Alle inzendingen over schrift

Aan niemand kan mijn hart dit zoete teer verklappen wat ik in de milde nacht over haar en haar bloesem heb uitgedacht omdat zij vroeger geen vrouw was maar een androgyne man met het verkeerde geslacht en hoe ik haar liefde omdat ik niets bemerkte aan haar intieme behoeften jaren ouder dan ik die onervaren niet wist dat zij ooit…

van rechts naar links schrijven in spiegelschrift op het beslagen raam kijken hoe de letters verlopen van boven naar omlaag en hoe beweging betekenis vindt in zwaartekracht en de eigenschap van vloeistoffen op zoek naar het laagste punt als je maar straks zélf de ruiten zeemt…

Het was alsof er een landschap lag in het landschapsschrift nevelend in een droomwereld soms effende er iemand een heuvel als een apostel van verdriet en deelden vrouwen geneugten met hen die van niets konden leven dan kwam de rivier uit een ruisende bron ontstonden er steden werd er handel bedreven wat in de echte wereld bedrieglijk…

Geef mij regendruppels spelend met de splinterlaan als achtergrond melancholische woorden helend mond vol volgende morgenstond Lantaarnpaal en je kraag omhoog omstandigheden gegarandeerd is niks in dit leven morgen wordt er een vebod op gedaan tot dan klinkt muziek op de laan Splinternieuwe gemoedstoestand ten tonele gebracht eendracht…

Een schok van herkenning Alweer op drift Een kreet uit het verleden Vergeten in een schrift God, ik kan de wanhoop voelen Het druipt haast van elk woord Verlopen in geel vergoten tranen Maar door niemand ooit gehoord Wat was ik jong toen Ik zie mezelf nog zitten Nog zoveel om naar uit te kijken Nog zo weinig om in te spitten Verse…

Mijn schrift is dan ook Wie ik ben, Waarmee ik even het nare ontdook Met de punt van mijn pen.…

mijn driften getemd met vermanende stem ben ik de mindere geweest van dravers die blind hun wegen banen en van hen die als dove doffers opdringen in te schikken toe te geven verder plaats te maken tong en tanden getoomd is er het schrift als een boog gebundelde kracht hierop verheft zich mijn wezen letterlijk veer ik vrij met…

Zwijg gij zinloze U laat het boek gesloten Onwetend is u eeuwigdurend nacht U versaagt het immers te ontwaken Heilzaam is hij die het tot zich neemt Alleen het schrift zal ons immer leren…

het schrift wil luisteren naar een ander woord dat vers en rijm in de nacht verstoort met de klinkende letters van een zingend lied dat als water tegen rotsen stiet…

wat je las en die afwezige vogelpoten waren natuurlijk aanwezige vogels die veel latere geschiedenis dat we door hetzelfde schrift zouden verdwalen was nog ver weg toen was het slechts de ochtendmist de vogelsporen in de vroege sneeuw…

een kind tekent een poppetje is ergens een soort schrift zo denken we ook over vroegere schriften het begon met uitbeelden van een vogel dus de vroege mens had iets kinderlijks zogenaamd want vergis je niet men voer al op de sterren hoe intelligent moet je zijn om regelmaat te zien in wat hemellichtjes zou ik dat moeten…

om de geestdrift te bedrijven, roert zich opnieuw, komt naderbij, beklemt in alles wat zich onderscheidt, komt in lauwe tranen dichterbij, daaruit peil ik wat er nog te verwachten is uit deze gaven, wat heb ik zelf te vergeven, waar ik schuld aan had, te voldragen tot het einde waar geen grens meer is, alleen een zwarte steen zonder schrift…

Ik zwijg omdat ik sprekend niet ben te voeren een eerste schreeuw waarin de boeken opengaan die mij gelezen hebben voordat ik kwam, uit een onvoltooide schrift dat vroeger licht gaf.…

Op 't donkre buiten Boomkruinen ruisen; Stormwolken drijven: In 't lamplicht huis en Voor donkre ruiten, Zit 'n dromend beeld Woorden te schrijven, En 't kruinenruisen, En 't wolkendrijven, Staat, een geluid, in Schrift gepenseeld.…

[Haiku] regen streept het raam met transparante tekens in een hemels schrift…

Een potlood naast een leeg schrift. Poëzie leest voor.…

Druk een sticker en een stempel op het schrift, want misschien is diegene wel geschift!…

Als al dat eens normaal was raar is Schilder dan met woorden, rijm met verf Praat dan met schrift, schrijf gesproken Maar doe het zachtjes, zodat iedereen je hoort.…

Ik kocht een schrift en in het schrift schreef ik een boek. Boom, schreef ik, boom, boom, boom - op ieder blad een boom. Het stond zó vol met bomen, dat ik dacht: dit is een boek over een bos. Ik leerde roos: de r en weer die oo en dan de s van Sjoerd. En ik kocht nóg een schrift en ik schreef wéér een boek.…

Als de wolf zijn tanden verliest En de vos zijn streken Wordt het schrift des dichters Nog altijd argwanend bekeken Maar de oude geleerde uil Die leest vanuit alle hoeken Begrijpt de essentie ervan Hij leest dan ook andere boeken Maar meestal zijn alle dieren het eens En laten kritiek achterwege Uiten lof voor hem die het schrift beheert…

overgaan is als het goed is het zelfde als weer gaan zitten met andere boeken nieuwe schriften schoon ondergoed…

en nee, ik dacht toen niets het hoofd kent leegheid het eeuwige zwarte gat omdat woorden niet ontbreken is er gehoor en ook op schrift maar het heeft geen inhoud want het is niets…

Zij kreeg haar DNA Begrijpelijkerwijs Schrift met vier letters, van mij en mijn ex…

blijft aanwezig maar blijkt cursief gespiegeld in het thema van de dag en uit de evolutie en emissie van onvolkomenheid in de gespiegelde schrift van deze tijd.…

Tart drift, zwart gift, hard schrift. -------------------- uit: 'Rebis', 1989.…

gekwelde geest: schrijft in alle klanken regels op een blad licht in donker over moord en verderf schrijft de schrift een nieuw hoofdstuk toe…

met dansend schrift modelleer ik in woorden de werkelijkheid wat krullen in letters verhullen zweeft passioneel in zicht het rechte staccato dramt in vibrato dwingend zijn toon toch ontsnappen mijn zinnen en kleuren de bloemen in dit gedicht strofegewijs breekt het ijs en samen scheppen wij zo ons paradijs…

in die kleine catacombe hoog op zolder aan de gracht met nog net dat ene raam waarin je de ster nog zag die je al in je droeg daar heb je in een schriftje binnen verwachting en angst je onsterfelijkheid vast opgeschreven een licht waarvoor geen lampenkap meer nodig was het stond al vast -------------------------- uit: 'De gedichten'…

Mijn geest wordt ouder misschien wijzer door ervaring het verlangen van de jeugd is nu slechts belangeloos hopen vertrouwelijke omgang van vrienden die vergeten enkel als je de foutjes vergeeft kan hartstocht van vroeger overleven naar een beter leven mijn geest wordt ouder waarschijnlijk rijker door beleving het jeugdig verlangen heeft…

vandaag ben ik het schriftje van m’n nichtje waarin geen enkel poppetje lelijk kijkt ze kleurt in roze en rood een blij gezichtje en schrijft in grote letters een berichtje in mij haar naam die tussen sterren prijkt…