Alle inzendingen over lokaas

Waarom 't lokaas niet gelaten Aan die angel, loos vermomd? Zie nu, want geen klacht kan baten, Wat van eigenwijsheid komt!…

Want waartoe gaaft gij dan uw bosschen, heiden, Uw luchten, wateren en ruime weiden Den mensch als lokaas van zijn plichten weg? Het is het woord van velen dat ik zeg. Er zijn er meer die snakken naar ontkomen, Wier hart uw zeeën meedraagt in hun droomen.…

Kersen leggen op de kersen in een plastic tafelkleed: een gesorteerde werkelijkheid als lokaas voor jij die alles enkel door elkaar verdraagt: kersenmar- melade, ruggengraat als pitten uitgespuwd toevallig in een rij op de aanrecht, krieken tussen de kersen vertrekken je mond als ongesproken Woorden moeten niet later iets willen worden.…

Eerst joeg Hij ze op met groot misbaar van donder, Zwav'lige bliksem en geplas van regen; En achter 't net Zijn goddelijke zegen, Aantreklijk door lokaas van bloedig wonder. Ik ben de Scarabee, de Gouden Kever, Aas niet op bloed, scheur 't web, veracht de Wever.…

vanuit zijn diepe put gooit de grijze kikker een volgende gouden bal de paleistuin in lokaas voor een blondronde droomprinses voorbij dansende assepoes, donker piekhaar blote voeten en parmantige petietjes, vangt verrast de veelbelovende kwinkbol bewondert de kaatsende glinstering verkent de gulden stuitering geniet de speelse zindering…

Mijn dorre lenden jeuken Een draak buigt over de schatkist Snuift boven de goudklomp Houdt de stoottroepen tegen Haalt de vloot uit koers De duisternis dikt in, dijt uit De bron verdampt Overal komt de dood zich moeien Dan ontmoet ik mijn dubbelganger De schim die voor me uit loopt Dan tikt een vriend op mijn schouder Leidt me met lokaas…

Een lokaas, dat het zwak gemoed verleidt, Een woestaardskreet, die angst en wee verspreidt, Een schaterlach van listige sirenen, Een zwijmeldrank tot doven of verstenen. O vrijheid, manna, - dat ons laaft en voedt, Wat klinkt gij schoon, wat is uw voorsmaak zoet!…

Mijn rode lamp was slechts lokaas voor zijn groots schaamteloos zijn. Verlegenheid bleef hij de baas met zijn zuur brandende venijn. Ja, het stormde ook die middag, de duisternis viel met grote spoed, in een kroeg vol vals drankgelag. Er werd een onweer uitgebroed.…

Het is Gerrit Achterberg, dat zie ik aan zijn bril, hij is vermomd als bisschop Nicolaas en speurt naar kinderen van goede wil, met zwarte poetica als knecht Lokaas. Zijn vader was koetsier, dus die rijdt de heilige rond.…

Een leven vol wissling, Een lokaas der jeugd, Een manlijke roeping, Een strik voor de deugd, Een pijnbank van kommer, Een vloed van genucht, Een bandloze vrijheid, Een tergende tucht; Een schole voor kennis, Een bane ter eer, De hoop in de boezem, De kracht in 't geweer; Nu lommer en weelde, Dan honger en slijk; Des morgens…

Zie, een kleine forel, in die koelere kuil, Verliefd op uw lokaas geraakt. Werp hem weg: hij zal, zij 't met doorboorde lip, Vrolijk zijn vissen-bestaan Genieten, een kleurig flonkerstip Langs donkre en bewogen baan.…

Hoog zwermt een vlucht, recht schiet ze op lokaas aan - En 't slagnet ratelt over vangst naar wensen! Zie 't spartlend goedje schrikken van een hand Nog nagezwaaid door slim geplante takken, En hoor die hand een honderd nekjes knakken...…