Alle inzendingen over poeder

witte pracht in poeder vacht betovering na winternacht het groene gras verstopt als wintermantel ontpopt toverwerk in winter macht wie ben jij met deze kracht speel met mij die kou veracht zonnestralen glinsteren zacht witte wereld om mij heen boom noch plant zijn alleen een vlokje danst daar blind vredig in de koude wind vogels vliegen…

de tubes liggen half leeg geknepen naast schroefdopjes deze verf heeft vele kanten ze dekt het wit of laat zich doorzien in dunne, gladde lagen een mengsel van poeder en olie dat in droogte vergeelt…

te paaien, Roddel schept een band, Hij is niet zoals zij, Hij is anders en moet kapot, Wie niet meedoet, gaat eraan, eruit, Erop of eronder, dat is zijn lot, Je moet gezellig zijn, Je moet door de vingers zien, Niet begrijpen waar het om draait, Oppervlakkigheid, geen haan die ernaar kraait, Een kop koffie, een sigaret, Pillen, poeders…

het ritme het lengen tot in de toppen strekt het kind in mij, twijnen van draden het maakbare in ranken ben ik het twijgen op de koppen kasten zijn eindig tot op de einder op de lijn pakken ze zich samen de bielzen ijskastelen vastgeklonken aan het krullen van stoelen je kunt het rollen op het langen van de latten * Het vuur poeder…

Van de havensteden als gebeden Kijk ik over je schouder mee Het orkest dat speelt, je ogen: Mijn vader danst een tango Het was in Bahía op een terras - een tango danst men niet in Wenen - De bandoneón, de zon, je werd als was Het bijschrift is vervaagd, verdwenen Het ongeluk in je hand, het glas Dat je hief, je oog dat het poeder…

dagen vallen over wilde lotussen, de zon scheen wit, was gastvrij, zoals jij, maar de muzen ontweken mij, om in trage tred te naderenden met de lange schaduw aan hun zij, met boeketten van in sneeuw gedoopte loten, viel als basterdsuiker uit heldere sterren van je groene ogen, geplukte ruikers uit je haar verstrooid, het kristallen poeder…

Jaren geleden heb ik je voor het laatst gezien Mijn geliefde zee met je schuimende golven die troostend over me heen dansen alles wegspoelen dat niet meer in mijn leven hoort Te lang geleden dat ik jou heb gevoeld Mijn geliefde zand dat mij doet aarden natte klei tussen mijn tenen vaste grond verwarmend poeder dat het harde eelt…

Gemurmel over duimend drop en jeukend poeder. Ze weet niet meer wat ik niet horen wil. Plots speelt verloren tijd en doodsangst me weer parten. Ik kus haar wang hoewel lang niet meer van harte.…

Poeder en lichtluchtige stappen wit Doorlopend handjes vast en koude wangen Afdrukken waaien weg en gemoederen verhit Decemberlucht zaait vlokken tintelend verlangen In de verte gloort warmweeïg eikenhout Tussen ons dooit geilvuur op Handen onrustig omvatten hartgeklop Aan de top verliest romantiek van stout Omgeven door dennengroen…

Ze lachte heel lief, dwars door rouge en poeder. Hij schaamde zich diep en boog schuldbewust. Zij stelde hem nog met een glimlach gerust. En tripte toen weg, gelijk een koningin-moeder. Oeiii, daar was-ie toch wel van geschrokken. Nooit liet hij zich meer door één zijde lokken.…

Prei, selderij en marjolein gesneden ui en verse tijm poeder van paprika en van peper ook grote hamschijf met een dikke knook en als het nodig is.. voor de lekkerbek kleine stukjes gesneden gerookt vetspek gemalen kruidnagel, een beetje komijn ook zout en knoflook moet er zijn blokjes aardappel, blokjes peen oh, en rookworst moet er ook doorheen…

We zijn bij elkaar gedobbeld en zijn donkere handen zijn mij onbekend, die kleine botjes als takjes onderhuids ruiken naar tabak en dure poeder hoeveel kinderen hoeveel vrouwen wonen er in die handpalm ook je dood. Zijn lange nagels, die jagen mij vrees aan voor straks als we maar eerst die hals uit, die nauwsluitende Sehnsucht.…

Zij gaat haar neus poederen En ik loop even mee. Zelf ben ik gezegend met een piemel zo gezegd. En weet uit ervaring: Geen enkele kerel houdt het straaltje recht. Mannen staan er om bekend, Ze pissen wel eens naast de pot. Dat maakt de bril nat En regelmatig het huwelijk kapot. Is dat nu echt hoe het moet gaan?…

tegen dampende ruïnes herkent de melancholie van hetgeen voorbij is slaat verzwegen neer op vaag geworden lachpreken de hoop vervliegt mee als mannen zich verschansen tussen dennebomen en bitterborrels op Garmisch’ hellende vlak dappere dwazen goedgemutst met witte voeten stranden magneetronde bollen op krenterigheid gewarmd poederen…

De rookworst is allang geen rookworst meer Maar wordt met rookaroma ingespoten Zo gaan ze stelselmatig naar de kloten Die ouwe zekerheden van weleer Hoewel: voor HEMA-worst valt niets te vrezen Waarmee zulk rookworstnieuws mij worst zal wezen…

Het staat in Frankrijk weer op het menu Men noemt het wel: Erýtro-poëtine Seizoensgerecht dat via je urine Kan zorgen voor een beetje residu De renners doen zich aan het maal te goed En roepen: Winnen zit ons in het bloed…

Een zalfje, poeder, het hielp niet meer, dus naar een chirurg, meneer, die bekeek bezorgd, zo het geheel, en zei, dat kost heel veel. Hij is toen aan de slag gegaan, al de rimpels die zijn ontstaan, werden snel teniet gedaan, met de oren iets naar voren, en het vel achter de oren.…

Ze wil misschien aan poeder likken. Ik laat hen maar dat loeder pikken! Al zal ze 't voor geen zier begeren, van mij mag haar een gier bezeren. Daar zij geen goede leer verkiest, is 't goed, dat zij een keer verliest!' Hij was een beetje mopperachtig, maar voelde zich wel oppermachtig.…

overwonnen en nu te leven met en in De Heer Want als je goed kijkt naar hun mimiek als vragen: wat, wanneer, waar, hoe vaak gretig gesteld; welwillend beantwoord worden zie je hun heimwee, het gemis van weleer toen verslavende zonden heel gewoon waren Ik baal zwaar als een stekker van de woorden, beelden en geluiden over pilletjes, billetjes, poeders…

B] Op pakjes zijn wij meestal niet zo dol: Ze brengen zelden vreugde, eerder schade Bijvoorbeeld een pistool dat is geladen, Wit poeder, kogels of een hondendrol. Maar bij dit pakje is het andersom En daarom zal het inslaan als een bom.…

ontwijken wil ik, dacht ik, zei jij het houdt mij met een stille blik in zijn macht het overtreft mijn geestkracht ongeacht de pijn woekerend als een slanke witte slang, verleidt het jou, teringzooi zo wit als verse sneeuw, jij wankelt een reis in het ijle, een tocht ooit bezocht waar jij niet blijven wilde, maar toch het was sterker dat witte poeder…

Geen poeder of medicament Komt ons met hoop verblijden. En voor geen staal of levertraan Wil nu de kwaal verdwijnen- Wat hebben wij de Heer misdaan, Dat Hij dus treft de Zijnen? Doch neen, ik zwijg eerbiedig stil: Al moog' mijn harte bloeden, Ik weet toch, dat des Vaders wil Steeds alles leidt ten goede.…

B] Op pakjes zijn wij meestal niet zo dol: Ze brengen zelden vreugde, eerder schade Bijvoorbeeld een pistool dat is geladen, Wit poeder, kogels of een hondendrol. Maar bij dit pakje is het andersom En daarom zal het inslaan als een bom.…

verleidelijk, ik moet wel, maar wil en kan niet kiezen, want de schoonheid die mensen mensen maakt verwart me, stelt te lastige vragen die ik niet goed kan of wil beantwoorden, ik verlang en begeer, ik zoek bevrediging, liefde, maar ieder antwoord is stom en stil, elk antwoord blijkt laf en verpulverd tot een zacht, muizig, krachtenloos poeder…

niet meer kon stoppen Zij wilde uitscheiden levend te zijn; altijd weg zijn van die pestkoppen ‘t Toeval belette die wanhoopsdaad aangezien zij struikelde op de trap Zij raakte, volkomen ten einde raad, bevrijd uit dit vreselijk pariaschap In het ziekenhuis zag een broeder hoe schoon het meisje in feite was Op haar strooide hij wonder poeder…

op mijn schouders worden gezet dat kan jij wel doen daar ben jij beter in ik heb je altijd gemogen, zou je dit, zou je dat maar zelf doorgroeien tot bovenop de apenrots vergeet het maar, vergeet het maar Je zou ze toch wat die vreselijke mensen met hun dierlijk gedrag wat kan uitgroeien tot monsterlijk gedrag pief poef paf of pillen, poeders…

Eindelijk, de stadsverlichting Bakermat van Alcatel AKO's vol Da Vinci Code's Supersnelle DSL Losgeslagen tienermoeders Dixons blues of budget Dell Peuterstrings zijn in de mode Febo friet met frikadel Kijken zonder koopverplichting Tasjesdief, politiecel Voetbal achter de decoder Tien mag niet, maar Talpa wel Preparaten, vage poeders…

Nee, hij ziet niet dat zijn gedachten poeder worden. Zoals een krijtstaafje kervend op het schoolbord, een witte stofregen, haast onzichtbaar. Hoop vervaagt. Durf maar eens te kijken naar de hoogste zon en zoek de omtrek, de cirkel. Beelden takelen af, worden doffe scherven en later gruis dat verstuift. Zie de as uit de urn waaien!…

Door de zucht naar 't witte poeder speelde ik m'n leven kwijt... In Parijs, onder een brug lag een jongeman te sterven. Geld en goed zou hij verwerven maar hij kwam nooit meer terug.…

thuis op middelhoog vuur staat een grote pan soep waar in bouillon borrelend de bleek- en knolselderij met aardappels gaart vanzelfsprekend toegedekt met een toefje peterselie naast in olijfolie gebakken een verse ui en prei gesnipperd met knoflook peper en zout en van paprika wat poeder krijgen zo de winterwortels in wekende spliterwten…