Alle inzendingen over koppig

houdt het filigraan de nevel tegen glansrijk breekt de ochtend aan berken in hun kaalheid beven bloothoofds wilgen koppig staan…

- En, wat zien we? - Een konijn natuurlijk! - Een konijn, En? - En? Ik zie een konijn. - En tegelijkertijd een….? - Konijn zeg ik toch! - Eend. - Eend? - Oren snavel zie je wel? - Ik zie alleen een konijn. - En een eend. - Een konijn! - Eend! - Konijn! Konijn konijn konijn! ----------------------------------------- uit het werk van…

Afscheid van koppigheid, die eigenschap toegeven. Ik hoop met heel mijn hart dat ik dat ooit nog mag beleven...…

De koppigheid van je kind dringt pas door als je ze laat doen. Dan pas kan je nadenken van wie heeft ze dat nu eigenlijk?…

twee hoofden tegenover elkaar ze stoten hun gewei tegen elkaar als bokken maar niemand wint, zo spreken ze achteraf met elkaar af. de tweeling.-…

Is praktisch zijn collaboreren -opgaan in de kuddes- is koppig op je standpunt staan niet religieus-verbeten? Zit niet de tweede kamer vol met tegenstrijdige types? Net als het volk, dat zich verscheurd voelt tussen droom en daad, elkaar dag in dag uit met meningen om de oren slaat…

De overeenkomst met oververmoeidheid en onverzadigbaarheid is koppigheid of ander gezegd een verstoorde standvastigheid in het niet kunnen loslaten!…

Hij was koppig. Zij alleen maar lief. Mijn vader en mijn moeder. Zij deden hun beste best, zoals ook ik probeer te doen. Mijn vader en mijn moeder. Zij stapten uit de tijd. Ik blijf koppig geloven. In ons aller eeuwigheid.…

Lief maar onwillig Koppig kleurt hij stenen grijs Stoot jij je soms ook ?…

Harde regen valt op slap hangend herfstlover, dat koppig vast blijft.…

Misschien ben jij vergeten waarom de relatie Niet zonder communicatie kan Waardoor ik het gevoel krijg dat ik er alleen voor sta en jij alle kanten opgaat Is dit nog te redden want als dit zo doorgaat Dan verbreek ik deze relatie door je koppigheid…

Zoals een kraan koppig blijft lekken, druppel na druppel, liet ze haar leven traagzaam wegtikken.…

de regen dreint en drenst toont koppig pruilend zijn gezicht maar zie mijn tuin straalt lichtend op en lacht…

uitgehold staat hij te sterven staande zoals het kennelijk hoort verwoest door vele jaren nooit boog hij het koppig hoofd…

wat zijn wij toch waanzinnig pathetisch in ons onmetelijk zwoegen koppig blijven we de kei van eigendunk een berg op duwen de goden lachen om het futiel herhalen van menselijk onvermogen…

hechten aan het beton en de ijzeren omhelzing van het spoor bijster tussen de klinkerkeien aan de medeklinkers grond verdichtend het houten ijveren en een tuinbeeld verkleed -ik wou dat ik het in mij had- die eeuwigdurende groene koppigheid…

De ezel die geen ongelijk bekende Bleef weer eens koppig balken tot het ende.…

wij hebben de druiven samen geplant de oogst als primeur kunnen drinken proefden in fermenten de schraalheid van het land koppig en fruitig zomer in de hand toch waren er jaren van misoogst door schimmel en rot droogde door wind de suikers kapot aan ons heeft het niet gelegen wij hebben altijd warmte en liefde gegeven aan de wijn…

en zichzelf moet verdienen maar wegvloeit in de wind van een klimaat wat omslaat na een plotselinge blikseminslag en een lint van littekens achterlaat, Maar in het binnenste wroet de kiem van rusteloze wensen naar onvoorziene resten van een vroeger leven, gedragen door mensen hun hoop getroffen met trefzekerheid, en dezelfde levende koppigheid…

ik vouw schaduwen tot zwarte vogels die ik oplaat zonder hoop ze zweven mijn cel hun snavels pikken gaten in mijn aderen transformeren me tot hel de horse gaat steigeren en de sneeuw verbrandt ik huiver van genot zo maakt de hemel me kapot ik schilder muren met het koppig bloed dat schimmen plet tegen de stenen ze ogen…

Nooit gedacht dat lange verlangen stukgemaakt Een oneerlijke strijd vecht zich uit tussen jong en oud Wanneer dan de zwaarden woorden zijn, is alles weg en blijft sneeuwwitte as over Koppigheid versus vrijheid…

Verloren vriendschap terug gevonden eindelijk gezet die eerste stap verloren vriendschap terug gevonden na jaren koppig zijn verloren vriendschap terug gevonden... eindelijk weer gelukkig zijn...…

Lieflijk lachende oogjes Kosten een zee van tijd Te koppig om te denken Ik maak haar geen verwijt Het wachten slokt mij op Extase doet mij drinken Zullen onze monden één zijn? Liet ik het maar bezinken…

Haar lange bruine lokken, vurig koppig en tegelijk zo zacht, Vanavond netjes, glanzend, boven haar schouders omhuld door zacht katoen - weerschijnen samen met haar jonge mooie kleren, en de glimlach rond haar ogen, de zachtste schittering in haar blik, mild, onrustig soms, vrolijk en met vrouwelijke kracht, is zij de Koningin van…

Ik loop met zware zakken Gevuld met mijn gedachten Ik heb ze goed vol gestopt Opdat ik ze niet steeds horen kan Maar zelfs vanaf mijn heupen Schreeuwen ze mij om de oren Tot stilte manen baat niet Weggooien kan ik niet Steeds doe ik mijn best Werp ze van mij af Maar vastgekleefd aan mijn hart Komen ze fluisterend terug.…

hier zijn we, samen en alleen het blauw op de voeten schaduwen vervelen een jonge wind streelt zijn haren kopstukken van golven vreten het veen daarboven gaat door strepen getekend een koppige vlinder in de hemel, de zevende? transparant hangt moordend aan klauwen cirkels klimmen omhoog beneden nerveuze ogen…

Hij houdt het been stijf en andere diverse pluimagerijen Zijn woonst is een bakhuis van opslagverzamelplaatsen het dakgebinte zweeft boven zijn pompsteen daar stoot hij zich af en toe bij het afkoken van zijn maïskolven Hij houdt er een bijverdienste op na afgezien van het pijpen rollen snuift hij iedere dag een beetje uit de urne van…

Eigenwijs Soms wil ik maar niet luisteren Ik ben zo eigenwijs Laat ik argumenten varen Voor een te hoge prijs Al kost het soms mijn kop De meeropbrengst van alles - Ik zal het stiekem fluisteren - Levert toch meer op…

Wat als ik je zou vertellen Hoe het allemaal voor mij voelt Welk geluk je mij laat delen Wat ik fout doe onbedoeld Wat als ik kon herstellen Beschadigd door onwetendheid Door gemis aan vaardigheden Zo moeilijk om kan gaan met spijt Wat als ik je zou bedanken Voor alles wat ik van jou kreeg Er was nog zoveel uit te praten Als ik niet zo koppig…

“Meneer, ik neem aan dat u onze justitiële regels naleeft, dus spreek a.u.b. de waarheid”, meldt de rechter beleefd, “u hebt 1 broer, blijft u koppig zeggen, maar hoe valt dat dan uit te leggen ?! want uw zuster houdt hardnekkig vol dat ze er 2 heeft !”…