Alle inzendingen over pennen

ik zag je in de lucht was je wit je veren geschikt als een vogel in vlucht pennen op rij een snavel erbij om te happen en poten om wormen te trappen maar je dook uit de zwerm vloog ze voorbij wilden niet keren je voelde je vrij om het blauw met jou te verrijken voor niemand je vleugels te strijken…

Wie in deze tijd nog gedichten schrijft En zich richten wil tot een volk dat kijft, Tot een volk dat niets dan welvaart wil En bewilliging van iedre modegril, Hij is meer dan rijp voor het gekkenhuis En de gekken vinden hem ook niet pluis, En dus moet hij naar een ballingsoord, Waar papier en pennen zijn behekst, Waar de kale muur siert de bijbeltekst…

van uit de hoogte drijft een adelaar zijn schaduw over gras was, is en komt in de ogen van een edelweiss het mos legt kussens waar zij rust de wind sust natte dromen… kom en ga in moederland, verdrijf de vrucht der pennen tot de vruchten van jouw eigen hand een land om ooit te wennen…

ik zag een vogel vallen in de vlucht geen lucht kon haar meer dragen de lange pennen ontoereikend nu waren gespreid in hopeloos vertragen de landing was fataal handen niet aanwezig je leek niet terminaal ze waren elders bezig ogen braken in moment vleugels gedrapeerd in wit zo heb ik jou helaas mijn levenlang nog niet…

ik ken de pennen die vals schrijven in gif gedrenkt zie je hoe letters en krullen hun kwade genius onthullen zij schaduwen schoonheid breken met lompheid het speelse in zinnen die in hun optie nooit als kunst kunnen beginnen toch zijn zij welkom met hun pennenvruchten die nu nog zuchten onder de winterse kou acceptatie is lente kom…

Een kluwen wol, twee breipennen een glimlach die maar niet verdween koffie zwart, twee zoetjes bij haar had wederom de zon geschenen maar een dag legde zij haar pennen neer keek dwars door je heen de glimlach nog vaag geen koffie meer, geen zoetjes waar een lach eens heerste, kwam heel traag een traan.…

mijn hete penne korreltjes gerookte zalm koelen snel af ze bakte voor mij het genot van scharretjes om in te schuilen over rougette lopen de lijnen samen - frans in duitsland een deense strik toe met aardbei ik mis de kers miste garnalen van vroeger op school een dorische kroon op dak bijna flessenhals…

Onder mijn voeten knerpt de sneeuw en boven mijn hoofd hoor ik vleugels ganzen wieken traag in groepen de zon schijnt zie alle vleugels met pennen een vrije vlucht in alle kleuren en de gouden gloed dwars door hun lijf en veren. zij zijn er ieder jaar de ganzen de rivier en dromen over het winterse weer.…

Slijpt de nachten en de pennen van ieder uur, onthult de tijd op slijpers steen, omvat het drijvend vuur op verguld papier, omkrult de verzonnen dag en lijkt het gesluierd licht te zijn gedroogd, waarin de inkt in as gedoopt, als schrijvers stem en avontuur worden gedoogd in ongeduld, en in de heldere bron van de morgen nog…

ik ben de weg naar niemandsland het hete zand waar je voeten verbranden ik ben de vloed de gesel der stranden ik ben de gekheid de waanzin ten top ik ben de galg de valbijl de strop ik ben migraine de kanker en pijn ik ben de adder het giftig venijn ik ben de wreedheid de grijns op je lippen ik ben het schip dat loopt op de klippen ik ben de…

. ____________________________________________ ...Driek van Wissen voert campagne om Dichter des Vaderlands te worden en deelt pennen met een tekst uit...…

Ik wens je slingers en ballonnen, hele stapels boekenbonnen, telefoontjes, ansichtkaarten, hagelwitte slagroomtaarten, heel veel handen, knuffelzoenen, paardrijlaarzen, voetbalschoenen, posters, pennen, partytenten, hier en daar wat losse centen, een nieuwe fiets, een nieuwe kamer, zo'n idiote opblaashamer, tulpen, rozen en seringen..…

wanneer ik mijn liefde voor jou probeer te beschrijven versmelten de pennen tussen mijn vingers. op het moment dat je dit leest,weet dan dat het niet met een pen, maar met mijn ziel is geschreven. mijn ziel, o mijn verlichte ziel, een licht zo schoon heeft mijn hart verlicht.…

wanneer ik mijn liefde voor jou probeer te beschrijven versmelten de pennen tussen mijn vingers. op het moment dat je dit leest, weet dan dat het niet met een pen, maar met mijn ziel is geschreven. mijn ziel, o mijn verlichte ziel, een licht zo schoon heeft mijn hart verlicht.…

Voor vandaag zit het werk er weer op Pennen in de dop Computer afgesloten, scherm uit Kijk nog even door de ruit Een werkdag is weer voorbij Nu de avond lekker vrij Bureau opgeruimd, alles aan de kant Pak mijn boodschappenmand Thuis wachten weer andere taken Zijn er hongerige kaken Als het aanrecht is strak getrokken Kan me de bank…

Vandaag, vervalt het verleden, schrijf ik onleesbaar uitvluchten gesmeden, luidruchtig gezint in onbeschreven bladen bemint zonder te schaden gedoopt in kleurloos water mijn greep die loslaat in kritiek voor later, alles wat afvalt, weer opricht, de poëzie in een woord beslaat, emulsie van de tijd verwaaid in transparente pennen van vlijt…

zachtjes uit mijn bil gegleden Fris en fruitig ben ik weer terug van weggeweest en van geest totaal niet moe ik kwam al snel tot het besef dat zij, die zich zo belangrijk vonden en onomwonden van het momentum profiteerden, en zagen zij hun kansen schoon maar juist zij, die zich zo gefrustreerd kwaadaardig profileerden hun pennen…

De tafeltjes staan keurig gedekt met schriften en pennen De nog lege lokalen zijn morgen weer gevuld Het is even wennen Het wordt puzzelen in het geven van voldoende aandacht met een schrijnend tekort Toch staan ze klaar met open armen voor een goed rapport Elk kind is speciaal om te mogen groeien Daarom geven zij 100 procent…

een mok een paar pennen geen gitaar die heb ik niet wel al die boeken in mijn boekenkasten het licht dat naar binnen valt op een min of meer bewolkte middag een fles wijn een rol toiletpapier twee luidsprekers naast het computerscherm een pakje Lucky Strike en wat herinneringen aan mijn vader die inmiddels dood is Ik had hem willen…

Ik hoorde getik van pennen: hoe gauw ze breide, recht en averecht. Ik was in de wolken toen ik voor 't eerst die nieuwe trui mocht dragen op een doordeweekse dag en hoe ik in dat groen en geel mij terugzag in die kleuren. En weer hoorde ik 't getik van pennen: zag hoe blauw de zee was, recht, eindeloos recht.…

Klokkenluiders slijpen hun pennen. Wij, languit in nat gras.…

Pennen klaar gezet, je weet maar nooit, en verrijst het 'ultime' dicht in de schaduw van mijn bed, of komt weer dat vraagteken, misschien ook verder niets of slechts een vaag idee en blijft papier wit als sneeuw, niet gestart,wordt taal geen teken, vervliegt de tekst in een geeuw, laat ik muze herleven onder een warme deken, schrijf de poëzie…

De pennen gaan eenzelfde lot dragen hem mee dragen hem mee de donkere tonen tot het stil wordt te ver voor oren voor akoestiek en artistieke woorden. Over de gele sterren gaan de zwarte doeken op fluistertoon behoedzaam.…

geluidsdragers van lopend vuur, trommels verkondigen wat bewaard werd in een zandloper van de natuur, door haar onbestaande pennen worden nieuwe klinkers gevormd, klank van onbestaande woorden, in de mix van letters is alles al geschreven, kunnen we maar geduldig zwijgen tot de bloem van de taal zich openbaart.…

Annie heeft een nieuwe jurk gekocht rond haar borsten veel te strak ze loopt wat houterig van ongemak had liever toch een korte rok gekocht doch 'had' was echt niet meer ter sprake moet het hier en daar mee doen 'je bent zo plat als wat' zegt Koen 'laat je moeder het wat open haken' zijn schoonmoe wil alleen maar breien met vier pennen…

Nu scheldt en schreeuwt er iedereen, En noemt het dwaas, brutaal, gemeen… Want ‘men’ weet in ’t eenvoudig zeggen Een diepe, boze zin te leggen: De mens is steeds geneigd het kwaad Te zoeken, ook waar ’t niet bestaat; Dies houd uw tong en penne in, Want laster schijnt hem vaak gewin.…

der een pallisade van vergulde ruggen het hoge woord dwarrelt van een schutblad en ergens erboven de zielen van ongeboren dichters met een weerklinkend welven ruggelings zonder spreken noch een voetwaarts horen het heden vermenigvuldigt zich hier in de baarmoeder van het verleden het landschap van verzwaard papier en loden pennen…

Het is toch ontzettend ziek niet van stond af aan te wennen zelf direct uit je hoofd te pennen met uniek fijne motoriek Vele senioren hoor je zo fulmineren maar steeds vaker ook 'zij schreven aan toekomst nog in de inkt gedoopt Jeugd nu kan niet vroeg genoeg leren om in hun eigen tijd te overleven die achter schermen loopt.'…

Voor toegang tot het tijdelijke paradijs is wat het heden ons steeds zal leren overhandig een geldig plaatsbewijs opmaat tussen de ziel en lichaam onderzoek de klankkleur, geef het een naam dan blijft het niet bij mooie woorden maar geschreven door de volprezen pennen van het hart stilte wordt niet veranderlijker dan het besproken weer hoe…

Mijn werk is leuk en niet nabij Nee echt, ik hoef geen man Want de verveling is de troef die ik steeds gebruiken kan Ik ben lief maar ik ben hard Hard op weg om rijk te zijn Maar ook mijn hart is van vlees Maar ja ook ik ken pijn Jij bent echt een leuk persoon Die ik heb leren kennen Waar onze date ook eindigen zal We deelden ooit de pennen…