Alle inzendingen over ongerust

blijven trek meteen een regenpak aan het beginnende licht en de lanterenpalen die uitgaan geen tijd voor weemoed of verlangen want de dag is pas begonnen en meedogenloos het zal weer gaan zoals een dag nou eenmaal gaat waar je op hoopt zijn geen ongelukken en dat jij niet doodgaat door die longontsteking schat, ik ben ongerust…

kijk ze daar nou zitten wat zijn ze klein geworden pa en moe toen wij uit huis gingen vertrokken zij naar 't platteland om de drukte te ontlopen te genieten van wat is de rust nu pa ziek is, is de toon veranderd, hij is stil en moe zenuwachtig kijk hem toch liggen in dat te grote witte bed dochters aan zijn zij komen voorzichtig…

ik ben ongerust over kinderen die verdrinken en landen die niets met ons hebben niet te vergeten de wanhopige gezichten die verdronken uit de blauwe zee opduiken omgeven door zwermen meeuwen die het altijd al hebben gezegd dit gaat niet goed met ons wie we ook zijn weet ik niet eens dus ik probeer iets het gaat niet goed met ons mensen…

ze belde me op over m'n gedichten ging het wel goed met mij want ja je schrijft over het leven dat voorbij gaat de ruisende regen en aalscholvers die vliegen in een stilte zonder antwoord gaat het dan wel goed met je schatje en ik zei dat is poezie…

Neem stoel kan ook zijn chair en nog zo veel meer Dus als de woorden de taal niet zijn wat is de taal dan wel anders dan een immense leegte elk woord dat immers een ander woord kan zijn God is de combinatie G-O-D Ook andere combinaties kunnen dat en zullen dat ook altijd zijn in een vervliegend heelal vol onrust en ongerustheid…

Ik ben de grote gasbelgorgel en heb het neusje van de NAM waardoor er gasdruk in me kwam en ik veel valse trillers orgel. Ook speld ik vaak wat op de mouw en laat het dan, ja juist, blauwblauw - * Het fabelwezen "de gorgel" werd geschapen door Cees Buddingh'; In dit sonnettet is minister Kamp de Gasbelgorgel.…

wees niet langer ongerust maar wezenlijk uitgerust gevoelens onzichtbaar geblust zachtjes in slaap gesust…

Haar lied is lang verzwonden; Mijn hart is ongerust, Maar van zijn leed bewust Gevoelt het bittre wonden… Haar lied is lang verzwonden, Mijn hart is ongerust.…

Ik belde eens, na een wanhoopsnacht vol angst en liefdespijn, mijn beste vriend: waar of die dacht dat mijn Jeanette kon zijn. Ach! ik had me weer eens op hol gebracht om niks. Om mijn ziek brein. Want dáár klonk, slaperig, héél zacht, Jeanette over de lijn. ---------------------------------- uit: 'Van harte beterschap', 1982.…

Een lichte maar opmerkelijke beving Wat scheurtjes in de muren hier en daar Maar toch wat ongerustheid en zowaar Veel media in Landgraaf en omgeving Zo stil maar toch zo sterk was ook de schok Aangaande het vertrek van landgraaf Kok…

Gekkies zijn het niet De complotdenkers Man, vrouw, jong, oud Ze zijn vooral boos Kwaad, vechtlustig Ongerust en ongeduldig Ik vraag me in respect af Welk onderliggend lijden Zo hun strijd verhevigt…

Link is het leven van een ex-spion. Ik heb het over die stralende Russen, eentje is er nu al zeker vantussen en men zoekt allerwegen naar de bron. Zie je twee Russen in een suhsi-bar, wees niet gerust, let op stralingsgevaar!…

Dus wees niet ongerust om al mijn tranen die vrijkomen, het is mijn manier om mijn geluk en dankbaarheid te tonen!…

Een mooie vrouw heb je zelden voor jezelf alleen g-sus wat ben je mooi zo lief, lekker, teder en spontaan aanwinst voor een ieder kapers aan de kust zo ongerust blijf je bij me verleiding is groot wees sterk en laat me niet in de steek…

bedankt voor je woorden snak ernaar moet je weten maak me ongerust als ik niets van je hoor droom ervan je nog één keer te ontmoeten dat we dan kunnen vergeten wie we zijn, wie we waren geen vingers, geen hoofden verstrengeld in elkaar sterkte met je benen de kinderen en mij vergeven…

bloemetjes en bijtjes raken nooit uitgekauwd hartendief, ik heb je lief is ook een geheid gedoe voorbij het zoete zijn nog vele lagen die wachten op ongerustheid van een dichter vreemd genoeg niet populair smartlappen zijn populair doodbloedend geweten snakt naar wat aandacht…

het was geen vlucht je laatste zucht slechts een verplaatsen in uniek verbazen alleen de andere ogen keken ongerust enkele heel opgelucht na jouw loslaten je ziet ze staan uit die kring ben je weggegaan voelt hun verdriet maar weet jouw leven niet voor niets…

Vrijdag de dertiende, ik schrik me rot Op deze dag plaats ik geen snelsonnet Ik blijf het liefst de hele dag in bed Onnodig tart ik liever niet het lot Maar voor mijn lieve nicht –’t is zaterdag – Maak ik nu speciaal een inhaalslag…

Als de weilanden Langs mij voorbij gaan Opweg Naar mijn ouderlijk huis Laat de trein Mij terug denken aan het verleden Waar de kindertijd ongerust Haar weg baande naar het heden Kijk ik naar mijn toekomst Als een ver verlangen Waar de trein zal stoppen Op haar bestemming…

ongerust en kwaad zoveel zorgen hoe zullen mijn naasten hierop reageren kan ik dit nog overleven zal deze vreselijke ziekte nog omkeren ik probeer nog steeds alles te geven ze zeiden dat het over was geen kans meer deze vreselijke ziekte overleven dat is alles wat ik wil, en dan nooit meer…

Hoi, Niet dat ik je mis of zo slechts een beetje ongerust verergerd door stormachtig weer jij zweeft altijd op vier voetjes neer Het komt waarschijnlijk door Sinterklaas en Zwarte Piet de Kerstman is ook vroeg de tijd van gezelligheid Vrienden onder elkaar familieleden met hun eigenaardigheden December neemt afscheid, kijkt uit op…

De Melkweg gaat met Andromeda botsen En maakt u zich nou maar niet ongerust De mensheid heeft sinds haar ontstaan geklust Vanaf de eerste pijlpunt en de knotsen We hebben over zoveel miljard jaar Allang een planetaire airbag klaar. ------------------------------------------ Astronomen hebben ontdekt dat de Andromedanevel over 4 miljard…

Doods het erf Het licht vergeeld Vogels die moeizaam De dag bezingen En hakk'lend slechts Hun woorden zingen Om in 't donk're avondrood Zwanger van zwaarte Ongerust slapen te gaan Een lome nazomerdag In september Thema: zonsverduistering, september 1961 Bron: I. van der Wal, docent geografie…

Vandaag belde je op omdat je wist hoe ongerust ik was en je vertelde dat je verlangde naar een verhaal, hoe onwaarachtig ook, als afleiding van wat gisteren nog bestond vandaag verdwenen was en morgen langzaam vergane herinnering.…

Huilend komt zij naar mij toe Zuster, nu moet ik toch echt gaan Straks wordt mijn vader ongerust Dan heb ik het echt gedaan! `Wees niet bang`, zeg ik ik heb het hen net verteld Dat u bij ons logeren komt Ik heb hen net gebeld…

Je vlucht maakt me ongerust. Dooréén geklutste brij van gevoelens in mij. De meester neemt een lege stoel en plaatst elk gevoel. Nu ervaar ik, wat jij koos maakt mij ontzettend boos. Voor het eerst beleef ik hoeveel ik om je geef.…

Wij deden onze kleren uit en alle dingen werden nieuw aan ons in het rusteloze licht aan de kade klotsend klepperend met vlag en wimpel in de ongeruste vrede aan het raam. ------------------------------ uit: 'Heimwee naar', 2006.…

In vertrouwen wil ik zijn doch de leegte brengt geen antwoorden Hoop ligt verborgen beschermt en sust mij verdrijft mijn ongerustheid tot ik er klaar voor ben…

in de stem van Nafiss het accent van Ispahan tussen de stijlen van het balkon het gezicht van Amir het gemekker van schapen dat van het dorpsplein klinkt de geur die van de bergen komt ik dagdroom voort maak me ongerust drijf mee met de stroom val over de rand kijk om me heen zie hoe breekbaarheid vleugels krijgt met op de rug twee op…

zonder een woord vertrek ik naar gister daar lijkt het nog licht en vooral ongestoord o, ik ga maar even wees niet ongerust ben bedreven in het dromen in zijn achteruit soms is het een must: het opgraven van een verborgen buit natuurlijk kan de plek niet worden gevonden waar het eerder werd begraven een liefdevolle wens op een…