Alle inzendingen over straal

Een ijzerbewerker in Dalen Behandelt de roestigste palen Al klinkt het wat sterk Maar is hij aan 't werk Dan loopt ie voortdurend te stralen…

Met haar warme stralen opent de zon met verheffende kracht het ontluikend groen een hemelse kleurenpracht vogels zingen eendjes paren nieuw leven bloeit pril geluk dat groeit Want met een nieuwe lente en een blij gemoed streel je alle harten zoet…

Ik liep al jaren te balen Kon ik helemaal niet meer stralen Was mijn hoofd vol van ellende Ging alles door elkaar het was een bende Kon ik niet meer normaal denken Andere mensen geen aandacht schenken Wat ik altijd graag had gedaan Is nu van de baan Hoef ik niet meer te balen kan ik weer stralen ik mag er zijn Geef ik weer zonneschijn…

ween ik woorden? praat ik tranen? schrijf ik troostend van mij af? jij leest met gesloten ogen elke zin die ik je gaf lach ik liefde? zucht ik kussen? laat ik vlinders in je los? jij kleurt met je hart wijd open elke wang vol toverblos…

Op mijn buik in het bad, het gezicht net boven de spiegel van heel heel water, probeer ik een oog te pakken, net onder het vlak, bovenop de diepte - maar alles wat ik zie is werk van Duchamp bijvoorbeeld of van Man Ray, Ernst, Margritte, Oursler, ooit aan me toevertrouwd door onbewust opgeborgen kijkers, veel ogen, vrouwenogen, vissen- ogen…

Als stralen in je ogen net als regenbogen de liefde voor jou blijft eerlijk en trouw…

Met je levendige verschijning Versterkt door je sprankelende hart Zorg je altijd voor deining Verdrijf je zelfs ’t zwartste zwart Met je prachtig blauwe ogen En die heerlijk stralende lach Ben je mooier dan 1000 regenbogen Tien zomers in één dag…

In de stralen van de zon dwarrelen kleine stofdeeltjes rond als kleine vonkjes. Warmte omarmt mijn hart het voelt als een boodschap uit de hemel vol liefde en kracht. Hoop voor de toekomst, kijken naar de zin van het bestaan op mijn verdere levenspad.…

De kern van mijn hart klopt door jouw ademhaling in bindend voorspoed.…

het regent katten hier en daar een hond beestenweer is het weer ik maak een grote gele ronde zon van spiegels en lampen ik creëer ochtendmist zelfs het zonlicht breekt de bui het is warm werkelijk warm als ik baad in het aanzicht van mijn mooie onbeschrijflijke zon ik ben buiten als ik binnen ben stralend…

In de stilte na stormen Fluistert wind je naam Spoelt regen weg mijn zorgen Vond ik reden van bestaan ontwakende zon jij lacht in de morgen laat mijn wereld stralen elke nieuwe dag jij werd licht in mijn donkerste dagen schonk rust in mijn onrust bracht storm tot bedaren verjaag de wolken die mij omknellen doorbreek de twijfels…

Laat je licht van binnen stralen Merkbaar, positief en voelbaar blij Het zal je denken gaan vertalen van gedwongen naar geestelijk vrij Laat je licht naar buiten stralen Deel het met de mensen om je heen Het houdt niet alleen jezelf maar juist ook anderen op de been…

De im- mense ruimte Zorgt voor een heerlijk contact tussen jou en mij Jij brengt mij de zon die mijn wezen beroert met gouden stralen ik voel jouw kracht Onze eenheid maakt ons beter en sterker Liggend op een ster straalt een licht helder op jouw mooie gezicht.…

Als de zon opkomt in de morgen en haar stralen spreidt over het land begint de dag zonder zorgen en hebben vreugde en plezier de overhand.…

Eens was je jong En straalde jouw zon Straal dan nu… jij gekke diamant Je ogen zijn zwart Zoals de gaten in de lucht Straal dan nu… jij gekke diamant Gevangen in je wereld van jong en onwijs de wind waait koud kom op voor het recht van je eigen gevecht te vreemd als legende als martelaar als eenling maar kom op en lééf!…

na de regen komt de zon ooit zal hij schijnen, met zijn stralen kleurt hij de dag op met zijn warmte verandert mijn kop in een mooie ansichtkaart, het puntje van de kers op de taart is mijn beleving, als de zon straalt doet het weer wat hij niet laat, als ik met mijn hoofd weer ergens niet bij kan, pas dan, weet ik het weer de dag is pas…

Zon, jij maakt de wereld mooi, blijf voor altijd stralen. Anders sluit ik mezelf op in een kooi, en word ik aangevallen met kralen. Zon, wij houden van jou, als jij uit gaat gaan wij allemaal dood. Dan zitten we allemaal in de kou, en dan hebben we geen boot. Zon, op een dag ga je uit, maar dat pas over miljoenen jaren.…

Als ze de zaal betreedt verstommen alle mensen vrouwen, mannen, kinderen een stiltekleed valt over hen neer zij heeft zo'n scherpe blik het snijdt door iedere huid niemand kijkt op of gaat zomaar de zaal uit haar hart is vol vergeving als zij jou aanraakt voel je de gloed van die beleving zij is ongemerkt in ons bloed gekropen zij…

Ik wil weer stralen Alles uit het leven halen Maar al die diepe dalen Ze blijven in mijn hoofd rondmalen Ik wil gelukkig zijn Klimmend uit een diep ravijn Genietend van de zonneschijn Kunnen zeggen: wat is het leven fijn Maar willen stralen helpt niet Want het leven is veel mooier als je echt geniet En luisterend naar het ritselend riet…

Die gevel-toppen gunt uw zachte schijnen, Die eeuwig weer in ons te wekken lust, Der schoonheid pelgrims, de eeuwige trekkens-lust, Zon-stralen, gij, 't zij, waar in de woestijnen Of land-, of zeeë-vlakten en eindloos deinen, Uw rustloos licht op lege leegten rust, 't Zij gij de heilige kracht of 't teder kwijnen Van uwer liefste kinderen…

in je voetstap op het pad klinken alle kleuren zingt wind al zijn weemoedig afscheidslied fluisteren lange stralen de laatste zonverhalen breng jij de volle oogst van dit seizoen nabij het jaar is goed geweest volle wasdom voor allebei dat stemt mij warm en blij…

ik ben de kelder ingedoken heb tussen alles wat in onbruik is geraakt de dozen kerstfeest weer tevoorschijn gehaald open in verwachtingsvolle stilte de grote koffer waarin de beeldengroep en stal met zacht papier in houtwol is verpakt om te stralen op kerstnacht de rollen groene mos waarop ik mij een herder waande tussen schapen…

Geconcentreerd licht hemelgoud heeft van het kille wit gewonnen groet aan pook en kachelhout stralend golven de fotonen vluchtend door de atmosfeer in sprankelende geuratomen barstend zeepsop in de lucht is opgelost in warme nevel open trekt het landschap uit vernis zuchtend slaakt verlichting leven ontwaakt door de verse adem lief…

mensen praten over hun werk beroep en ik ben weg mijn roeping roept halo hallo…

wat zijn mijn handen wit in zoveel licht het was donker toen ik moest vertrekken ik zag niks lijk te zweven komt misschien nog door de laatste dagen daar ik ken dit niet toch heeft het iets vertrouwds voel de warmte van iemand die oneindig van me houdt er wordt gewenkt door zoveel witte handen ze stralen als geschenk…

uit de bron van liefde creëerde het universum met nieuw geboren leven met en voor de mensen een klein beetje meer hemel door stralend als de zon het leven lachen te laten van omi bea en opi roger die met diezelfde stralen nu ook de wereld warmen van de mensen om hen heen lieve amy noelle – kleine meid dat jij onbevangen en vrij van het…

Vanuit een muurlamp valt licht op de tapkraan, die oogt als kaarsvlam.…

stralen doe je zelf al ik kijk omlaag zie alle lichten vluchten nacht verjaagt de dag vandaag in hoger sferen ben je anders komt in flitsen dichterbij je aanraking, het tedere fluisteren is hemelse muziek voor mij we reizen snel met zonnewinden door de stelsels schaduw ijlt ons schitterend na jouw aura gaat de mijne vervolmaken…

ik vleugelde het licht van de zon beteugelde liefkozend haar warmte door met schaduw en wind regulerend de natuur te bedelen met de benodigde golven groen die naadloos pasten in het jaargetijde van het seizoen juist daar waar de zon moeilijk door begroeiing de aarde bereikte flitsten helende stralen langs stammen en takken…

Ogen stralen Tot de zon opkomt Ogen stralen Tot de nacht is gekomen De wind is gaan liggen En het water valt aan Maar de stralende ogen Die staan vooraan…