Alle inzendingen over kledij

“Crapuul of bandiet” dat zijn ze wel allemaal die met hun lang haar en hun vuile jeans-vesten zei een opgedirkte man, in maatpak met das die zelf was opgepakt voor het verkopen van warme lucht aan oudjes die langer wilden leven!…

bedekt met aura meer energie geniet kleur oppervlakkig gedragen kledij het mentale lichaam ligt vrij verbonden zijn, liefde is het universele wij mogen even leven gaan door een leerprocess, het astrale lichaam draagt geen gekregen kledij…

Een mens zonder eigenaardigheden Is hij die ginds zo onopvallend Voorbijgaat, niet luidruchtig Of anderszins aanmatigend, Immers, hij springt niet in het oog Met schreeuwend kleurige kledij Of ander aanstellerig gedrag Dat dagelijks uitroept: Kijk naar mij!…

Ogen gesloten contactloos in de stilte in tijdloos kledij blijkt de verbinding constant tot eindeloos beademd.…

Ik praatte met haar over leven Over koetjes en kalfjes die vallen en opstaan Ik zei niemand is perfect Ze schudde haar kledij van zich af en ik besefte dat ik nog veel te leren had…

Hij heeft onlangs een hoofddoek vastgebonden maar zag te veel; een nikab dus gepakt ’t Werd niks, ze had nog veel te veel contact De boerka heeft hem wél erg opgewonden Van slag is hij: volkomen kwijt de kluts door giebelende, geile bivakmuts…

Er mag in kledij worden gedoken!…

ik zag twee engelen zich met hoofd en haar in elkaar verstrengelen onder een topje van de berg ze waren ontdaan van kledij maar zover ik kan zien vonden ze dat niet erg zo dij aan dij…

zal hij je straks reiken nadat hij je kledij heeft geprezen.…

Ik ben wachter wachter ben ik op het koninklijk goed Ik ben niet van koninklijk bloed maar draag wel de kleuren van de koning Voor het vrouwelijk schoon ben ik als honing voor een beer in mijn uniform ben ik een heer met de heilige ernst van het waken te kijk te staan... met een geweer dat is mijn beloning.…

Zo af en toe volg ik de nieuwe mode Bekijk de foto’s in een styling blad Kledij, make-up, het haar, ik wil nog wat Met name in de voorjaarsperiode Nu ben ik voor de wenkbrauwtrend gezwicht Net als bij iedereen is ’t géén gezicht!…

in winters kledij Misschien...blij als 'n kind dat zich verkneukelt achter 't glas van 'n venster dat uitkijkt... op geschonken buitenspeelgoed dat er toe doet.…

Mijn oma lette zeer op haar kledij: een hoedje op naar buiten vond zij netjes. De knullen van de buren dragen petjes met klep naar achter want dat hoort erbij. Aan Dounia’s doekje ben ik nu gewend. Haar droom kwam uit: Ze is nu wijkagent.…

Hoogste tijd weer in sprookjes te geloven Die beloven: een wereld met prinsen en prinsessen Huízen als kastelen het wapentuig blijft in de kast Kleurrijke kledij die fraai staat en je past Terug.. in de sprookjes je kunt het geloven... Of.. niet.…

Ik zag een man in komische kledij Die zich op straat enorm stond aan te stellen Door "Ho!" te roepen en door luid te bellen; Zijn naam was Santa Claus, zo zei men mij. Wij leven blijkbaar in zo'n sneltreinvaart Dat Claus dus nu al heilig is verklaard.…

Die éne daar opzij die lijkt warempel best een beetje op mij het enige wat mist is de kledij. Want zo bloot tentoonstellen nee dat is niets voor mij dus hierbij zeg ik stop, en kijk met een glimlach naar De paspop…

De Parijse straten bloeden een zwoele Française doet haar rok omhoog niet baden in dat rode goed de ladder in haar versleten kous niet laten zien in deze tweestrijd struikelt zij en nu duikelt zij daar in waar velen dit voor haar deden zij konden dit niet vermijden wat zouden zij niet hebben gegeven alleen wat besmeurde kledij in plaats…

Ik zag hardloopsters in strakke, sexy kledij en evenzo in strakke kledij wielrenners. Ik bleef bramen plukken tot de schemer indaalde, als een trotse pauw gaf ik de oogst weg en droomde ik die nacht van bramenlikeur en de liefde bedrijven met een hardloopster volop ingesmeerd met bramengelei.…

Je hebt je mond met ijzerdraad dichtgenaaid, want je ziet ze namelijk nog steeds, van die hoogst aantrekkelijke mokkels in schaarse, sexy kledij, die jou alleen al met hun stemmen knettergek van begeerte maken, maar ze zien je afhaken en ze voelen hun kille boomerangeffect.…

Zonder kledij, Na te sidderen, Van een wilde vrijpartij. De rust herstelt, Na een periode van lust, Liggen we daar alleen in het veld. Denken aan het feit, Was dit het waard, Heb ik alweer spijt. Verleid door het testosteron, Zo gevoelloos, Zo dom.…

jij bent ooit fee geweest in de nadagen van magie toen mystiek nog te kerke ging bij de hoge hiërarchie jouw verschijning is altijd een feest geweest in feeërieke kledij waarbij jij wit opende en alle kleuren ontsloot in tutu speelde jij klein ballet met vederlichte danspasjes als kind gedragen door een dartel wervelende wind…

Aan elke mode, gril doen wij mee schoeisel en kledij noch blootvoets noch op lederen sandalen.…

Eigenlijk ben ik meer van aarde Weeg zwaarder dan kip,haan of eend God en hemel hebben mij een fraai ogend verenkleed geleend Waarin ik kan flaneren anderen de ogen uit steek Menig pauwe-vrouw wordt -bij mijn schouwspel- een weinig week Van mijn kledij mijn tooi bij dag en...nachten Zij kunnen van mij spel en ernst…

ontdaan van kledij ontdaan van huid ontdaan van schuld sta ik voor u naakt puur mijn levenslicht stroom vrij uit kwetsbaar maar sterker dan verwacht mijn sterrenstof droom verteerd al heel het heelal implodeert in mijn hoofd explodeert in mijn licht alles aanrakend dwars door basalt kom ik tot jou wij vervagen lossen op verder…

Met gedeelde mantels en gestopte sokken, allegaart men mijn kledij. Ik probeer geen reactie te ontlokken, maar waarom zie jij niet in mij?…

steeds later rangeert mijn liefde lege wagons naar jouw verlangens het is het ontwijken van het lot geen prijs maar een boetedoening om het kansspel dat ik heb genegeerd alleen maar mij, ongeëvenaard in besef beeld en uitspraak, laat mijn naakte stem de kledij verwijderen die me zo pijnt en zelfs overtreft in de beschouwing die jouw veroordeelt…

zacht wiegen watergordijnen hun nattigheid tegen de straat guur slaat de wind opspattend water tegen een troosteloze muur weg is de zomerse scene met een zonovergoten hangplek vol schaarse kledij daar was toen geen corona in al zijn varianten met contactbeperkingen bij ze hebben het hart uit het vrijen gehaald van de anderhalve…

Zij keek mij zonder ogen aan en zag welhaast door mij heen Haar ogenlicht leek uitgegaan Inwendig dood, zo het scheen Lege blikken zagen door mij, als van een onbestaand mens In hemdje met jeans, als kledij uitte zij haar zwijgende wens Stille woorden, zonder klank zweefden uit haar droge keel Dan week ze van de mistbank haar blikken…

Vrouw in kimono, ontdoe je van die kledij, dans vrij en solo! Hogere sferen maken je schoonheid zo ijl, breek los uit taboes. Vormen verbleken, je wilde vrouw eist ruimte! klim uit je harnas. Kleurrijke mannen zullen je hart verwarmen, maar eerst zelfliefde. Aanbid de zesster, maar begin nú met aarden! of je raakt verstikt.…

er is geen ruis of regen geen raam om tegen te leunen het zou ook vreemd zijn mezelf te horen liggen in het geblazen zand zonder te bewegen een beetje dood beoefenen ruiken aan het bederf, geen wierook of wat afgeschaafd dennenhout dat mij omgeeft in de dagelijkse kledij van gewapend beton schuifelend kent de dag mijn tijd leert me…