Alle inzendingen over straal

Sterk te blijven en te blijven stralen da's wat je op de been houdt als je weer eens loopt te balen Bij onrecht of bij een gebroken hart is lachen blijven de beste nieuwe start Weet dat positiviteit het sterkste wapen is in een strijd…

kijk, in de wolken is ze niet, maar wat straalt ze en schijnt gelukkig…

In het zachte schijnsel van de ochtendzon Laten de stralen zich glijden over de aarde Heerlijk warm zacht verkwikkend De vogels laten zich wiegen op de wind In het zachte schijnsel van de ochtendzon Prikkelen de stralen de ogen wakker Een nieuwe dag is weer begonnen In het zachte schijnsel van de ochtendzon Verdwijnen de zwarte sluiers van…

Jij meisje jij dat zomaar ergens staat, staart mij bekeert verleer ik wat het was om te (on)pas je verwonderende ogen te kijken, je te stralen en te verhalen over hoe grauw nostalgie is in contrast met jouw meisje jij-zijn.…

Maar de liefde die jij naar mij toeschijnt waardoor ik zo straal zal nooit vallen als een ster die z'n beste tijd heeft gehad Ik zie je graag!…

Dienaars begeren haar in wervelend ballet, geolied en vol lusten, onder schroeiend hete stralen.…

ô Welkom, schone Dageraad, Die uit een gulden kamer gaat, Met glans van held're stralen; 'k Ontsluit mijn venster voor uw licht, Om met een vrolijk aangezicht U minnelijk in te halen.…

wuift in zuidoostelijke richting Hoog genoeg om ons samen in te verstoppen Om hier van elkaar te genieten Terwijl de verliefdheid verwarmend Het hart steeds sneller laat kloppen Twintig centimeter bij mij vandaan Schijnt het zonnetje op jouw gebruinde gezicht De wind speelt zachtjes met je lange blonde haar Je glimlach laat jouw gezicht stralen…

Daarom mag ik zelf niet klagen: dat MIJ geen straal verguldt.…

je bent niet te stuiten sprankeltje van de nacht blijf zwijgend zien wie de vlam zal dragen heel anders dan verwacht wint niet de tijd maar leven de verhalen we raken je niet kwijt…

haar vingers kleven na jamsessie mondhoeken naar boven vers brood na de liefde wankele zoen schittert in overgave tussen enkele stralen het is kort wil ze zo…

De lach springt plots Op mijn gezicht Mijn ogen twinkeleren Het stralende Van jouw gezicht Ga ik straks afficheren De wereld mag er deel van zijn 'k Stel jou gewoon ten toon Zodat men net als ik zo vaak Zal zeggen: "DUIZENDSCHOON" Jouw schoonheid en jouw frisse blik Van ongekende waarde Ja, iedereen die mag het zien Jij bent... HET…

Jouw ogen Lijken licht te stralen Jouw lach Is warmer dan het zonlicht Dat samen Is in elk geval Een goede reden om te leven Dus ook Als het eens tegenzit Hebben licht en warmte waarde En ben ik Aan het eind der rit Blijf 'k toch Het liefst bij jou op aarde…

Uit valse liefde schiet geen lichte straal. Een ashoop is zij, vlammeloos en vaal. De ware liefde kent geen jaar en dag, Geen vroeg en laat, behoeft geen slaap en maal.…

als ik voor jou de zon kon zijn zouden tranen nooit meer vloeien maar verdampt in warmtestralen als fonkeling in je ogen gloeien en eist het lot dan toch eens wreed dat nacht van binnen pijnlijk schrijnt zou ik dicht naast je willen blijven tot duisternis in ‘t gloren kwijnt mocht ik voor jou de Poolster zijn zou ik als baken voor je stralen…

in beeldspraak tot hun zwijgen, maken ze hun fortuin eigen, om die met zachte hand te strelen en de toekomst te borduren met gemanicuurde steken en te delen met de gepolijste parels van het warme zand, om die aaneen te rijgen tot stralen van een vertrouwd bestand.…

Liefde die je ogen doen stralen Liefde is met geen geld te betalen Het is een bijzondere gave van God Die altijd betrokken is bij ons lot. Gods liefde gaat boven alles aan Hij is met heel ons leven begaan Hij heeft Zijn liefde ons bewezen Zoals in de Bijbel staat te lezen.…

soms als ik naar je kijk als ik alleen maar naar je kijk je straalt en dan valt alles weg wat aan me hangt trekt duwt en meer en zweef ik in de tijd, verstild en straal ik met je mee…

roept en ‘hou van mij’ Je tenen omhoog die ik moet kussen dan weer even bovenop me staan Jij kan zo mooi stralen en duikelen en draaien nog een keer heerlijk dicht tegen me aan Je wang tegen de mijne die ik moet kussen alleen meneer de Aap komt hier nog tussen Grote liefde sterk verkleind hou ik nou jou of hou jij mij overeind…

De nacht nog amper weggevlogen, wek jij mij zonder mededogen om met jouw stroom lauwwarme stralen mij wéér zo vroeg uit bed te halen Mijn lichaam voelt zwaar, ik zucht en gaap, ik aarzel tussen wakker en slaap, doch jij maant mij kalm en tevreden na het douchen snel aan te kleden Heel mild werp jij je gouden licht direct op mijn gepoetst…

Dikke klotsende regenstralen, die met veel geweld uit de hemel dalen, vormen met hun waterfonteinen plassen als vijvers op straten en pleinen. Met wissers die vergeefs het water wegvegen gaan auto’s haast stapvoets voorbij op de wegen Fietsers gaan voort in bonte pakken gehuld en trappen hard door vol ongeduld Op trottoirs vele plu’s omhooggestoken…

Die sterretjes die stralen elke dag weer meer, 'kan het bijna niet geloven maar kzie er méér en méér. Blijf altijd zo vól liefde en straal mij tegemoet, dan zal ik laten merken hoeveel dat met mij doet! Want wàt kan ik toch genieten van zomaar naar je staren, mijn armen om je nek heen en m'n vingers door je haren.…

Geen herfststorm waait ze weg ze breken niet in vrieskou met de seizoenen kleuren ze mee raken akkers en velden wegen en watergangen Alleen voor de nacht vluchten ze dan schuilen ze onzichtbaar draven ze door dromen wachten op het ontwaken om als snaren te vibreren.…

Ik zie in ogen lichtjes stralen en hun gezicht toont o zo blij. We delen samen al genietend en een knipoog hoort hierbij. O moment van diepe vreugde Ik zie de glimlach om je mond. Dit is een intens beleven waarin ik heel veel liefde vond.…

Met de eenvoudigen woon ik als een schamel struikje aan de boorden van het verstand de oude bomen hier overheersen het bospaneel ze broeden op slangeneieren langs het lome pad zijn de dagen verlaten stranden verschroeid zand vol littekens soms, heel even, tilt een milde regen van herkenning mij in het ritme van de vergezichten veegt…

Er is een drang en onstilbaar verlangen met koesterende handen te verzachten al wat verwrongen en geslagen is, en pijnlijk angstig voor wat nog komen kan. Toch zijn we moedig en zoeken steeds opnieuw het leidsel van Ariadne, stralend Licht tegemoet van Achnaton- Ra, Vader-Zon, die schitterende bron. We vullen en omhullen ons met de pracht…

jij geeft mij handenvol licht met een stralend gezicht ogen vol zomer in je lach bloeien fluweelzachte rozen je sprankelt de zonnige kant van jeugd in het leven wisselt van kleur om aan ons bestaan de echte fine fleur te geven…

De zijdelingse benadering is dikwijls de beste: uit de ooghoeken zie je wel niets scherp omlijnd, maar het licht speelt mee naarmate het minder botst op de blik en zelfs de dood- verklaarde dingen verraden dan even hun stralende afkomst. ------------------------------- uit: 'Holte van licht', 1975.…

het haantje op de toren vangt de zon en kraait victorie het dorp glimlacht…

Want ze kunnen niet meer stralen, omdat er nog altijd honger is, er nog altijd verschil moet zijn tussen de ene mens en de andere. Want ze kunnen niet meer schitteren, omdat er ongelijkheid is, omdat wij enorm rijk zijn, terwijl er elders armoe is. En ik huil met ze mee. Zorg dat ze weer gaan stralen.…