Alle inzendingen over onthaal

Zomaar wat gedachten en ideeën Ontstaan op het kruispunt van wegen Miljarden ondoorgrondelijke ondoorzichtige onzichtbare onduidbare ontelbare onoverzienbare (van onachterhaalbare weeffouten voorziene) Gedachtenweeeën In het gereduceerde universum van de mens, De menselijke geest, Zich ergens ophoudend Tussen twee grote helften En één schors…

tussen de regels lees je wat er werkelijk wordt bedoeld in lichaamstaal ontwaar ik of dat wat je zegt op waarheid is gestoeld in jouw ogen zie ik wat je werkelijk voor me voelt zo liggen nu eenmaal dat soort dingen ach gewoon zoals ik in het zingen het gevoel van m’n hart onthaal want wat jij naar mij uitstraalt heeft…

in koelen bloede heet zij welkom ijzig kalm een warm onthaal hij komt thuis en moet vertrekken de eerste keer zijn laatste maal in stil vermoeden schreeuwt zij namen scherpe woorden stompend hard zijn hoofd vol gruis haar hart vol stenen wat trouw begon bleek valse start…

ik moet het even kwijt ik bedoel hoe jij steeds je armen spreidt Hoe je mij omarmt elke keer "een warm onthaal" mijn hart verwarmt ik straal weer helemaal Een man goudeerlijk en zo oprecht ik vind het heerlijk kan altijd bij je terecht Je bent in m'n hart ik wil dat je dat weet en ook dat ik al jouw steun echt nooit meer…

Zijn we neergestreken in de nepschaduw van nep, waar het samen zalig roken is geblazen, kunnen we niet anders dan mekaar onthalen op de pret die niet op kan. De permanente, die je op kunt laden. ------------------------------------------------- Uit: 'Verzamelde gedichten', 2003.…

Moet ik dan terug naar sagen En legenden, pralen Met de magische verhalen Wereld scheppen in zes dagen Om je hart beheerst te vragen In mijn wereld te verdwalen Ook de Muzen te onthalen Om je twijfels weg te dragen Weet nu, stekende gedachten Heb ik voor de donk’re poorten Van de hel, onmondig weggesleept Ik verdoemde alle nachten…

je lachte om de zachte zoem en trilgeluiden die jij altijd bij je droeg alleen aanwezig luisterde niet altijd voldoende op dus met een stukje muzikaal onthaal van overijverige frequenties kondigde jij je komst verblijf en afscheid aan in een ludieke melodie danste jouw omgeving zijn warmte delend met alle anderen het…

Ik kreeg als fotograaf van een mannenblad Op de KamasutraBeurs een warm onthaal Maar kwam echter voor de Darkroom ditmaal En nam wat foto’s van dat donkere gat Zo’n Darkroom ziet er van binnen gelikt uit Al zie je op mijn foto’s helaas geen fluit ------------------------------------------------------------ …De ChristenUnie in Utrecht ziet…

waar zijn die lui gebleven over hem en haar gingen vele wilde en trieste verhalen hij is zoveel ouder en de losse eindjes van mijn verleden weet hij tot het complete verhaal te smeden heel nauwgezet en fijntjes heeft hij mijn flarden aan weten voor mij tot iets levends geweven dat is waarmee hij mij bij mijn bezoek me hartelijk weet te onthalen…

Voor de tweede keer in zijn leven raakte het onvolmaakte in een spiraal van streven Ooit greep hij zich vast aan de filosofie van de tijd Zijn wens bleek een contrast De eerste keer was fataal een poging tot permissie een toekomstideaal De tweede keer was een onthaal een dilemma zonder grenzen verdwenen moraal Nooit gaf zijn…

Een welkom met een warm onthaal. Een goede morgen zonder zorgen. Een open deur met een blij gezicht. Die glimlach niet verborgen. Een zonnetje dat straalt in het volle licht. Iedere morgen brengt iets nieuws en wil goed doen aan iedere mens. Goede morgen aan wie wij die wensen. Een blij gemoed kent geen enkele grens.…

voordeur open vriendelijk onthaal liefslawine achterdeur al op een kier van die eenzaamheid moét koesteren raken tallozen elkaar kortstondig langzaam schuivend allen dezelfde weg tussen die twee vermaledijde deuren met onbegrip woede om de leugens verwarring en verdriet gevallen, in ongenade geslagen met de stok van die…

Elk ding is hier fascinerend, Niets is hier ontberend De stilte zetelt hier het meest van allemaal, De natuur geeft je hier een warm onthaal. Glinsterende druppels in de zon, Zijn hier als onbetaalbare diamanten, Ontkropen uit hun cocon. De wind streelt de vlinders, Op zijden vleugels vooruit.…

Ik dank U voor het goed onthaal, Dat was van weinig woorden, Gelijk àl goede dingen zijn, Die ooit ons hart bekoorden. Ik dank U voor het avondmaal.…

gemberschijn op vooraanzicht zonder veel omhaal eerder terughoudend ook keert het moment in zichzelf waarbij geen sprake is van herhaling ter hoogte van de plaats die als ter plekke bekend staat de sleutels liggen verspreid over eigenschappen, gelijkend op een deur verwijderd van huiselijke kringen in een stofzee van goud dooft een zon onthaal…

Lees mij en lees meer Klik door en nog een keer Lees het snel en geef het door Of langzaam, wat jij wilt… Laat anderen lezen wat ik hoor En denk en schrijf en zie en doe En laat toch eens zo’n cijfer varen En gebruik toch eens je stem Door te reageren met: ‘Wat stom’ of ‘saai’ of ‘Nou, wat een raar verhaal!’ Of ‘mooi’ of ‘snap t nie’ of…

opnieuw een statistieken nummer en zwarte kadertjes in de krant het stof bijt, de zon brandt met hun maaltijd in zilver - made in the USA - of het koosjer zou zijn chocolade uit te delen eerder dan blauwe bonen een onschuldige glimlach accepteert het Engels trekt een Irakees pinnetje en verdwijnt in zijn punt op de lokale i een warm onthaal…

Soms zingt een liedje zomaar in mijn hart, een zomerzonnetje met warme stralen, het lacht naar jou en wil je graag op vriendelijkheid even onthalen.…

’s Avonds zie ik op straat lichtjes stralen in vrolijke kleur en vorm overal als een groet of om warm te onthalen die eens geboren werd in koude stal mensen lopen in feeststemming op straat kopen cadeaus om elkaar te verblijden alsof in heel de wereld nu om vrede gaat en niet meer wordt gedacht aan strijden dan denk ik schijnen al die lichtjes…

ik heb je nog nooit horen zingen in de veelheid van jouw expressief vocaal is het er nooit van gekomen of zit jij liever te dromen bij een talentvol muzikaal onthaal jij hebt de mystieke sfeer van ballads in hun weemoedig vertolken van het levensverhaal juist de hoge tonen waarin eenzaamheid klinkt mogen niet verwijlen…

een gewone groet of mag het ook een hoofse buiging zijn uit een flamboyant verleden het heden vindt dat vast en zeker overdreven eenvoud is al druk genoeg iets van jezelf laten zien met zwier in warme lichaamstaal lijkt vaak normaal maar de realiteit van dit gebaar krijgt zelden een verrast onthaal het is alleen het schermpje met…

de oudere veteraan zwaait roept ik hou van jullie maar wij ook van u eerbetoon aan hen allen 25 juni 2016 nu ronkende nostalgische vliegtuigen apart lawaai slechts een keer per jaar de majesteit salueert dank lieve mensen langs de route dat u hen zo respectabel eert ode stad Den Haag voor dit feestelijk onthaal…

wat gisteren in mijn onmacht lag te sudderen rijpt nu als een aambeeld onder de hamer van een uit de toon geraakte smidse vanachter de blaasbalg lief ik jouw muziek die ik als mokerslagen onthaal in het voorportaal waar alles samenkomt soms wens ik gisteren terug wanneer de dag traag als verwaaide as zich verspreidt over talloze nukkige…

De briesende leeuw, de briesende leeuw het felle beest gaat rond hij zoekt een prooi om te verslinden het was zeer goed, tot hij ons vond hij greep ook hem, die lieve jongen hij greep ook hem, totdat die lieve jongen niet meer kon en hij nog één keer bad Nee, hij sméékte om verlossing nog even thuis, een warm onthaal hij kon de wegen niet…

moord en schok en rechts, waar de klappen vallen, blijft het extreem stil ze zouden het niet geweten hebben het land staat verbijsterd paf geen woorden daar, verstarring en een hoop ongeloof te koop voor de eerste beste journalist een onwetend man vestigt een onwetend dichter bij de kern van de echte zaak en vindt slechts een warm onthaal…

Het zachte wollen poezelige spul gaat met mijn hart aan de haal Verleidt me heerlijk, wat een feestelijk onthaal. Likjes, streeltjes kortom weer grote liefde De liefste vriendin en grootste schavuit Mijn kat, toeverlaat en kostbaarste bezit Ik ben dankbaar om zoveel kostbaars, waar verdiend?…

ik zet mijn oren uit in een wereld vol geluid wil jou en stilte om me heen ik zie je lippen spreken voel je stem, liefde kan door het lawaai zo breken ik raak je en mijn handen zeggen wie je bent de warmte zal ik nooit vergeten je ogen lachen een gezicht vol feest, je kussen zijn nog nooit zo stil geweest je opent in een warm onthaal…

sneller doet kloppen de titel is al een mysterie op zich opent vele werelden in droom en werkelijkheid jouw naam pontificaal op de omslag uitnodigend en innemend vol lading en passie er is geen proloog jij staat en de wereld verandert waar je ook bent of gaat ik lees je en leef in iedere letter elk woord is een rijk muzikaal onthaal…

wij speelden vroeger elke dag dramatisch stukken in de salon die ik ter plekke zelf verzon met normen katholiek van inslag favoriet was ‘aan gekken geen gebrek’ onbeperkt aantal rollen om te acteren immense vrijheid om te improviseren met de biechtstoel als mijn regiestek speciaal onthaal kreeg buurmeisje marjan met haar speelden we ‘…

slaken uit diverse flanken ook van uit ergens diep van binnen en als de stilte mij zegt het voelt zoals is bedoeld vloeit warmte als een teder gerecht door mijn poriën heen, kleuren lippen roder groeien ogen naar oprecht, ergens diep van binnen zal ik dan zingen in frêle zielentaal zonder aanraken heb je weet van een schenkend onthaal…