Alle inzendingen over station

Alweer een schittering in mijn ogen afkomstig van haar stralende gezicht alweer de oncontroleerbare snelheid waarmee mijn blik zich op haar richt Alweer de drang om te blijven staren maar om snel weg te kijken tegelijkertijd alweer de verkeerde beslissing genomen en bij het volgende station was ik haar kwijt…

Op steeds meer stations staat vermeld: buiten dienst – loket gesloten.…

-station met een paardenmiddel verkracht.…

-station met een paardenmiddel verkracht.…

Tussen twee zinnen die bijeenhoren Een geheel zijn vormt wissel van regel de overgang schakel naar een verder verhaal onbezorgde jeugd verhardt zich in de puberteit tot roekeloos verkennende verbinding met het volgende station der kennis het derde station stapt volwassenheid op de trein des levens nu in volle vaart de trein ploetert voort…

Het nieuwe station blinkt leuk in de zon maar laat de clochard koude voeten.…

Jobrotation Is een belangrijk station. U kunt dan eens fijn Voor een tijd een ander zijn, Een ander, tijdelijk aanschijn. Misschien bent u dan over een tijd Mogelijk, tijdelijk, de Majesteit.…

Het dendert van binnen, station onbekend. Reis door je slaap en rust. Rust.…

In zijn fantasie had hij haar al naar het station gebracht. Haar koffers gedragen, haar vaarwel geknuffeld. Haar trein nagekeken, de vrijheid op zich neer voelen dalen. Zich verheugd op eindelijk even alleen zijn. Op het station kwam er een vrouw recht op hem af.…

Ik sta bij het station Kleumend op het perron Denkend aan gezelligheid Waar een treinreis mee begon Kijk, daar zit ik! Zie je dat ik lach? In de warme restauratie Op een koude najaarsdag.…

een eenzame bloem aan een pilaar gehangen wellicht door iemand die om schoonheid gaf en inderdaad op de foto zie je duidelijk wat verfraaiing doet met een triest station ergens in het oosten van het land…

en Utrecht, mijn station…

Als machinist wist hij dat dát niet kon, Dat heet daar dan een gepasseerd station.…

Als ik per trein door Nederland wil toeren Dan moet ik me begeven op stations Met van die grote billboards op perrons, Die mij in het geniep bekoekeloeren. Sta ik daar met reclame oog in oog - Zoiets bedenk je hooguit aan de toog.…

Weer kregen een paar conducteurs te maken Met onverwacht en zinloos groepsgeweld, Vandaar dat personeel wordt aangesteld Om de stations en treinen te bewaken. Maar wie beschermt vervolgens die bewakers Straks tegen agressieve stennismakers?…

het station is doods. m'n hoofd waait weg. ik grijp nog met m'n armen. bloed stroomt over de grond. het wachthuisje staat in de fik. de hefboom valt neer.-…

Alleen op de stations en op kantoor Komt zo te zien dit virus nergens voor.…

zoals je uitstapt op het station met het vertrouwen te zijn aangekomen op de plaats van bestemming zo zal het gaan een enkele reis bij het vertrek en de zekerheid van het onzekere zo heb ik dat in gedachten als ik er niet meer ben iemand leest mijn gedichten en voor even kom ik weer tot leven meer moet dat niet zijn…

Geef mij dan maar het Utrechtse station waar ik op dinsdag vrijuit wandelen kon.…

In Doetinchem stond ik bij het station de zon bescheen perron en mensen en uren stond ik stil te wensen dat jij nog steeds diezelfde blijven kon. Er moet op dat station een spiegel hangen want plots verscheen weerkaatsend licht het lichtte op; jouw lief gezicht nog steeds door blonde krul bevangen.…

er is toch niemand die om je geeft ik droom het zesde station voor mijn aller laatste kans helaas werd ik op vier uitgerangeerd de perrons waren verlaten ben toen gaan ontsporen de dokter zei het hoort erbij jij zal treinen voor eeuwig gaan haten…

Er is weer een verdacht pakket gevonden op een station of ergens langs het spoor. Die flauwe grappenmakers gaan maar door, maar vrijwel niemand raakt nog opgewonden. Een paar scholieren schateren van pret om de reacties op hun pretpakket.…

Station Den Haag Holland Spoor…

een vreemd bericht vandaag op het station de woorden uit de omroepinstallatie veroorzaakten paniek en consternatie het ongeloof was groot op het perron geachte reizigers, tot onze spijt vertrekt de trein vandaag exact op tijd…

een vreemd bericht vandaag op het station de woorden uit de omroepinstallatie veroorzaakten paniek en consternatie het ongeloof was groot op het perron geachte reizigers, tot onze spijt vertrekt de trein vandaag exact op tijd…

thema is wachten, dichterbij dan men verwacht, lacht men zacht om wat de dichter oreert op het perron gepasseerd station eindbestemming waart alom, de tranen brengen ons dichter bij elkaar en dat doet mij zo ongelooflijk goed…

de teloorgang van restauraties geeft telkens meer stations de aanblik van een koude voorstad in het macabere voorportaal van morgen krijgt kille nevel vat op mijn gemoed... bij de automaat pin ik een kaartje voor de trein naar niemandsland…

ik tel de bruine tegels op ’t perron de blauwe de stenen boorden en als ik vertraag laat ik de spanning in de draden zingen en rillen zucht perslucht stop geschokt dan blaas ik alle deuren open en spuw ik mijn verleden uit op ’t perron de blauwe de stenen grenzen worden overschreden door massa’s mensen dan ga ik voort…

ik spoorde op het ritme van rangeren stopte en trok op tussen langdurig stilstaan met op ruiten de druipende regendrop zoals altijd zag ik in beslagen ramen je gezicht passeren in de talrijke stops riep jij alle namen van stations verderop ik veegde strepen maar je kwam niet dichterbij alleen je ogen keken met veel…

Aangekomen bij een stil metrostation, staar je gedachteloos naar het perron. In je hoofd klinkt nog net het macabere sonnet over het ritme van leegte dat de metro zong. De deuren sissen dicht voor je beseft dat die zwarte leegte jou betreft. Jouw eindige bestaan. Voor je dit voelt ga je met rappe spoed je eind aan de horizon tegemoet.…