Alle inzendingen over kwijtraken

weinig monden praten mij aan hersenspinsels vullen kieren in de dag elke minuut is ingevet ter voorkoming van roest, kwijtraken of verzaken elk uur is gearchiveerd, elk manco genoteerd geharnaste barsten dienen zich aan muren scheiden ruimte van samenzijn wolken regenen alvast helder kleurt bleker -niet op voetnoten bedacht- thee…

mijn hart zit vol emoties soms is het echt te klein ik heb ze goed verstopt, wil sterk en zeker zijn maar als ik niet zo sterk ben, het leven even moe mezelf helemaal kwijtraak, en domme dingen doe, dan ben ik weleens bang, om controle kwijt te raken. ik maak mooie dingen stuk, die niet meer zijn te maken.…

als een struisvogel, bedreigd zie ik alles beter, mooier zinspelende vlinders maken zich meester van een onontgonnen gebied betoverd blijf ik zwijgend naar je kijken in strijd tussen schaamte en verlangen liefde van mijn leven ik wil niet kwijtraken wat we niet mogen vinden de onzichtbare brug twee mensen, uniek verbonden wij zijn elkaar…

duisternis elkaar stevig vasthouden Ik hou van je, dit zijn mijn woorden nu je mij dicht bij je hart hebt houd je hand vast en droom urenlang in de liefde die onze liefde is geworden nu je weer samen met mij in bed ligt mijn geest vestigt zich in deze eindeloze dromen van wat er overblijft zonder gedachten of tijd je zult mij nooit meer kwijtraken…

Jij wist dat mijn galopperende hart nooit jouw hinnikende wolken kan inhalen. ...neem mij mee als een favoriete citaat, grappige anekdote, iets onnozels als bijgeloof nooit door een steeg lopen herinnering van geen bijzondere waarde als kleingoed van het leven die jij op elke moment kan kwijtraken zonder veel gemis en sentiment.…

de wind steekt op ik raak vermoeid wanneer het ruisen zich laat horen, uitgestrekt in het neervallen misschien om het gemis van de ochtend waarin bloei gulzig en ongeremd golft naar het oor van verbeelding om verder te gaan verder dan de broodgedichte dodenakkers die, verward, hun verlangen nooit meer kwijtraken in telkens grotere…

en ledig weer slaat de Babylonische spraakverwarring toe men vliegt elkaar steeds meer in de haren achter hun muren waar beschaving afbrokkelt reeds vroeg worden huizen als cachotten met hete hangijzers gegrendeld nachten zijn zwart en lang met dode straten waar ouderen zichzelf kreunend voortslepen naar een vallei waar zij zichzelf kwijtraken…

ze mij heeft aangestoken En ik zal kijken in haar ogen Wanneer ik de mijne dicht Wanneer haar ogen stralen Versiert een glimlach mijn gezicht En ik zal met haar praten Want ik weet dat ze me hoort Als een engel op mijn schouder Die mijn gevoelens verwoordt En zij zal over mij waken Want dat is wat engelen doen Mocht ik ooit de weg kwijtraken…

gebracht Vooruitkijkend, voel ik langs mijn herinneringen al je leegte Afscheid nemen bestaat niet Iedere dag zorgt de zon dat ik je vergeet Iedere nacht brengt de maan jou naar mij toe Ik vergeef het mezelf, ik kan jou niet vergeten Afscheid nemen bestaat niet Weer wil ik mezelf verliezen in jouw verlossende armen Weer wil ik mezelf kwijtraken…

De beet van een spin tussen slaap en ontwaken Twee lege kopjes op jouw nachtkastje Misselijk, ziekmakend, om te kotsen totdat ik leeg en rillend achterblijf, eenzaam Dromend van mijn rode haar dat ik pluk voor pluk kwijtraak totdat er overblijft, stille paniek Een eenzame duif die overmoedig dichtbij landt, de boodschapper Jij die langskomt…

Ik kan me niet overgeven Of je kwijtraken Omdat je me toch niet wil. Dat zou ik dan toch weten. En toch kijk je me soms zo aan Alsof er iets fout is gegaan Toen we beiden nog single waren.…

als ik aan je denk zwaar Maar in mijn hart en gedachten Hoor ik je zachte stem met je lieve woorden Zij weten de pijn enigszins te verzachten Elke traan gaat gepaard met een glimlach Bedankt voor je wijze woorden en daden Nu mogen engelen leren van je wijze raden Ik denk aan jou en jij zal over mij waken Zo kunnen we elkaar alsnog nooit kwijtraken…

alles kunnen we verliezen alles raken we ooit kwijt maar alles weten we te bevriezen in gedachten een kleine troost voor de ergste spijt en zij die zijn verloren wachten ons op in de donkere nachten fluisteren dan hun onwaarschijnlijke verhalen over het verdwenen zijn met smachten in menig luisterend geestesoor…

Het kwijtraken van je dierbaren? Het openen van je hart, je ware ik laten zien met alle gevaren? Bang zijn hoort erbij. Denk niet dat je zwak bent. Wees blij dat je angst kent. Dit maakt je vrij. Vrij om echt te leven, en om liefde te geven. En om dat te ontvangen. Het vervullen van je verlangen. Want als je je angsten ontkent.…

benzine Nog even handje zwaaien Daar gaan we weer Voor een dagje toeren Gezwind in het verkeer De wind ’t gezicht beroeren Langs de akkers en de weiden In de schaduw van het bos De chauffeurs die ons benijden Op de wangen een koele blos Stoppen voor het rode licht Dan weer snelheid maken Sneller dan een bliksemschicht En mekaar niet kwijtraken…

En ik zou het je met mijn leven beloven, want jou te verliezen is mezelf kwijtraken. Maar opgesloten in patronen, houdt angst mij gevangen. Ligt het grote geluk slechts een stap te ver. Mijn tranen zitten van binnen en van buiten is er stilte. Niets anders in mijn gedachten, dan gedachten aan jou. Nee, ik ben je niet genaderd.…

ik zou alles op alles zetten als ik je stem maar één seconde kon horen, soms heb ik moeite om de dag te moeten meemaken, nooit meer wakker worden is weten of je alles mist of bent verloren, het is wie het sterkst is…enerzijds verstand anderzijds gevoel kwijtraken, voor een moment probeer ik te denken hoe het was, maar soms probeer ik te denken…

regenboog aanwijs het zwart en wit in mijn gedachten zijn al praat ik wartaal, schimmig grijs Wil jij af en toe letters laten dansen vertellen wat ik allemaal nog wél kan verhalen over ooit geboden kansen spontaan samen lachen om nu en dan Wanneer die tijd is aangebroken en ik het niet meer helder kan zien plotseling dierbare spullen kwijtraak…

trek iemand een driedelig kostuum aan hang een stropdas om z’n nek stop hem een sigaar in z’n snufferd en zet hem op een directiestoel bij een bank en hij zet de wereld naar z’n hand als dank trek iemand met veel talent voetbalschoenen aan geef hem mediatraining en zet een prijs op z’n hoofd en al het onmogelijke wordt mogelijk beloofd…

We zullen van alles meemaken, maar vergeten doen we het weer, we willen dierbaren niet kwijtraken, maar het gebeurt keer op keer Zal het winnen en verliezen, nooit in evenwicht komen, we hebben niks te kiezen, kunnen alleen maar hopen en dromen En dat doe ik dan ook maar, niet wetend wat er komen gaat, het is een klein gebaar, aan ieder…

Ik kan wel gek worden omdat ik weet dat ik haar kwijtraak, niemand kan haar nu nog helpen……

Pas als je het kwijtraakt Besef je hoeveel het uitmaakt Gezond en fit te zijn Niet te lijden door ziekte en pijn Dus ga het leven "leven" Zolang jou, gezondheid is gegeven Jaag je dromen vandaag nog na Wacht niet tot morgen Of tot je met pensjoen gaat Want straks is het te laat…

Ik kijk naar de wekker Is het reeds zo laat ? Waar is het uur gebleven dat in mijn hoofd nog staat ? Het holt ons reeds vooruit, kon niet wachten, richting zomer en zomerse gedachten wanneer de zon, pas laat, haar ogen sluit De zomer, met altijd te weinig uren waarin wij, in zwoele zomernachten, diep elkaar in d'ogen turen En…