Alle inzendingen over schudden

alleen de titel leest vaak heeft het te doen met gezelligheid mensen schudden wat af op een feest je hebt er ook die schudden hun hoofd die zitten meestal chagrijnig in een hoek ze zijn nauwelijks wakker te schudden er komt ook niemand bij ze op bezoek advies: schud maar lekker mee in het leven de chagrijn sturen we een schutpatroon die…

Check of je lijdt aan één van de symptomen, Of kom je uit een risicogebied? Reis nergens heen en onderschat het niet, Om verdere verspreiding te voorkomen. Nu word je mogelijk alsnog besmet, Als lezer van dit zieke snelsonnet.…

Vlak voor de friet, nog hangend in de lucht, terugvalt in de schaal na omgeschud te zijn - Juist dít moment te vangen met de lens, met potlood of penseel, of wat voor materiaal, dat is mijn grootste wens. En net boven de rand de zelfvoldane blik van de patatboer: kijk dit kan ik allemaal!…

Ik schud de dromen uit de kussens het onderlaken strijk ik glad de ramen open, uitgeslapen ruikt het buiten schijnt de zon en dampt de aarde, scharrelen de vogels op het groen gazon en in de bomen heerst een drukte van belang, er wordt gebouwd, geschikt, gevormd, gestreden: de beste plek, terwijl ernaast de graafmachine rammelt, graaft de…

De imam gaf minister Verdonk heel beslist geen hand, daar lichamelijk contact tussen een man en een vrouw volgens de Koran ondermijnend is voor hou en trouw. Verdonks zichtbare ongeloof beroerde toen het land. De imam houdt desondanks vriendelijk voet bij stuk, daarmee weerstreeft hij knap de (on)maatschappelijke druk.…

Ik ben ouder in het water. De lucht die op mijn schouders slaat, de sneeuw die valt in mij en die niet smelt maar droesem is. En wat er uit mijn handen glijdt. Ik wacht als berg. Het is de zwaartekracht. Dat ik niet houdbaar blijf. Was je handen. Spoel mij uit. ------------------------------------- uit: 'Welcome hygiëne', 1996.…

Hier gaan ze wel erg ver Om zich er mee te bemoeien Want door dat schudden met je billen Ga je enkel maar lopen knoeien.…

Boomtoppen schudden de nevel af, krijgen kleur -- massa, en een stam.…

Ik schud m’n hoofd. Meer niet. Maar ook niet minder. Kon ik het maar..…

Wie over Spitsbergen leest, wordt geïnfecteerd. Wie er een voet aan wal zet, raakt besmet. Wie weer beelden ziet, krijgt heimwee. Naar ijsberen en ganzen. Naar onherbergzaamheid. Naar hoe de wereld begon. Naar het noorderlicht en, naar die nachtelijke zon. Het virus schudt ons wakker. Het virus schreeuwt ons toe. CARE FOR THE ARCTIC…

het laatste stompje geel geslepen mijn doos caran d’ache is leeg ik kom tekenkleur tekort ook schrijfblauw is niet meer ik schud de potloodvruchten creëer er een regenboog mee zoals je vroeger sneeuw kon schudden roep te vroeg ‘Hosanna’ in den hoge…

Ik was twerkende schudde op schaal van richter gans mijn achterwerk.…

Rutte geeft het slechte voorbeeld het is zijn intrinsiek automatisme voelt bijna aan als robotisering zeggen: geen handen schudden doen: meteen handen schudden herstellen: met een grap weglachen conclusie: geheugenverlies kort historisch: geheugenverlies lang toekomst: Rutte direct vergeten!…

scheren niet nodig even plonzen en schudden en glad is ze weer…

Amarillis Hier is In een zeepbel Iris Hang de bel Aan een ring En de ring Aan je neus Amarillis Schud je ’t hoofd Speelt het licht In de bel Met Iris Schud je fel Breekt de bel Amarillis Waar is Iris Iris is hier geweest Amarillis Aan een ring En de ring Aan jouw neus Wijsneus Amarillis…

duizend ogen trillen in mijn hand en ik schud schud het verdriet in dichtgeknepen vingers afdrukken op een doordeweekse dag in een grote cirkel van leven naar dood een eindeloze rij van dood naar leven strak starend naar mijn adem verlies ik de zin tot bestaan en ik zwijg zwijg het antwoord in de tranen op mijn jas van duizend lelies…

Gedijen, uitdijen Korstmos en cosmos Groots in bestaan Beiden ongenaakbaar Ik zie ze aan En schud mijn hoofd.…

AAN JE VAST Schud appeltjes uit appelbomen neer en schud dan mij: mij schud je toch niet los. Ik haal mijn vingers door je zwarte dos, en hou je vaster dan een grizzlybeer. Verstop je in de hal: je bent de klos, verstop je in de keuken: ben ik weer.…

nooit speel ik poker, bridge of klaverjas mijn schijnkaartgezicht schud ik soms uit de mouw in het spel dat leven heet…

ik schud jouw dromen uit de bomen en ik lees ze één voor één hoe ik ze ook doorneem over mij ik kan er geen vinden dat vind ik heel gemeen…

Onzichtbaar schud ik haar hand en wandelen samen onder de straatlantaarn. Op de steenplavei spat een traan.. !…

u wordt gemaand de naaste lief te hebben al was het maar dat deze zich in voorkomend geval geroepen zal voelen u terwille te zijn want anders kan het menselijk ras het wel schudden hendrik…

Ik praatte met haar over leven Over koetjes en kalfjes die vallen en opstaan Ik zei niemand is perfect Ze schudde haar kledij van zich af en ik besefte dat ik nog veel te leren had…

ik zag dat jij ondeugend het doosje met verholen gedachten schudde zij mankeerden ieder een eigen stukje werkelijkheid dat was nog kwijt af en toe als de passie overloopt dan schud jij de doos altijd ontsnapt er iets stouts waar jij als de donder achteraan loopt omdat je ervan houdt nog zijn ze niet klaar voor een zelfstandig…

de wind schudde kaarten in verse parels van lucht in zwaartekracht van verlichting door mijn geest om de echtheid van mijn leven te erkennen en herkennen voor nu, morgen, voorgoed…

Voel me, schud het heelal door elkaar heen. Maak ons weer compleet zoals nooit voorheen!…

en dan opeens liggen antwoorden gewoon op straat vol ongeloof dat ik daar tot dan toe aan was voorbijgelopen schud ik de waarheid van me af en doe deze jas aan als de mijne…

Ik schud mijn hoofd: Mijn God, ik zou niet durven! Hij gaf je immers een vrouw en daarmee basta en daarmee af.…

ik schud de kussens nog eens op verplaats de vaas een millimeter ook de wijnglazen staan klaar wacht, ik snijd alvast wat kaas de spiegel glimlacht lippenrood als ik haar alweer passeer de klok slaat intussen negen keer ik schud de kussens nog eens op en draai het wijnglas rond en rond proef de wijn, laat haar rollen door de mond en voel…

De kracht van de slaap Schud ik van mijn schouders Het ochtendlicht heeft zijn recht nog niet gekregen Slapende geest oneindig tegenstrijdig met de werkelijkheid Ik leg me neer in de zaligheid van het niet echt zijn…