Alle inzendingen over rep

harde noten gekraakt: dommelend door de domme discodreun, trein trekkend naar het land van zero onderweg afgehaakt op een smalle reep tussen zee en strand snel ondergedoken in het volle zwembad minder diep dan gedacht wachtend op het blauw van de nacht om te dobberen op haar golven zacht…

Dat ik niet aan smalle repen gesneden word, in water opgezet langdurig gaar gekookt en opgediend in bleke slappe saus omdat mijn liefste niet van koolraap houdt vervult me met een gevoel van ontsnapping niet zonder frivoliteit niet zonder huiver. ------------------------------------- Uit: 'Op even dagen even leven', 1998.…

Een zwijnenstal de Werkkamer waarin Ik mijn leven op Orde krijgen zou - Prullenbakken al in Geen weken meer geleegd, Emmers en voormalige Plantenbakken puilen uit, Net als het gemoed waarin Ik mijzelf nog levend houd - Aangekoekte koffiemok, Op zijn vroegst weken geleden Door mij geleegd, met resten Van Mars-repen die ik in…

heb nog even mijn palet gepakt de lentekleuren boven een smalle reep die zomer moest beloven daarna de gelen van de oogst de onderkant in warm rood met tikkeltjes oranjebruine tinten de eerste zwarte randjes dood maar de verf is verdroogd in het landschap van seizoenen na winterwit draagt lentegroen weer bloemen…

dat ik het verhaal kwijt ben dat ik opnieuw moet beginnen ik was de weg kwijt maar begin het terug te vinden kom terug als een waterrat zwemmend in het verhaal als een vis in het kanaal en zwiepend met z'n staart onder de brug door en dan eruit stappen als een rep- tiel, wegvliegen al flapperend als een wat vreemde vogel weer…

Ik rep hier vanzelfsprekend van de work; men noemt hem ook wel boerennachtegaal. Al kwaakt ie maar wat aan die kale kikker, en heeft zijn stem niets van een Meistersinger hij is en blijft een leuke oeverspringer vooral bedreven in de Kuitenflikker. Maar na oktober is zijn showtje uit: dan gaat hij diep de modder in, de puit.…

in de schaduw van je wimpers rust je blik op mij vroege vlinders boven onze hoofden door de pergola heen giet een blauwe hemel de dag in repen een teder spel van zon en schaduw valt uit onze handen op de grond uiteen langs okergele zuilen nippen jonge rozen met gave lippen aan het prille licht…

Wit damast met vouwen vast je lijn ontvouwd op kreupelhout Voor wie je morst met dorst of zout kauwt de korst van kippenbout Zuren kringen jaren oud wringen zich in stof benauwd Totdat sonoor gebleekt ivoor zijn nukken lalt in stukken valt Wit damast men scheurt je vast tot repen bloed en luiergoed…

mijn hoofd los van de romp het schedeldak scharniert open; hersenen krijgen de adem die ze verdienen uiterst voorzichtig worden ze gelicht en in een pot met formaldehyde geplaatst op de draaischijf, als bij Tussen Kunst & Kitsch, worden ze bekeken minuscule dunne repen geschaafd onder de microscoop daar, ja daar wordt het godsdeeltje…

De wereld is in rep en roer Hij kraakt aan alle randen De krakers lagen op de loer En breken nu de wanden De aarde is op zijn retour De bol begint te stranden Een kaper lijkt er aan het roer Geeft hij het nog uit handen?…

Repen langs de weg: mijn dromen stegen zich stuk bezweken aan hun overdruk Lotgenoten hangen in het water gerimpeld, op gebroken benen mager van het wachten te moe om verder te gaan en niet sterk genoeg om stil te staan Ik huil alleen nog tranen die niet komen verlichten of verlossen Fel zwenkt het licht van de vuurtoren maar het…

In roer en rep je voor het vaderland Zon daar wil ik zijn Gepekeld glas zo lichtgebrand Ten strijde onder ’t juk van de verwachting Kruip ik door modderschuit als ware Wars van doodsverachting Om na gedane arbeid terug te keren Vol verhaal en zinnebeeld Gepekeld glas zoete nectar Alsof ik was het boetekleed Te heet gebakerd Maar…

Olielampen, kaarsen, pitjes die gloeien, kooltjes die branden, sterren die fonkelen de maan die schijnt, de zon, als ze zin heeft, verlicht de wereld, maar: als de weergoden er tabak van hebben ze een schicht in een elektra kast brengt, dan is de mensheid ineens zo erg verwend, dat iedereen in rep en roer is, terwijl: we…

365 dagen geleden, was iedereen in rep, alsook in roer, heel het land was in rouw gedompeld, je verstand naar zijn mallemoer. Zomaar mensen afknallen, zomaar gezinnen dreven in paniek.…

Zag de man weer staan die op shirt: 'proud to be wappie' Ik zag een galg die iemand droeg, er werd een leuze bij geroepen die op iemand sloeg Ik zag een moeder met half slapend kind in arm Ik kreeg een reep van een jongen, waardoor ik warm Er was stampmuziek, waaraan ik steeds voorbij Veel leuzen waarop: 'ik wil vrij' 'QR gaat mij te ver…

Raak het aan, Lach naar de koele lucht Eigenaar van het zwart Het lacht stil terug Onverwacht, toch Aangenaam Steek me in brand Felle rode strepen Merken zich op mijn lichaam Mijn huid verdeeld in repen Ik laat geen traan, heb me allang Vermand…

als Volendams trots BZN luidkeels jouw naam scandeert op muziekpodia, radio en TV en volle zalen ongegeneerd meebrullen snijdt een vlijmscherp mes mijn verdrongen gevoelens aan repen enkele decennia lang koelkastkoud geconserveerd het verklaart de pijn begeleid op gitaar bas en slagwerk geen medicijn die afdoende is als BZN jouw naam…

Het raam maakt een kier en de tafel tot hier breekt op slag en de tafel is niet bij het raam maar hier naast me gaan staan aan de voet van de tafel valt het kleed van de tafel in het licht van het raam buigt het blad een armlengte knikt in de elleboog een reep in de lade, kruimels paperclips het stuk karton dat de tafel recht en het…

zomaar een zondagmiddag waarop kinderen zich Johan Cruyff wanen of Johnny Rep oeverloos achter een bal aanrennend koppen, aannemen, overspelen, aanvallen, verdedigen tot de scheids affluit zomaar een zondagmiddag waarop kinderen verdrukt liggen onder vers geschoten puinhopen hopend op reddende engelen die hun bevrijden zullen…

Wij waren aan de wandel het Spaanse dorp leek in rep en roer: Levendige handel in riemen, jurkjes, kant, bloesjes, bloot en aardewerk in felle kleuren Voetje voor voetje is het kuieren het lopen ogen als op steeltjes Alle nering in kramen rond een Roomse kerk waarvan Gods Zoon neerkeek in geschilferd gips Het is er…

gemoffeld metaal streng donkergrijs geheven slurf en ronde poten rechthoekige repen glas in gezaghebbend karton dan geleid door vader’s hand scheidt het donker van het licht stapt een levensgrote Piggelmee in de piste op de muur op zijn stem schuift de dwerg tussen pot en zee profeteert den tovervisch haar les in nederigheid…

jouw afscheid vult gaten van eenzaamheid die uit het zicht hoorbaar vreten aan vlees en botten van vlinders in de kamer die in de schemering blijven rustelozer dan ooit tevoren de nacht draagt mijn raam voorbij de wind verder dan het koele laken dat vleugels snijdt tot smalle repen verten mijn ogen wekken stilte als langzaam…

gevel en comfort riepen : rep je voor het elan, want met koele, korte golfslag komt de dagzijde in flessenpost aangespoeld met een nachtpauwoog.…

'Laat niet over je lopen' sarren de verwonde wolken Dwingen kleuren op aan het zeezieke meer etsen hun schaduw in de ondiepte Het licht dicht geen leed het scheurt en sleurt het blauw in smalle gele repen vurig en angstig naar het verdronken onderwaterhuis Tussen tijden en dijken gevangen rolt het water over mijn sokkel met branie…

Aan ieder paradebarricade agenten met repen chocolade. Al die politieke Brusselaars veeg ik aan mijn leren laars. Als ieder stemt voor mijn partij dan ben ik er zelf niet meer bij.…

we plukten paardenbloemen, braken er de knoppen af en legden ze langszij de stelen trokken we in smalle repen en weekten ze tot kromgetrokken kleine krullen, ongelijk maar wondermooi een handvol kralen spiegelde geluk aaneen gehaakt door kleine vingers vormden ze voor moeders dag het mooiste wenscadeau zo ging het toen als dank een…

De eerste vlokjes komen naar beneden, ‘t Wordt menens, zegt de meteoroloog, Nog even en de sneeuw ligt metershoog, Straks ben ik van de wereld afgesneden. Vaarwel, dit is het laatste dat ik schrijf, En hopelijk redt u het vege lijf!…

vrouwen krijgen in de zomer de verontrustende vorm van bewustzijnsverruimende hersenschimmen op een koele plek in het zwoele bos wat zij doen met hun vrijelijk toebedeelde rondingen gestifte lippen lila nagels onbebrild niet waarneembare strings is een groot raadsel voor d’argeloze dwaalgast die zich haast-je-rep-je uitkleedt al zijn…

We gaan samen liggen een eind hier vandaan we maken van takken van takken en blaadjes een vloer en een dak, dat was onze woning, of ik was het tuintje en jij was de tent daar gingen wij wonen en blijven en horen o rep je mijn liefje ik heb je zo graag nu of nooit samen slapen want we zijn er alleen maar vandaag. --------------------…

rep-je nu, uit de klaver, hu! Alaba! alaba! Sterre, u slaat er 't kalf te zwaar; 'k zie 't, ge gaat er naar. Alaba! alaba! Lies wacht Deesten aan de poort.... Toe, mijn beesten, voort!…