Alle inzendingen over opgroeien

Je hoeft ze ’s avonds niet meer in te stoppen en overblijven is er ook niet bij ze kunnen immers zelf hun boontjes doppen ach opgroeien, het gaat zo snel voorbij! Ze volgen nu hun eigen dromen, begonnen aan een toekomst onbekend waar alles nieuw is en geen ouders komen: ze zijn nu hogeschoolstudent.…

mijn kinderjaren ik ken ze nog zo goed jaren van speurend staren er was alleen de tijd die leek bevroren, of gewoon stil te staan door het opgroeien in moeilijke jaren leerde ik te aanvaarden dat de klok van het leven vele dingen zal bepalen zelfs oud worden is een waarheid, een voldongen feit waarbij ik hoopte dat die…

schaduw vangt bomen met de oude zang van hoop een jaarring teveel * een perk wordt een park wanneer vier blaadjes geluk samen opgroeien * zelfs de lucht is grauw wanneer de zee geen vorm krijgt in mijn gestalte * alsof zijn vleugel de horizon omhoog tilt tot een meesterwerk * een felgroene glans lokt de merel naar de top de…

bestaan weer te ontmoeten Dat ik je als kind zijnde al mag herkennen In mijn gevoel dat nog nooit had gelogen Mijn lot vond in jouw alleszeggende ogen Mijn kinderhand naar je uitstrekken Mijn arm om je schouder heen slaan Je zachtjes “Ik hou van jou” in je oor fluisteren Mijn hart dan al aan de jouwe kluisteren Voor altijd met je spelen Opgroeien…

leren kennen je bent er niet meer maar wat zou je van hen hebben gehouden wat zou je ze meegenomen hebben naar alles wat jij leuk voor ze vond ze geleerd hebben wat jij belangrijk voor ze vond ze gezegd hebben dat je van ze houdt je hebt me verteld hoe erg je het vond dat ik zo laat pas ‘begon’ met kinderen die jij zo graag had zien opgroeien…

leren kennen je was er niet meer maar wat zou je van hen hebben gehouden wat zou je ze meegenomen hebben naar alles wat jij leuk voor ze vond ze geleerd hebben wat jij belangrijk voor ze vond ze gezegd hebben dat je van ze houdt je hebt me verteld hoe erg je het vond dat ik zo laat pas ‘begon’ met kinderen die jij zo graag had zien opgroeien…

Wat lijken we toch Veel op elkaar, Wat hebben we toch Veel met elkaar gemeen, Zeggen de mensen die Het weten kunnen over De oosterburen van ons Lage landje - één verschil Is er wel, bij hen is er Het constitutionele hof Dat over 's lands armen Waakt - waar in Nederland Vierhonderdduizend kinderen In schrijnende armoede Opgroeien…

Ik ken een opgroeiend meisje, dat straks gewoon weer praat en erg veel te zeggen heeft. En helpt, met raad en daad.…

Welkom klein mensenkind hier op de planeet waar jij gewenst bent verandering nodig is vandaag start jouw toekomst morgen begint je verleden in een roerige wereld waar zachtheid vaak ontbreekt jij als nieuwe generatie brengt ons hoop voor een nieuwe mensheid die het anders wil gaan doen die kan opgroeien tot een evenwichtig rechtvaardig…

Zandpaadje bij aanvang, verhard pad bij opgroeien sintels en kiezels kunnen zich niet laten uitroeien. Mallemolen van leven wordt een draaimolen met weven in de lucht. De racebaan die bereden wordt waarvan soms de lengte te kort is, lijken vliegtuigstrepen in de lucht.…

Welkom in de straat waar je opgroeien zal, maar eerst ben je baby en peuter, gaat verzorging vóór alles. Welkom in het gezin dat af en toe voor je zorgen zal, als je vader en moeder uit werken gaan. Welkom lief kind, je moet nog geboren worden, hebt nog geen naam, maar weet wel dat je als kind áltijd op de eerste plaats zult staan.…

de mens opgroeiend in het pas geschapen land voelde zich alleen zonder band en kreeg steun op het spirituele vlak hoe alles in elkaar zat over zijn ziel die geen menselijke authenticiteit bezat maar op geestelijk terrein de kenmerken van een engel had en in gevaarlijke tijden bewaarengel waren omdat er dan een extra laag sociale…

als een gezwel door de geschiedenis zal het verworden en blijven roepen om wraak kinderen en kleinkinderen zij zullen opgroeien met de erfenis van ontelbare doden tegen volkeren van Judassen staan zij in geschokt ongeloof als in de steek gelaten wezen sla je verraderlijke ogen neer voel het vuur van schande op je wangen en wend je…

Baby’s maakt het nog helemaal niet uit dat het leven al voor hen is bepaald wat hun aandeel zal worden in de buit en wie ooit het gulzig gelag betaalt opgroeiend zullen ze kunnen kiezen of ze binnen lijntjes kleuren blijven zonder zichzelf daarbij te verliezen in vermoedelijke vrij misdrijven als hun regenboog vanbinnen verkleurt alles blijft…

Het zijn de kleine dingen die soms binnendringen voor een helder zicht Het zijn de simpele gebaren die behoeden voor gevaren Het geweten verlicht Het is het opgroeiend leren wat de revue laat passeren naar dat gedenkwaardig moment Het is het nemen van stappen en opvangen van klappen In het geheugen geprent Het zijn de grote tegenslagen…

Als de dag van gisteren 11 september 2001 Denken aan die fatale dag Zoveel levens te herdenken Als de dag van gisteren Zoveel mensen die achterbleven Zoveel verdriet Als de dag van gisteren Zoveel kinderen die opgroeien Zonder hun moeder of vader Als de dag van gisteren Zoveel mensen, hulpverleners Gewonden, doden Herdenkingen elk jaar…

Wanneer vroeger iets niet lukte kreeg je opgroeiend steeds maar weer de wijze les: blijven proberen, dan lukt het best. Wanneer nu iets niet wil lukken, je bent uitgegroeid en lessen beu, zie je telkens weer op ’t nieuws de niet aflatende jeu: van weer mislukt.…

Ach opgroeien, het is me wat. Voorbij de jonge jaren, toen ik nog twee prinsesjes had met blonde vlechtjesharen, twee meisjes, kirrend van plezier, als ik met m'n armen gespreid, al lachend riep: "Kom hier, kom hier, want het is knuffeltijd!". Je kan het helaas niet vermijden. Kleine kinderen worden groot.…

Die tijd, die tijd komt nooit meer terug Dus geniet volop van al die zo bijzondere momenten tijdens het opgroeien van jouw kind Laat ze niet onopgemerkt voorbijgaan Probeer er echt bij stil te staan Die tijd komt nooit meer terug Pas later besef je, die tijd ging vliegensvlug Dus mis er niet teveel van, anders heb je later spijt Geniet dus volop…

Je laten opgroeien zodat je straks kan zeggen: mama het was fijn. Het zal best wel eens moeilijk zijn. Ik kan je niet altijd behoeden tegen pijn. Dag lief klein kindje ik wacht op jou. Ik schrijf je vlug, weet dat ik van je hou.…

ik heb je niet gevouwen jij hebt jezelf te water gelaten hard rennend op lange benen het scheepje in je hand dat zonder ruime sop meteen op de golven teruggaat naar het strand wij hebben het scheepje op droog zand gelegd vouwen glad gestreken en langzaam op gekalefaterd ondanks jouw dwarse te water lating ben je goed gedoopt…

je ademt zachte warmte in tonen die een lied beloven waarvan ik de refreinen al ken nu ik weer jouw kleine ben nog zijn je ogen donker geloken opent je stem wat breekbaar licht want ook ik heb mijn blik vol aandacht voor jou zie hoe jouw mond en lippen woorden vormen waar ik vroeger naar moest gissen in een steeds veranderende…

Grote ogen, Mooie mond, Kleine oortjes, Tonnetje rond. Poep luier, Spuug lap, Lekkende fles, Wat een grap. Hard lachen, Rollen van buik naar rug, Met je tenen spelen, Je wordt al vliegensvlug. Een huil, En soms een harde gil, Af en toe diep zuchten, Als je weer niet niet slapen wil. Een mooi nieuw mensje, Die over de grote wereld…

je knikte lachte mij raadselachtig toe er hing wat spanning in dansend licht je neuriede warme klanken uit de oude doos hoorde hoe je stem het verhaal langzaam ontspon waarin jouw wereld werd geschapen toen je leven begon met feeën dwergen elfjes en kabouters alles passeerde de revue het zijn jouw historische cadeautjes…

het plaatje is compleet niets ontbreekt de kroon op de schepping is haar lach die dreigt nu te worden afgepakt door streken jaloezie de eerste hints zijn genegeerd zonder boze sneer pas later wordt de puzzel gelegd als iemand afgunst zegt het meer beter best begint zijn tol te eisen wij zijn niet allemaal gelijk het…

ik heb geprobeerd uit de stilte van mijn woorden naar voren te treden me voor het eerst te laten zien in de hoofdletters waarmee ik altijd de wereld bekeek de kleine letters had ik als kind al heel vroeg begrepen en daarna leren leven ik wist dat dit niet alles kon zijn er was een gordijn van volwassen zijn om ooit te passeren…

Welkom lieve kleine zus! Welkom in dit leven! Baker mag ik niet een kus Aan mijn zusje geven. Wil je slapen? o zij krijt*! 't Zal haar wis vervelen. Morgen, als gij wakker zijt, Zal ik met u spelen. Slaap gerust, dan wordt gij groot; Leer toch spoedig lopen! Als gij zit op moeders schoot, Zal zij speelgoed kopen. O! Mamaatjen is zo…

sprookjes met grote ogen worden natte dromen, vlinders kleuren haar onderbuik rood in lichaamslente ontluikt een vrouwenlijf ze groeit met grillige stuiptrekkingen bloeit open in ogen op horizon, tongval taal verraadt kolkend bloed onder nagels - kan niet kruipen. kannen en kruiken van haar kind-zijn barsten onder regen van druppels levensdrang…

Geleidelijk en onopgemerkt door de grenswachten zijn woorden binnengekomen waarin dood verscholen geen tranen of grote gebaren op een dag wakker worden en erkennen een onontwijkbare eigenschap van leven ------------------------------------------------------ uit: 'Groeiende onwil om ooit nog ergens in veiligheid aan te komen', 1972.…

veertien, hij blaast verbaasd over de stoom die zijn lijf blijft teisteren al heeft hij voor iedere vraag een antwoord dat hem zint veertien, ze bloost verdoofd door zijn attenties onstuimig op haar wang geplet met zijn feilloze handen op haar uitdeinende vrouwelijkheid veer tien vertrekt, met hem zijn standpunten, zijn trots hij zal…