Alle inzendingen over snottebel

Opstaan zuchtje kreuntje pijntje plasje scheetje Snottebel Gestel hoestje rillinkje kuchje Snottebel Remedie asperientje koekje dropje snoepje toastje Snottebel…

de schoolbel rinkelt – een kleuterjuf kuist haar snottebel af…

De snottertijd is weer eens aangebroken Want, wat ik ook vermijd, het heeft geen zin Al spuit ik anti-alles-stoffen in Ik word, zoals gewoonlijk, aangestoken Het schept voor menigeen een band, dat wel: De wereldbol is als een snottebel…

Hij wilde zo graag bij de groten horen Maar t knaapje mocht niet meedoen in het spel Men vond hem dom, hij had een snottebel Hij had ook al bij ‘landjepik’ verloren Men wilde t later nog eens overwegen Maar hij moest eerst zijn vieze neus afvegen…

De snottebel die tijdens een wandeling soms aan je neus kon blijven hangen, ergerde je, want 'van oude mensen'. En nu is het drie jaar geleden dat je ontleefde lichaam onder een zwart granieten plaat verdween. Agnus Dei, dona nobis pacem. Er is geen wijken aan het verdriet. En dat is mooi. Ik wil het ook niet.…

Zij was een kleine kattenkop Sloeg Dicky Pallie in elkaar Daar zij de baas was - klip en klaar Zij was de regelneef non- stop Had je een snottebel, dan snel Je neus gaan snuiten bij je moe Dan mocht je meedoen met een spel De regels maakte zij en hoe Zij was de leider van de flat Onder de rook van de chemie Haar sterke wil was altijd…

Ze bakt de taarten van zand, Zij bakt de beste taarten van het hele land blootsvoets rennend, springend, bevlogen met een zonnige lach Haar zanderige snottebel spatte uiteen met puntige pieken van loodrecht blond haar vlak daaromheen ook sporen van verf markeren haar dag.…

Over een goed boek -literatuur- gaan een kop koffie, twee niezen en een snottebel, wat vrouwelijke vegen foundation door liggend lezen in een hoek van 90° met c.a. 21 ezelsoren. Tijdens mijn eerste college -scheurkalenders- Leiden, voert hoogleraar Middeleeuwen de reden voor zijn liefde voor hardcovers aan.…

de glazige groene snottebel de glibberige weg van bovenlip naar mond de scheuren in de broek de vlek op de veelgedragen jas de gebreide kabels op de vaak gewassen trui de ruwe handen schrale rode wangen van de vrouw die altijd zingt terwijl ze de ramen lapt grote witte wapperende onderbroeken en blauwe overalls aan…

Ik liep vandaag weer eens eventjes langs het pad van mijn herinneringen ik zag mezelf weer als klein meisje die kattekwaad uithaalde en andere dingen Ik zag ook weer mijn eerste vriendje compleet met snottebel en knokige knietjes kreeg van hem mijn eerste klein boeketje madeliefjes, maar 'k noemde ze mini margrietjes Ik weet nog hoe ik eens…