Alle inzendingen over sorteren

ik sorteer ik rubriceer ik ca-ta-lo-gi-seer ik kan niet meer…

Het is vaak het feit Van betrekkelijkheid Wat effect gaat sorteren. Relatief Maakt gelukkig en creatief.…

Door met handstrijken te genezen, Dat is de kern, het wezen, Dat effect moet sorteren. Je moet wel uitkijken, Dat hij/zij met je geld gaat strijken.…

Door de dienstverlening te verminderen Probeert men te verhinderen Een negatief effect te sorteren. Maar een van de grootste zorgen Is de jaarlijkse bonus te waarborgen.…

Mocht het geen effect sorteren, Kun je het achteraf re-pareren.…

Het zijn vaak de kleine dingen, die later bewondering afdwingen en veel effect sorteren. Ik kreeg nooit pastales, Wel in Aristoteles.…

Een gewezen apotheker uit het Groningse Duurkenakker verzamelt bijsluiters van doorslaapmedicijnen, de stakker, hij zou dringend moeten proberen om ze overzichtelijk te sorteren, maar dat lukt niet, want hij is amper 1 uur per dag wakker !…

Hij is aan het sorteren, dit is te groot dit is te klein. De takjes van de berkenboom zijn lang en fijn. Eind'lijk is er één naar de zin! en vliegt daarmee de lucht weer in...…

Geen la om het in op te slaan laat staan sorteren. Wij zoeken toevlucht in wat al gevangen, gedresseerd: boek, film, toneel, elk getemd deel van fladderend flitsgeheel. ----------------------------- uit: 'Staalkaart', 2001.…

iemand is vergeten na te laten het moment te verwisselen voor een vol uur zijn vakantiefoto’s te sorteren terwijl er genoeg wegen waren om te bevragen, om te keren een wit vel met spijt te kleuren de heg te knippen, een glas te vullen het standpunt te verlaten erna, te laat of toch…

Ik ga eerst maar eens sorteren de dingen uit het verleden en daarna verzamel ik alles van het heden. Wat ik niet meer nodig heb dat doe ik in een grote zak en wat ik nog gebruiken kan zoek ik uit op mijn gemak. Op die manier krijg ik ruimte voor verhelderende gedachten en hoef ik met nadenken niet zo lang te wachten.…

Met mijn vingers sorteer ik de letters, één voor één. Ongeduldig tast ik om mij heen. Ik haat dit zoeken, moe tot op het bot Toch wil ik horen, iedere letter komt aan bod. Moeizaam vorm ik mijn woorden, maak ze passend aan mijn gevoel. Maar toch ontevreden, verdrietig en stil. Zo vind ik mijn woorden.…

Op de bodem van je ziel ziet je was er vuil smoezelig of soms smerig uit Je wasmanden puilen uit je zou het op een grote hoop willen gooien de wasmachine in willen donderen en op 90 graden laten draaien Maar volg de algemene gangbare wasinstructies: Sorteer op kleur op temperatuur de trommel niet volproppen Zet sommige stukken in…

Ik sorteer en wik en weeg. Ik schrijf nu over gisteren. Er komt geen einde aan. Ik voel neigingen om te vluchten. Naar wat er nu gebeurt op straat. Naar superieur koffie drinken. Met gelijkgestemde mensen, die ook van hele goeie koffie, en van ouwehoeren houwen. Morgen zal ik weer verder gaan. Met gisteren verzamelen.…

Niet perse uitruimen, maar sorteren vooral. Rasse vorderingen met plekjes geven. Tis bijna gedaan op een kamer na. Het licht aan voor ik binnen ga Vreemd, het is donker gebleven. Er zucht een koude nare wind. Angst, schuld, twijfel en verdriet, huizen hier tot het jou weer vind. Negeer de donkere kamer niet!…

Terwijl jij een bout hier zit te draaien Lig ik heimelijk jouw vrouw te naaien Staat er op de wc-deur genoteerd Van het postkantoor en geënerveerd Retourneer ik om brieven te sorteren Tot er een rekel komt met een vingerhoed Op zijn neus die een vraag laat resoneren: Wat is gehakt uit hout en verdoet Zijn geld bij de hoeren op de wallen…

Niet altijd zigzaggen hoor Onstwedde dat is rechtdoor sorteer dus maar netjes voor Musselkanaal dat is rechtdoor.…

het prikkeldraad, het stervende water uit onverwachte hoek komen de trollen met hun Zeemantassen, hun onbeduidende bijrollen met voor de hand liggende frasen gericht aan elk dovemansgehoor geen pas uit het gelid, de graven onbedekt het gras gemaaid, de stilte in storm gezaaid venijnige draden zijn aan palen genageld om schokeffect te sorteren…

Ik deel de dagen van de maand vast in sorteer liefde bij liefde twijfel bij twijfel en alle vreugdevolle dagen rijg ik als gouden en zilveren bedeltjes tot armband. De tederheid van bestaan trek ik steeds opnieuw als een robe-manteau in tinten aan die mijn huid en ziel nu dat mag reflecteren. Op deze sprakeloze momenten zeg ik weer dag.…

mij ik kijk naar wondermooie scherven van toen wij samen dansten op de maan ik voel me kalm, doe rustig aan voor ik ergens aan wil komen ‘‘t is nooit meer ‘wij’, het is nu ‘ik’’ ik schrik van die gedachte maar merk verrast: ik kan het aan het doet wel pijn, maar minder dan ‘k verwachtte ’t verdriet heeft nieuwe kracht gegeven en ik sorteer…

van overstuur waterraven goed voor twintig per uur hadden ze maar gewerkt met vaste aanspraken Daar tellen scholvers zelf exact op hoeveel bij bedrog zeggen ze nee tegen elk deel alles ligt prompt stil - ze gaan staken Een ritueel nu nog voor toeristen convenanten met vogels verdwijnen voor tuig en betaling in termijnen ze wegen en sorteren…

articuleren illusies op hoogte, aan de grond de hinderlaag verloren jacht vervloekte liefde geboeide polsen kinderstemmen vervagen, de bruidssluier -mot erin- vergaat tot stof het goud aan m'n vinger blijkt roestvolstaal laat bruine kringen ik blik je lik de laatste druppel bubbels uit je glas, ik ga ik moet het stof nog sorteren…

dacht te winnen, maar ik klokte het snelst Zij droomden verder en hun traagheid behelst Veroorzaakt door gedachtegang na een val Speelde men met benen, functioneel rakend de bal Er werd volop ge-één-tweet, gepasst, voorgezet En zeker gescoord Uit deze tijd zijn wij inmiddels teruggekeerd Naar hier Zeer gelukkig in de liefde, snijden en sorteren…

Struinend tussen de puinhopen zoek ik naar gebroken stukken uit mijn leven scherven van geluk en verdriet liggen verspreid en uiteen gekraakt deze puzzel moet worden opgelost om mijn verleden opnieuw te herleven zodat ik zelf het moment kan zien waar ik het spoor ben kwijtgeraakt vertwijfeld maar vastberaden begin ik de stukjes bijeen te zoeken en sorteren…

Neen het was geen splinter, splintertje waar ik in liep, ik liep in een balk van herkenning, erkenning, bekenning respect, verwondering en bewondering n.a.v. de toelichting op zijn boek ‘Confettieregen’ zijn inspirerende wervelend verhaal aan tafel bij de DWDD van TV-meester Matthijs van NIeuwkerk door Splinter Chabot, zoon van Bart daar…