Alle inzendingen over kwijlen

Het zoete beleg, was niet te versmaden, druppels aan de kin bewezen, dat smaakpapillen aan het werk waren, kwijlend liet ‘t zich vervolgens raden, dat ‘t ondanks de leeftijd, wijzer was, een slab te dragen!…

Er is een hond in Beilen die loopt tijdens het eten te kwijlen die meneer Pavlov vond dat dan wel zo mooi bij een hond maar zelf heeft ie vast nooit hoeven dweilen…

Er was eens een hondje in Beilen Dat van een geluid al moest kwijlen Slechts Pavlov die vond Dat zo leuk bij een hond Maar die man heeft nooit hoeven dweilen…

Een golden retriever te Beilen Liep bij elk geluid flink te kwijlen Alleen Pavlov vond Dat leuk bij een hond Maar die heeft zelf nooit hoeven dweilen…

Zij gaf niet met vreugde te kennen dat ze een kind kreeg maar veegde in stilte kwijl en poep met stram geduld van gezicht en billen subtitel: 78 jaar en opnieuw moederen…

Boterham met snot Waterige koffie met kwijl Winden gelaten onder het eten En daarna een ferme boer Ik ben hier opgenomen, Want ik ben niet goed Bij mijn hoofd - Als ik al niet gek was Toen ik binnenkwam, Dan ben ik het Hier wel geworden…

Een brave blindengeleidehond uit Beilen liep 24 uur per dag ongelooflijk te kwijlen z’n bazin niet blij vandaar dat ze zei hadden ze dat beest maar leren dweilen…

Kwijl druipt langs hun wangetjes. Post-scriptum (distichon 41) Hoe lekker het ook bekt, het rijm is niet perfect.…

ze kan het genot nauwelijks aan slurpt genadig vocht uit een beker die leeg moet maar niet te snel lekkende lippen, een zijdelingse beweging over de rand, warme druppels vallen strelend op haar dijen…

De internationale kranten kwijlen De Hollandse minister president Dat is nog eens een voorbeeld, wat een vent Staat zelf gemorste koffie op te dweilen Maar zonder de tv die mee komt gluren Zou Rutte’s show beslist niet zo lang duren.…

Zachtjes waaiend door alles Door een onaangetast of verdord geheel Slurpend, kwijlen van alle beetjes Ongenaakbaar zacht en teder Hard en ijzend De wind raakt ieder stukje Van het midden De weg door alles De goot de duivel en verlaten De passie en de bloem Balans Het Midden…

nee, ik hoef geen terras heb buiten niets te zoeken liever blijf ik binnen kruip achter het behang stof genoeg om van te kwijlen in de kast ruikt het naar muizenpis en oude boeken de ruggen versleten het papier half aangevreten door kenners zoals ik © papiervisje…

Daar ben je dan dreigend rood verstoppen kon ik me niet dus krab me maar open krijs me onder met je afschuwelijke stem kwijl je vochten over me heen lik me met je ruwe tong beknel me om je harige borst bijt me in mijn vlezige nek omfloers me met je hete adem trek uit mijn haren duw je hoorn in mijn zachte buik wat ben je duivels ik kreun…

Ik trek mijn leven niet het gaat op in wolken van verdriet zo saai, ik kan niet meer spelen ik ben me al lang aan het vervelen iets ergers kon er niet gebeuren deze pupertijd gaat mij verscheuren De jongens staan in de rij ik wil ze er echt niet bij laat ze lekker kwijlen lekker op mij geilen Middelbare school ik haat je echt je wereldje…

Haar kleinkinderen die nu haar neus afvegen, kwijl weghalen, mond schoonmaken. Die haar helpen praten, leren lezen en aan het lachen maken, huilen, keer op keer. Afasie maakt stil, maar: slechts van buiten.…

De kleinzieligen Die alles beter Weten dan jij het Ooit zult weten - Die niet luisteren Maar meteen hun eigen Debiele waarheid Door je heen zullen Schreeuwen - Zij zullen oordelen spuwen Gegrond op minder dan niets - Kleine zielen, Grote monden, Kleingeestigen zijn zij Met grote ronde Scheuren waar de Domheid als kwijl…

champagne in te schenken en te ontwaken in een vreemd bed spijtgevoelens kwamen dra zijn gedachten aan het dwalen, wakker worden met een kater, zijn stommiteiten achterhalen struikelend over woorden… wegdraaiende ogen… in een hoekje gekropen… bang van wat moet komen… de waarheid te omzeilen met allerhande alibi’s zit hij daar nu te kwijlen…

Oh jee, nu kwijl ik als m’n labrador bij de gedachte aan ‘t patatje met. Ik speur de straten af in Rotjeknor want kokendheet en geurend frietenvet betovert me, ik hunker nu alweer. Ik hoop dat iedereen patatjes koopt omdat m’n Smart op biodiesel loopt.…

een beker water op tafel op een rond stukje vilt met een bord vol dampen recht naar de hemel van de verfijnde veelvraat het vriest glimmende keien onder twee versleten voeten tussen de ramen bloemen een ongepoetste walm en aanvriezend kwijl houdt hem op zijn plaats binnen wordt getafeld naar verheven tradities met het beste van het…

de kamer vult zich met een lucht van alcohol en slaap je huig trilt naar hartelust je ligt op je rug plukjes haar uit je neus plukjes haar uit je oren ik kijk naar je je mond half open het kwijl raakt je kussen je adem stokt je brabbelt wat kan er geen touw aan vastknopen schijnt leuk te zijn zie een lach op je gezicht zonet…

De woorden wil ik niet horen ik sluit mij af voor de werkelijkheid wanneer ik de klanken niet opneem is het géén realiteit De klanken klinken klote rauw, uit het diepste van je strot jij hebt goed raak geschoten mij geramd tot op het bot De zinnen glijden gemakkelijk als kwijl uit jouw mond een servetje zou wel handig zijn wanneer je…

Eenzaamheid had een te diepe wonde in zijn ziel geslagen verlaten in zijn droefheid baande hij zich een weg in het nachtwoud waar hij fantaseerde over erotische dwergen kabouters hielpen hem met het opruimen van zijn verpauperde uitgewoonde woning de huurschuld werd betaald door een stinkrijke mecenas die begon te kwijlen bij de neurotische…

Bevrijd op tijd van kwijl en nijd je bek. Zie elk eind als van iets ergers het begin. Verzaak bezit, jij zit daar zelve in. Breng warmte daar waar nu een ander rilt. Geef nooit een ja als jij er niets van wilt. Breng je lijf niet in verlegenheid. Spreek uit wat je in angst en vrees verstilt. Gooi alles weg wat je verstikt met spijt.…

heden verhaal ik van een vrucht vaak niet door mensen gedoogd ook ik ontloop haar gaarne wil niet door haar kwijlen ook niet voor even, worden afgedroogd of in nabijheid verwijlen zij bloeit in alle seizoenen tot zover is de mens in staat ze kent de vormen van meloenen met een kracht die nimmer vergaat daar zij behoort tot de onuitroeibare…

Arm, oud pand De tijd zette zijn tanden in je huid Maakte je blind en monddood Je had nog wel oren naar glas en cement Ik vroeg nog monumentenzorg aan Maar in aanmerking kwam je niet Je baard een verwilderde klimop Kwijl je gekleed in vuil grondvest Scheefgezakt ochtenddauw Binnenin je is het donker, smeek je Om sloophamer of pyromaan…

Helden van vroeger Zijn hun heldhaftigheid kwijt Als ze van eigenwaarde beroofd Doorliggen op klefklamme lakens Helden van toen Zijn hun voorbeeldfunctie kwijt Als ze van motoriek beroofd Kwijlen op vlekvolle hemden Helden van gisteren Zijn hun krachten kwijt Als ze van zelfvertrouwen beroofd In stilte huilen achter halfgesloten ogen…

Waar de bosbodem is ondermijnd Gewroet werd er als een bulldozer Door hen wordt de bodem brozer Je bent een graag geziene Op wroetplekken mag nieuw bos ontkiemen Grassen zijn een lekkernij Voor beukennootjes kwijl jij Jouw streepjes in pyamapak Lekker wroetend op het gemak Deksels slim in het verstoppen Menig jager weet jij te foppen…

zijn woorden rollen uit de mond, gesplitst in vele tongen, begrip en wijsheid kwijlen neer waar zij bewonderend zongen ze klampen zich aan rood glijdend richten ze zich op om aan zijn bron te laven het zijn geen gaven die hij toont als hij zich van hen verschoont het hermelijn trekt vrouwen die belust zijn op de macht de pracht en…

Daarboven in de lucht maken wolken een lange vlucht Gedreven door de wind of door een herderskind Vormen zich tot schapen, olifant of apen Laat je fantasie maar gaan Kijk daar komt een weerwolf aan De schapenwolken breken open Kwijl komt uit de bek van de weerwolf lopen De lucht wordt plots gitzwart maar door bliksem soms verlicht De donder…

Terwijl de vent van die vrouw oude jenever zit te kwijlen. Dat oude vrouwtje, tachtig jaar heeft op een keer de geest gegeven, terwijl die vent als laatste gebaar afscheid nam van zijn ellendig leven. Nu moet hij dagelijks zelf zijn potje koken.…