wel echt of was ik aan het dromen 'k was een vogel klein o wat was dat fijn, 'k vloog over alle bomen refrein: 'k wou omhoog naar de zon 'k wou hoger dan ik kon nee, zeiden de bomen daar kun je toch nooit komen vlieg wat hoger, zei de zon zij…

En 't zijn de nutteloze dingen die 't kostbaarst in dit leven zijn: een droom, een lach, herinnneringen, je vriendschap en je troost bij pijn, een kinderlied doorheen ons klagen, een vogel die heel helder fluit, een licht dat plotseling gaat dagen en zó gaat weer het duister uit. Uit: Steeds weer exodus…

Wij kunnen van 't verleden niet meer alles weten, we zijn al veel vergeten van dat kinderlied. Dat is verlies en winst. 't Is maar een klein verdriet, niet erg. Als wij die ene dag maar nooit weer vergeten.…

Feestelijk kinderlied dat je zong, hoe mooi het klonk, blijf ik graag gedenken.…