Het onvervangbare, toevertrouwd
aan rustbarend papier
om te bewaren in kantlijn
aan randen van doortast
in grensgebied van geheugen
als zinkput in wankele bodem
waar we onze gangen natrekken
berusten in een doolhof van twijfel
verweren tot goudkleurig zirkoon
ons opdelen in halftijd
Het oprichten, het nabouwen
vertellen uit losse…
Laten we aan het einde van het seizoen
Artis Natura Magister nog eens aandoen
Ons goed fatsoen gewis van zijn eer ontdaan
Ten overstaan der mispuntige apenrots
Slaan we knotsgek de papagaaienlaan op
Prietpraat nabouwend en verrek!
Hobbelt daar niet die vogelvrije Van Gogh
Met klapgomkauwende drommel om zijn nek?…
90
Bezig met laden