Alle inzendingen over soort

Sprekers, hoorders, denkers, daders Vindt ge in soorten, rijp en groen. Zeldzaam vindt ge wél verenigd Spreken, horen, denken, doen.…

'Twee soorten oorlog zijn er: om macht één, één voor recht. Ik zou dus graag eens weten waar jij nou wel voor vecht.' 'Ach, als ik eenmaal macht heb bepaal ik ook het recht. Mijn oorlog is dus goed, de jouwe die is slecht.' ------------------------------------------------ uit: 'De groene zee is mijn vriendin', 1987.…

liefde is slechts smeermiddel ten behoeve van het voortbestaan van de soort…

enkele vragen onbeantwoord en toch een goed gevoel want soort zoekt nu eenmaal soort dat scheelt een heleboel…

In Drenthe mogen mensen uit de goot, met een verslaving binnenkort verkassen, naar een bepaalde straat in hoofdstad Assen, genoemd naar, heel toevallig, Herman Brood. Als dichter meld ik mij bij deze aan voor een verhuizing naar de Vondellaan.…

Niet te knuffelen en eenzame soort, verdwaald tussen de aardse dieren, z’n gram verhaald op hen, die hem geen kwaad kunnen doen en hem niet eens besnuffelen, in aard ver van elkaar afgewend, om zich met de vinger naar eenzelfde toegangspoort te richten.…

je hebt ze in alle soorten: blije, droevige, brutale, gelukkige, arme, rijke, fuifnummers en pilaarbijters, koplopers en lantaarndragers, tafelspringers en wezels, spoken van de opera's, en feeën om door een ringetje te halen! naar dewelke gaat jouw voorkeur?…

We waren jong en bliezen dikke zeepbellen in de lucht we zaaiden vlinders en vogels en de hemel bracht ze weer terug We klommen over blinde muren en lonkten naar avonturen we sprongen over boerensloten en dansten op hete zolen We speelden verstoppertje en sliepen onder een raam we waren wild en hadden dromen en de straat kende onze naam…

Er zijn vele soorten liefde, echter: er is maar een soort haat!…

En als het dan stil wordt, ’s avonds wachten wij beiden op de maan en weten dat geluid vaak ver is. En als het zo stil wordt, ’s avonds dat de bomen niet meer ruisen dan weten we God fluistert zachter dan anders En als tenslotte niets meer ritselt geen krekels meer, geen kikkers meer het drijvend blad van de waterlelie zwijgt dan weten…

(voor Harrie de Jonge) 'de verschrikkelijkste beelden laten mij niet meer los zei hij met angstige ogen' slapen doe ik allang niet meer want zelfs het dromen doet mij zeer en dat was hem aan te zien ook vanaf die dag in zijn bestaan heeft hij geen treintje meer gereden zijn angst werd werkelijk tot fobie dat hij met niemand durfde delen…

voortdurend voelen wij ons door het leven tekortgedaan d.w.z. het gaat veel te snel zoals de dood ook dikwijls ongelegen komt... wij hebben het bestaan ervaren in al zijn facetten zuinig omstuimig doch meertijds onrustig kabbelend als in een bootje op een spiegelgladde zee tot het onverwacht omsloeg als bij heldere hemel en wij…

vermalen doelen, onuitwisbaar miskent en toch eenvoudigweg te herleiden naar de noemer van het bestaan beelden doen er niet meer toe het aangezicht is majestueus liefde bloedt niet in open wonden verder dan mijzelf kan ik niet gaan ik peil mijn eigen diepte strooi geen strooisels zonder doel maar raap graag het miskende nooit voor…

Ik herinner me ineens wat woordjes Frans: l'amour, la tristesse, dat soort dingen, besluit dan in mijn beste koeterwaals zacht voor me uit te zingen. Van dat soort dingen dus, van dat soort dingen. -------------------------------------- uit: 'Hier begint het leven.', 2012…

Waar de modder Hard om zich Heen heeft geslagen En alle leven Verdronken lijkt, Is daar vanuit Het niets de Zachtste boterbloem Die het leven viert Bovenop de dood - Een onverwacht leven Dat zich uit in een Soort van voorlopigheid…

De slaap heb ik al verschoven, Alles gedaan in een poging Om de kolos die depressie heet Te bestrijden, haar uit te hollen Waar ik maar kan - Toch is de beste medicatie De noodzakelijkheid om een maal daags Regels op te schrijven die Vanuit het binnenste ik Naar boven wellen - Het blijft hard werken, Het zweet loopt in dichtregels…

wij zijn de soort die vraagt naar het waarom hoe het voelt om vogel te zijn waarom bromvliegen rondvliegen waarom je dit zei niet dat (bedenk je later pas) wat je liever wilt, cremeren of opzetten mensen die veel aan de dood denken snoepen meer mensen met veel rommel op hun bureau werken sneller is onderzocht zet de zak niet buiten, knip het…

Zo woei het daar dat het wel leek of er geen uur verliep en wij nog kansen hadden, honderd soorten ergens. Toch gingen wij er weg om bijtijds thuis te zijn, of het nu vloed of laag tij was. Wii wilden huiswaarts om te kunnen zeggen.…

Ik heb een versteende man in mijn tuin is een steen beter dan geen? Heb er ook één van hout in mijn kamer hij is deel van een kolossaal paar dat naar elkaar kijkt of geacht wordt naar elkaar te kijken Maar meestal kijken ze langs elkaar heen door uitdroging zijn er grote barsten in hun lijven.…

het lijkt vaag op iets dat verdwenen is maar mogelijk ook nooit heeft bestaan een soort fantoom waarin wij hebben geloofd en zijn meegegaan met iets dat zich vaak kneusde aan de realiteit zonder sporen na te laten behalve een niet te harden diepe pijn van littekens die nooit zichtbaar waren er zat leven in geweven zonder…

Spaanse romanfiguur Zelfbenoemd edelman Met een soort schildknaap En op een soort paard Werd door zijn schromelijk Amateuristische Heldenverrichtingen Wereldvermaard. ------------------------------------------- uit: "Zeslettergrepigheid", 2009.…

Zoveel soorten bestaan! Zoveel bevolking om te lijden en lachen in deze heuvels vol stenen! De vijgeboom staat gebogen in de richting van het zuiden, boven ons het zachte snurken van een vliegtuig. Mijn vriend wacht bij een struik met scherpe doornen.…

Het lichaam is een eenzaam ding met plasma, beendermerg en smeer en kleine holtes vol geheim en drie, vier klieren voor plezier. Het kreeg twee handen voor iets liefs, maar zelfs twee handen zijn alleen gehoorzaam aan het protocol van een of ander kolderdier. Een koningsvaren heeft nooit last van blinde onderdanigheid, maar halzen willen…

Er zijn dieren die piepen. Zo zijn ze geschapen, tot piepen. Hun tieren te iel in de mist. Er zijn dieren die loeien. Zo zijn ze geschapen tot loeien. Hun roepen te rauw in de mest. Er zijn dieren onhoorbaar. Scharrelend. ------------------------------------------ uit: 'Fladderen voor de vloed', 2007.…

Weldadig en in rust verzonken, deze tuin, vooroorlogs ooit mijn vaders geliefde pleisterplaats. Geen sporen meer van hem die ik hier zoek. Maar elke plant, hoe onaanzienlijk ook, wordt hier gekend, genoemd bij naam en toenaam, een belofte van genezing. Kruiden gewassen tegen elk verdriet, met namen zingend van al wat ontstond in zeven…

Hopelijk bent u van het soort, Dat zelf wel goed spoort.…

Het plezierige van Londen trouwens van heel Engeland is, dat je daar mensen ontmoet die Engels spreken en daardoor weliswaar - een beetje moeilijk uit te leggen - tot een, laat ik niet zeggen hogere ja, misschien toch wel (in Nederland) hogere in elke geval tot een andere soort behoren, maar dat daar in Londen mensen zijn als jij en ik, zoals…

In semi-sluimering Komen in mijn ziel Dia-raampjes voorbij met minstens Vijf soorten zwart bestrooid - Overwegend roet dat net Als ik is neergeslagen In de ruimte die Leven genoemd wordt En soms wel wat weg hebben Van de bril die ik doorgaans Draag in deze donk're tijd Waarin het nooit meer Licht lijkt te worden…

Geef mij de ballade uit de Hades of een opgewekte blues, ik swing op elke hiphopversie van Vivaldi, mijn smaak kent geen limiet, dus leve het licht ontvlambaar geuzenlied, de wals voor weduwen en wezen, de bloedeloze stierenvechtersrapsodie. En vanzelfsprekend zweer ik bij de alchemie van een schlager voor de goede zeden of een nocturne…

Er zijn mensen die omzichtig, bijna onmerkbaar iemand willen kussen of alleen iets willen laten weten, iets teders. Er is daar geen verklaring voor. Anderen willen altijd net vertrekken, hebben een hand al aan de deur. Weer anderen liggen in elkaars armen en denken aan de vijand, houden soms even hun oor aan de grond. ----------------…