Alle inzendingen over mee

vloeistof van eigen maaksel en trek de woestijn in lief zonder mij met je ogen vol zand in ‘t dorre land en laat het schone argeloze bloeien groeien tussen de koeien van het lage land in het met dauw bedekte gras vredig dwalen op ongerepte plekken van zuiverheid en lieflijke onsterfelijkheid wij trekken niet met je mee…

Oogverblindend mooi lach naar mij raak mij aan zie mij zie mij zandkorrels kom neem mij mee naar het zilte nat waar golven rollen…

Ik geef mijn stem mee aan de wind Langs de dagen en de nachten Langs een droom en werkelijkheid Ik geef mijn warmte mee aan de winter Langs lage wolken en vederlicht gemijmer Langs witte dekens en roerloosheid Ik geef mijn bladeren mee aan de herfst Langs de lente en de zomer Langs een traan op papier Ik geef mijn liefde mee aan de nacht…

Kus de avond begroet de nacht kleur naakt de kim geef mij weer kracht geelgoud zand raakt onze voeten pak mijn hand laat golven groeten voel het helmgras zie de kleuren proef hoe het was ruik de geuren wil mij laven bevecht onze zee wees mijn haven toe neem me mee…

ik zou graag willen huilen zachtjes zonder haasten in de herinnering waar ik jou heb aangeraakt in de liefkozing van je hand toen ik jou droomde tussen vroeger maar nooit later ik zou graag willen liefhebben eeuwig enkel jij in de tranen waar ik jou heb gefluisterd in de regendruppels toen jij mij vlocht tussen uren maar nooit…

laten we naar de maan zwemmen laten we door het getij heen klimmen de avond doorbreken die de stad probeert te verstoppen laten we vanavond uit zwemmen gaan lieveling het is onze beurt het te proberen geparkeerd aan de rand van de oceaan op onze rit door het maanlicht laten we naar de maan zwemmen laten we door het getij heen klimmen ons…

, wars van enig plagiaat, verslaat de hele scala van de muze waarin ik verdwaal, het was niet veel, maar daar is mee te leven.…

“iedere droom stuurt me naar de werkelijkheid iedere werkelijkheid stuurt me naar een droom” neem me mee de klok luidt nog meer dag ik blijf achter, luister naar de herinnering van mijn naaktheid waar echte vogels de nacht wegvlogen, onbevreesd om uren uit nieuw geluid te winnen ik verwacht de zee, wil de doofheid uit mezelf wegduwen…

het zwijgen van het strand draagt een ander gezicht, vreemd toegevouwen alsof haar stilte is zwartgemaakt op wimpers en wenkbrauwen vele dagen lang uren waarin het reizen steeds kleiner werd door het twijfelend tasten aan torenklokken die zonder reliëf de wijzers vastmaakten, noordwaarts tegen voorbijgaande duinen en het geraamte…

Ik ben er klaar mee, is een veelgehoorde kreet ik heb er genoeg van, hoor je nog vaker ik pas ervoor, ’t is maar dat je ’t weet ik bedank voor de eer, kijk eerst naar de maker!…

Soms zit het mee, soms zit het tegen Na zonneschijn komt ook weer regen Na vandaag gewoon weer morgen Na plezier ook weer zorgen Na de zonden weer de zegen Zorg daarom dat het beklijft En je steeds jezelf blijft.…

Dans met mij mee, Hou jezelf niet verborgen. Dans met mij mee Om de wereld van het spel. Dans met mij mee, Wacht niet tot morgen. Dans met mij mee, Met een passie bij iedere pas die ik tel. Dans met mij mee Op wolken van rozen. Dans met mij mee, Zoals in een sprookje van Grim. Dans met mij mee met een blos die doet blozen.…

Soms zit het tegen, maar dat valt dan toch weer mee. Dat is een zegen.…

vergroot de dorst die iedereen in z’n binnenste draagt ook bij nacht en ontij, ongevraagd raakt alles aan wat wordt getorst ligt het voor de hand, als je wilt kijken in het gegeven, niets te overzien maar daar is mee te leven, ook bij nacht en ontij.…

Eén met de stromingen: tegen en mee. Hij was blij met deze plek verbonden te zijn. Nu kon hij het touw eindelijk laten liggen, want hij wist inmiddels precies waar de bewuste plek zich bevond. Trots was hij. Op zichzelf en op deze plek, die hem heel veel houvast bood. Wie had dat gedacht? Ja…inderdaad… Hij.…

Ga mee door ruisende velden saam weerstaan loeiende wind bulderende golven schuim waar lach klinkt achter koppende duin.…

En altijd weer verhuizen met pappa en mamma mee wat moet ik met plavuizen op een onbekende stee mijn vriendjes en vriendinnen denken dat ik hier leuk speel ik lees hun korte zinnen in de chatbox en mijn mail op school ben ik een vreemde voor de hele klas en mij ik voel mij een ontheemde ouders maken mij onvrij.…

Je moet met me mee, ik wil niet in mijn eentje -- door de regen gaan.…

toch mee...…

mee Kom mee dan Pak mijn hand En ga met me mee Alles achterlatend Alleen elkaar Wees maar niet bang Ik ben nu bij je en neem je mee...…

'Wind mee is wind tegen, als je de andere kant op wil,' die woorden had ik van jou gekregen, ze klonken koud en stil.. Pas veel later heb ik begrepen, wat jij hiermee bedoelt, soms laat je je meeslepen, door iets dat je voelt..…

en als je ooit bij me wegloopt ..loop ik met je mee.…

Wanneer aarzelende druppels verkwikken laat dan warme stralen bevroren wanen ontdooien als bloemen huiverig over de rand van de vaas het eerste licht durven begroeten pas dan zal gisteren vandaag zijn en verlegen verlangen naar morgen ga je mee douchen ?…

zijn ze soms diep van binnen verscheurd en willen ze zo stoer lijken om hun verdriet te ontwijken, daarom wil ik dat ook de laffe pesters eens goed gaan kijken naar zichzelf en diep gaan nadenken of dat pesten nou echt wel zin heeft als je het ook op een andere manier kan aanpakken waar je echte vrienden mee kan maken.…

Ieder jaar opnieuw wordt Nieuwjaar belangrijker om mee te maken…

dans in deze wereld mee met mijn eigen dans.…

Er is een tijd, dat liegen gewoon is, ja hoor natuurlijk wel, er is een tijd, dat liegen door de vingers wordt gezien er is een tijd, dat liegen in ieders vocabulaire voorkomt Blijf wakker want je komt er gewoon mee weg.…

Mijn vrouw stemt Marianne met haar dieren Voor haar is dat een uitgemaakte zaak Ik aarzel, zweef en twijfel al te vaak Kies dieren, zegt ze,...zit niet zo te mieren Door haar ‘gepoes' voel ik me zeer geremd En door haar stemadvies raak ik ontstemd…

Een windmolen draait op volle kracht. Vogels doodslaand naar de grond. Heeft al heel wat groene stroom gebracht. Zijn wieken gieren rond. Als scheermessen klieven zij de lucht. Om te voldoen aan Europees beleid. Vogels dodend in de vlucht, als een wiek hen door midden snijdt. Oh, steltloper, kievit, en tureluur, wat doen wij jullie aan.…

, zei ik ‘Ja, maar we doen er zelf aan mee’ zei hij ‘k Ging met een grote groep naar India om te mediteren voor vrede Er waren tenten voor de massa mensen elke avond stonden daar plastic flessen water voor ons klaar In de morgen vruchtensap uit plastic bekers idem dito de milkshakes Daarna gingen we naar een ashram, Verband…