soms voel
ik me kabouter
in het grote mensenland
ja ik ben stouter
omdat mijn zonde
hun dimensie niet kent
zij reuzen in stappen
wieken met armen
om de hemel te vatten
graaien met vingers
hun hebzucht bijeen voor
ons is er slechts steen en been
wij klagen in klein
paddenstoelen een kring
en voelen ons fijn
in een wereld vol…
Hij merkte dat de kinderen veel stouter
werden en riep de hulp in van zijn oom,
een in het bos heel beroemde tovenaar,
die zorgde dat kinderen met een grote mond,
en dat ging niet helemaal zonder misbaar,
terstond veranderden in een blaffende hond.…
Doch schoon de storm de tuimelende baren
Met dondrend brullen zwepe in wilde vlucht,
Te stouter stijgt uw stem, en klieft de lucht
Als 't harpgezang der heilige Englenscharen;
En roept ons toe: uw ziel geev' zuivre tonen
Terwijl een koeltje langs uw slapen ruist,
Doch winne aan kracht, wanneer de stormwind bruist.…
Geen heeft er stouter vlerk dan Rubens uitgebreid,
Een schepper in de kunst (gij wist het) kan niet sterven.
Geschapen was uw ziel uit zuiver starrenvuur
Gij waart verscheiden, groots, oorspronklijk, als natuur
En zelfs verheven in uw schittrende gebreken.…