Alle inzendingen over stellig

ik wantrouw de stelselmatige stelligheid ik vertrouw daarentegen de zoekenden de breekbare geluiden, de brakke tinten van het ochtendlicht de twijfel, in woorden die moeilijk te omschrijven zijn de hapering, de rimpeling in het water de ommekeer in de rechte lijn de wolken voor de zon de zon die achter de wolken schijnt en het woord dat eigenlijk…

ben jij ook zo iemand die z’n verjaardag niet viert of juist elke jaardag uitgebreid een week lang of langer nog met activiteiten en cadeaus liefst met mensen om jou heen wat jouw keuze ook zijn mag jouw jaardag is vooral een feest voor jouw vrienden en vriendinnen en de hele familie om jou heen die met een kopje koffie of diner willen…

tweemaal daags met water innemen opstaan na te hebben geslapen haast ontlenen aan daglicht loodrecht tegen wolken leunen de vraag herhalen eenmalig de klok terugdraaien rust en vrede terugstoppen in de ziel everzwijnen in het oerbos een stelligheid in het ongewisse en voorgoed hetzelfde moment samenvallend met gelijkenis wederom, telkens…

Zo ongemerkt of oneindig lang tergend langzaam als je wacht maar kijk je even achterom toch veel sneller dan je dacht Geduldig, maar ook genadeloos zeker, stellig, gewis steeds sneller, voelend als een flits als het je laatste seconde is Het volgend moment, haast schreeuwend stil volslagen rust op je gezicht naar waar je was, voor je ontstaan…

spelen met de klanken ongeweven patronen laken hier iets dikker, daar juist slanker stellig nooit echt klaar te maken proeven van een zoete wijn rood als diepgeworteld zijn zoeken naar dat eeuwig raak schrijft de pen, ontpopt een weg langs uren vermaak daar schuilt de kameleon rood als, fruitig als, giftig als stil verlangen…

wees een uiterlijk neutraal gesloten boek laat je alleen lezen door wie echt interesse in jou heeft toon diegenen jouw ziel en zij zullen ook zichzelf beter begrijpen toon aan hen jouw verhalen sprookjes legenden laat ze zien wat ze nooit echt herkenden of ooit met stelligheid ontkenden verwijder schellen - open ogen…

wees op de hoede in het licht der waarheid en niets dan de waarheid bij elke grote stelligheid bij het rechte eind in het rijk der fabelen in het zicht van een zwarte ster de spiegeling in kronkelend water of kromming van aarde in niemandsland tussen uitersten als amorfe silhouetten in het veraf: Zwaartekracht verbuigt rechte lijnen…

Stellig kijk ik naar beneden, hoor voeten onder deze zoldervloer, zijn er soms spoken om mee te spelen? Beren in de hoek ze lijken me tevreden.…

je zou je nog nestelen in geheugen nog oorverdovend een stilte doorbreken een kamer bezoeken en verlaten, je zou de toon van afwezigheid nog inkleuren daarbij hadden we afgesproken niet ter plaatse te zijn, stellig te ontbreken we zouden een herinnering ophalen dat kon aan zee zijn geweest, in een bos tijdens een glimlach, in het voorbijgaan…

Kalveren, twee koppen benen vier aan de zwier stelligheid vereeuwigen? een zomerkoorts! sotternie weg dat mes! genoeg gekwelde schors pijn pikt het niet pijn zwiept takken pijn schiet naalden pijn roept: pot voor drie! afgelopen met Bram luvs Jantje Jantje hartje Sofie kalverbast bloedt, goed! ze druipen liefde?…

Linda en Willem, Vandaag de grote dag eens een bruidje te zijn daar is de grote glimlach landgoed Eikenrode is een festijn thuis niet te vergeten samen knus en gezellig witte broodjes eten dit weet ik; stellig het gaat vliegensvlug geniet van het feit denk niet terug alles is zonde van de tijd wij beleven de dag mee rinkelen voor…

een blik van herkenning die overspringt van mijn lichaam naar mijn gedachten over mijzelf Soms zegt mama over papa iets dat ze in mij herkent en soms bevalt me dat maar liever ben ik gemengd met trekken van mama papa, de oma's en opa's die dat wel zullen hebben gezien maar ik herkende niet hun blik van herkenning Soms zeg ik stellig…

Ja stellig zal ik ooit verrijzen uit het stof van grijs verdriet op een Berg van Overgave door het Dal van Angsten omringd Mededogen zal de wolken vullen die de laagten vervlakken zal en uit het stof mijn driest herscheppen aan de wanhoop heeft ontrukt Als de Overgave wordt geslecht en zomerzon het stof verzengt resten van het nieuwe leven…

In alles zit de stelligheid maar zelden laat de gestalte zich ontwaren Zo ook de wind die jaagt tot het waait en de dood met takken uit de kruinen slaat Zo ook zou het afdichten van holte moeten zijn tot het beurse uit de lippen valt ietwat van vergankelijkheid verketterd is wankel terend op slechts een paar schimmige woorden met enig voortbrengsel…

Hij doet raar op ieder moment Is hij dan stapelgek misschien Nee hij schijnt normaal te zijn op één gedragsgebied, althans Doch die indruk is maar schijn dat is simpel zijn schijnbalans Altijd vriendelijk is mijn neef en naar je lachen, doet hij ook Dat is wat ik ruiterlijk toegeef Soms echter, vermoed ik coke Een neef als hij, is stellig…

schilderingen kunnen bevragen de hand van mijn gedachten te voet volgen, niet die persoon zijn wie zij denken, al vermoeden te kennen, ik ben kind, altijd gewoon mezelf wees voor of tegen me praat over of met mij over van alles en nog wat mijn talenten en tekortkomingen ben ik alleen veelzijdig en regelmatig uitgesproken, blij scherp en stellig…

de katten moeten winnen blijven eist de vogelbescherming alom dierenverdriet nee de bioloog vindt van niet de vogelsoorten vermeerderen dan stellig zij eten te veel rupsen dan op flop de vlinderliefhebbers gaan daar weer van huilen wie snapt hier nog wat van weg met de kattenhaters een super slecht plan boeren schreeuwen…

" De Duitsers zijn met stomheid geslagen Ze zijn klant van Gazprom dus ga maar na Alras begint de toedracht te dagen NATO zegt: Putin deinst terug voor niets Waarop stellig het Kremlin weer ontkent Maar ik denk: de doctrine van Wolfowitz En dit is een Franz Ferdinand moment Door dat ene statement van de president En omdat ik mijn…

en het schreeuwen van criticasters is voor mij belangrijk noch de glimmende lach van cynici die mijn doen en laten nu bespotten enkel één ding is er dat voor mij telt de glans van ongeveinsde waarheid als repliek op de verleidelijke leugen die de storm van twijfel waaien doet in wat het geweten mij beslissen laat enkel één ding heeft stellig…

Ik heb je terugkeer uit de tijd met zoveel ongeduld verbeid, met zoveel stelligheid bezworen, dat als er voor dit rijk gemis in wat ik schrijf geen plaats meer is ook ik niet voortkan als tevoren.…

Is het schutblad wel oranjegeel, zoals stellig werd beloofd? Gelukkig ging alles goed. Zucht! 'ZIE!, waarom mensen dichten' kan lezers gaan verrassen! KIJK toch! www.albertweijman.nl, vliegt als een vogel in de lucht!…

’t aardse tranendal wachtte de pracht Of Hel waar Lucifer het vuur opporde Nu weet ik er zijn vele werkelijkheden Op slechts één ademtocht bij ons vandaan Ik kan ze echter niet direct aanschouwen Zoveel verfijnder dan het grove heden De wezens daar zijn zeer met ons begaan Soms wijzen ze ons merkbaar op vertrouwen Dus, atheïst, met stellige…

veranderd in een oogwenk is de hele wereld om ons heen alles wat ons lief en dierbaar is weigeren wij stellig het bijzijn we leven op afstand van elkaar om zo de belager te overtreffen de ons heimelijk verholen vijand ontziet niets- en niemand meer de mensen die ons er toe doen raken wij dag na dag nog kwijt door het gebrek aan…

De dag des heren, anno domini MM XX IV zeven januari Vervoegde zich alhier ten tweede male Een snelsonnettencoryfee ter tafel Haar inbreng zou ons niet hoeven verbazen Zij schonk met veel aplomb in lege glazen Wees onbeschroomd en met veel stelligheid Het mannenbolwerk hier op een tekort Ik weet waar zij op doelt, waarom zij mort…

En 't was ook stellig waar, Want iemand had 't gezien, dat ze de dooien Zonder gevoel zo van de trappen gooien, Wanneer ze op Sabbat sterven. Dat was naar. Een Joodje op school - Koos heette hij - had gezegd, Dat hij me een goud horloge geven zou. Ze lachten thuis, dat ik 't geloofde. Nou: Hij zei het wel, maar dee 't niet.…

Ware ik niet zo bang, schoon liefke, Stellig zou ik met fatsoen U genoegen doen; Alle vreugden u doen smaken, Kussen u op mond en wang - En nog honderd andre zaken... Ware ik niet zo bang! --------------------------------- uit: Liederen (1868)…

bij de deur naast de mat staat een paar schoenen dat met stil staan beloond sporen op zolen toont bij de deur naast de mat die de zolen verschoont bij de deur naast de mat staat het paar schoenen dat een droef symbool is van veranderde mode de stellige voorbode van nutteloosheid bij de deur naast de mat bij de deur naast de mat…

handen kunnen mogelijk falen het verschil tussen leven en dood bepalen als de rijke niet wil gaan delen zullen sommigen neigen tot stelen handen kunnen iets met veel tamtam stellig beweren en met de nodige tegengestelde kalmte bezweren ze kunnen mateloos irriteren maar juist ook de maat dirigeren ze kunnen over liefde schrijven en een…

gericht wij, verslingerd als kamperfoelie met de zachtheid van mos - ik laat je niet meer los nooit het gevoel van muurbloem maar dansend als een blad in de wind - op jouw melodie die mij bindt gevoel gelijk bloemen der lente en blank als een lelie op water - voor jou, toen, nu en later liefde, indien hiertegen een kruid door mij stellig…

Is mijn stellige overtuiging - NEE! Logischerwijs dus in geen geval - JA! De westerse wereld moet zich schamen - JA! Ook nog ontevreden? Tevreden! REMEMBER!…