Alle inzendingen over oceaan

Gezwegen, naast je in het bed, zag ik op je slapen, het bewijs van het kloppen van je bloed, een oceaan van gloed, waar eb en vloed tot elkaar komen, om de hemel op te rapen in je dromen, om in je adem samen te vloeien, in een tijd die niet bestaat en op kousenvoeten verder gaat,vermomd zich met de uitgeworpen kleren op de achtergrond,…

Ik wil je bedanken voor je honing zoete handen op mijn hoofd ze gaven me een gevoel dat ik zwom als in een oceaan van voldoening.…

Waarom zoek ik alsmaar naar woorden als we al in een oceaan van liefde met elkaar verbonden zijn?…

Ja, nu wil ik elke cel in mij laten mee vieren op het ritme van de gesprekken zodat elke twijfel verdwijnt in een oceaan van zelfvertrouwen.…

De nachten kon ik niet vergeten toen we samen in een oceaan van liefde vreeën was ik de golven jij de kust en samen waren wij de lust om te zwijgen, te overleven stille heimwee teruggegeven jouw duistere kant verlegen ogen zoals we samen kalm bewogen en een geest die uit de fles vloog toen je ontwaakte in mijn liefdestoog.…

Ik staar naar een eindeloos aanwezige sterrenhemel En tel de sterren één voor één Totdat het me duizelt en ik opnieuw begin te tellen Steeds weer opnieuw, en één voor één. Ik zie de nacht mijn dag vervagen Het grote nietige iets Een droom probeert mijn aandacht te vragen Het moment van alles; een ogenblik van niets. Ik kijk naar een eeuwige…

Daar zit ze dan, gans alleen niemand, nog geen zeemeeuw om haar heen 'k vraag me af, of bij de oceaan ook zeemeeuwen hun slagje slaan? Daar zit ze, in gepeins verzonken golven komen rap naderbij, da's niet zo vreemd want nog even en 't is toch echt: hoogtij.…

De weg is lang de zee is diep de oceaan is groot waar ik jouw spiegeling in zie. Het souvenir bij schemering in dit bad met sterren omringt door jouw glinstering. Het intens gevoel dat routine bevrijd gesluierd door de nacht aan de horizon zonder eind.…

Ik zie uit over een ware oceaan in mijn gedachten wel te verstaan en nader het einde van een oprit of als ik even om me heen kijk nog een kleine toegift of korte uitwijk Zo doordrenkt de natuur mij van een dikke mist, voor mij althans, het is de gang waarnaar men gist na een klim vooruit in de jaren, om alles wat stoffelijk is te vergaren…

Contouren van geluk welke vervagen in de mist wanneer jij weggaat en mij achterlaat en ik met mijn levensschip onderga in de oceaan van eenzaamheid…

…En de oceaan zal door tranen drijven omdat je hart niet kon blijven Handen bijeen kan geen zee behouden ondanks dat je het leven vertrouwde……

Mijn hersenen een verwarde storm, Midden in een oceaan van gevoelens.…

Een drupje in de oceaan een zuchtje in de wind een vlokje in de sneeuw een tel in deze eeuw. Een zandkorrel in de woestijn mee zal de mens in al zijn glorie niet zijn.…

Gebruik de wind en steek de oceaan over.…

Maar elke kleine liefdevolle expressie naar een ander maakt je leven zo groot als een oceaan…

Kalm maar aangedaan blik ik over de Indische oceaan hier om mij heen is alles zeer sereen een oceaan zo glad als een laken met alleen deze rots als baken die alle geweld kan weerstaan, zelfs van een woeste oceaan.…

Het golven van de grote oceaan Breekt niet door 't zinken van een kiezelsteen.…

'k ben de druppel in de oceaan 'k ben de zandkorrel in de woestijn 'k ben onzichtbaar voor wie me niet wil maar druppel of zandkorrel, ik blijf: van m'n leven niet stil.…

Zo'n stip in een eindeloze oceaan maakt je bewust van je sterfelijk bestaan.…

Als de sterren en de maan Als de ridder met zijn jonkvrouw Als de ruige golven en de oceaan Ik ben niet ik, zonder jou Als de vogel met zijn vleugels Als de bloem en de bij Als het paard met teugels Zo hecht zijn wij…

Zon, zand, oceaan Golven golven af en aan Vanochtend dacht ik even In woorden weer te geven Waar geen woorden voor bestaan…

Door een woud van armen zoek je mijn mond en ik de jouwe, verdwaald in een oceaan van liefde, op zoek naar woorden in de ban van ondoorwaadbare vloed en overbruggende eb.…

Je was geen boom vergeten, geen sloot (of oceaan) (behalve de kleine oceaan waar iemand stiekem voor ging staan, alsof je een stel arme sloebers hun oceaantje af zou pakken). Evengoed stond je op straat. Tik tak. Tik tak. De minuten dobberden op je bloed. Maar je gaat hier niet aan onderdoor.…

Ik ben de zee, de oceaan Die surfers meedraagt op zijn golven Vaak raken zij door mij bedolven Onstuimig laat ik hen weer gaan Ik ben de oceaan, de zee Ik trek soms schepen naar beneden Ben doof voor smekende gebeden Heb macht inzake wel en wee.…

een oceaan verder in een onbekende taal gillen jonge blauwvissen genade en het klagend besef dat uitsterven niets te maken heeft met sterven maar tranen ziet men niet onder water…

[Perzisch kwatrijn] De eindeloze oceaan wekt weemoed nu mijn voeten staan waar blanke zeilen bolden bij 't licht van deze lage maan.…

Je gestalte in de deuropening was het laatste wat ik zag de tranen rolden over mijn wangen toen ik op mijn rug lag je verdween uit mijn leven als een schaduw op een roetzwarte muur ik bleef je maar zoeken maar vond je niet je was net een traan die ik verloor in een oceaan van verdriet dolend op het kerkhof zocht ik naar mijn graf want toen je…

Beneden is de grote oceaan. Er wordt gevlogen in een Jumbo Jet. De stoelen zijn haast allemaal bezet. De captain kondigt door de speakers aan: 'Dit is een korte mededeling slechts. 't Is niet m'n doel om nu paniek te zaaien. De linkervleugel staat in lichterlaaie, wat óók 't geval is met de vleugel rechts.…

Getekend door allerlei handen met de klank van gloeiende kreten – vliegt hij binnen door de spleten en verleidt mijn oog, Leidt mij daarheen waar de golven de hemelse dampen zoenen, De Maan fronst zuur haar voorhoofd, en in het water fonkelt iets, De Oceaan hijgt.…

Verbaasd zat hij wat rond te kijken terwijl een woeste oceaan de stenen rond hem bleef beslaan: de storm wilde nog lang niet wijken. Hij was geringd en zat heel rustig te draaien op een puntig blok maar in de storm waarvan ik schrok bleef hij zichzelf: grijsmooi en lustig.…