Alle inzendingen over suiker

Heb je suiker in je koffie? Nee dank je (afgelopen dertig jaar wist je dat) Ik krijg koffie met suiker Tweede kopje koffie Heb je suiker in je koffie? Nee dank je (afgelopen dertig jaar wist je dat) Ik krijg koffie met suiker…

aardig misschien wel drie keer niks Nee, daar kijk je te lief voor meestal word ik nerveus als iemand lang naar me kijkt nu helemaal niet, gek is dat af en toe kijk ik wel over je schouder naar buiten om mijn ogen niet teveel te verwennen het is druk op de brede rivier en terwijl er een schip door je haar vaart doe ik nog maar eens suiker…

misschien wel drie keer niks Nee, daar kijk je te lief voor meestal word ik nerveus als iemand lang naar me kijkt nu helemaal niet, gek is dat af en toe kijk ik wel over je schouder naar buiten, om mijn ogen niet teveel te verwennen het is druk op de brede rivier en terwijl er een schip door je haar vaart doe ik nog maar eens suiker…

Opa drinkt zijn koffie, zwart met twee schepjes suiker hoe moet dat nu, moppert hij als ik geen suiker meer mag heeft koffie geen zin en zonder koffie heb ik geen zin dus basta, schenk nog maar es in. Kijk niet zo verschrikt een beetje zotheid kan geen kwaad.…

beschermen spattende autobanden plassen babies op wielen, plastic omhuifd het regent vandaag asfalt glijdt water opzij, opzij poncho fietst naar een warm thuis het regent vandaag, gestaag verkeer raast nat voorbij over de middenweg die langzaam droog druilt en aan weerszijden drenst het lover na het regent in de stad ik ben niet van suiker…

kamer hingen geen portretten alleen het grote, zware kruis dat nog wat zwarter werd wanneer late mist zich verschoof naar het scheve raam ’s nachts, in de hoge bedstee werd mijn lijfje langzaam warm en dan droomde ik van het vochtig keldertje, volgestouwd met schatten van warme melk en houten eierdopjes, van boterhammen met dikke lagen bruine suiker…

Die mierse zondag nam ik, je trapte me onbesuisd en ongesuikerd m'n comfortzone uit, de trein naar het Poolse oerbos. Onderweg Dostojevski’s badnotities lezend, telde ik zielen en dorpsoudsten, dutte ik kadansgewijs in en droomde van wolven in Bialowieza. In Bielsk Podlaslki, mijn ziel leeglopend In een plasje bier op het stationsbuffet…

ik kleur de kruimels op het tafelblad in koffie melk en suiker…

Hoe zoet is suiker hoe zout is de zee Hoe warm is vriendschap hoe nijdig de haat Hoe lief ‘n complimentje, hoe naar een snauw Hoe zeg je gewoon “ik hou van jou” Hoe zoet de suiker is, hoe zout ook de zee ‘n lief gebaar, zegt meer dan duizend woorden Daar doe je ‘t toch mee?…

zulk een slecht gebit toch blijft hij dat bocht drinken suiker met koffie…

wanhopig wespje kruipt langs pas geverfd kozijn op zoek naar suiker…

Het pond suiker werd na schooltijd gehaald bij de kruidenier aan de overkant van de winkelstraat opa gaf gepast geld want stel je voor het zal toch niet negen was ik wist ik veel nu weet ik beter…

als verrijking van het leven de smaken zijn gekeerd met zoetigheid worden de meeste tegenslagen gepareerd maar in een wereld vol onzekerheid ben jij al snel de remmen kwijt we lopen vol en groeien dicht gezondheid raakt steeds meer uit zicht waar is het eten van vroeger gebleven met een snufje en natuurlijk zoet zout en suiker…

Mijn suikerbeestje heeft me weer zo lief De tijd dat wij voortdurend heibel zochten Elkaar de hele dag de tent uit vochten Is nu voorbij, ik ben haar hartendief Zij hakt mij niet meer en publique in mootjes Ik bak met haar alleen nog zoete broodjes.…

De man was eenzaam hij schreef slechte gedichten en berichten aan zichzelf vol lof hij hunkerde naar erkenning en licht maar verborg zich met zijn denkbeeldige vrienden in de schaduw van hunnebedden.…

De dagen vallen over wilde lotussen, de zon scheen wit, was gastvrij, zoals jij, maar de muzen ontweken mij, om in trage tred te naderenden met de lange schaduw aan hun zij, met boeketten van in sneeuw gedoopte loten, viel als basterdsuiker uit heldere sterren van je groene ogen, geplukte ruikers uit je haar verstrooid, het kristallen…

Mierzoet bijna als gesponnen suiker, rijgen woorden zich aaneen tot gedicht. De boodschap duidelijk voor de gebruiker, met z'n dromen als een wankel evenwicht. Slechts de lezer doorziet de tekst, bedacht en geschreven door de dichter, door dromen, drank en méér heel relaxed. En buiten kleurt de nacht al wat lichter.…

Mijn buurvrouw was de geleende vuilniszak en af en toe wat vulling voor de kattenbak dieper reikte het contact nooit ik ben enigszins verstrooid Ik kreeg vandaag een kaart dat haar klus was geklaard ik heb spijt als haar op mijn hoofd ik heb haar ooit eens een kopje suiker beloofd.…

Doe geen suiker Bij de honing, Ze is zo Al zoet genoeg - Wat nijvere bijen In alle eenvoud maakten Moet door de mens niet Nog eens dunnetjes worden overgedaan, Wat de bijen maakten Is immers zoet genoeg Is immers goed genoeg…

mij merkten ze niet op snoof de geur van suiker beluisterde gekruide verhalen en als 'k eindelijk aan de beurt was wist 'k niet meer wat 'k moest halen en met rode wangen van schaamte holde ik snel naar huis.…

stroop, siroop en toetjes mengelmoes met honingsmaak of suikerige goedjes maar... sinds je zo vaak bij buurvrouw snaait verdraaid veel naar haar zoetjes…

Moeder was kruidenierster in die tijd een zware job de waren werden afgewogen gort, meel, groene zeep en drop erwten, stroop en koffiebonen suiker, zout en cichorei snoepjes in glazen stolpen stonden op de toonbank in de rij.…

Koos kocht hem... en voelt zich daar koning: voor wat suiker trekt Nel bijna daags aan de bel. In ruil voor een potje met honing!…

Zwevende op wolken watten herinnerend ascorbinezuur verbitterd Staar ik in mijn kop koffie gooi er wat extra suiker bij Gelukkig verleden tijd ik roer met een lepeltje het witte weg…

in een milde Augustuszon, dat kon, want de suiker is niet meer op de bon. Men liet de biet dan ook ongemoeid. Werd ook niet door de politie geboeid. Ja, in Biddinghuizen, zei men mij, zijn alle suikerbieten vrij!…

verward tik ik op vingers poeslief ligt toch wel op mij gedurende de nacht de alcohol vervliegt goedemorgen, poezenkind ik ben wakker, koffie met suiker en melk vandaag vraagt om een dronken (3)…

Etablissementen poppedijnen in taveernen l'Amour est une folie voor een plezanterie met deernen Adèle leest au sucre Citronella, een novelle Liedeweij nipt witte wijnen aan mijn zij volgeerne Met een keurske dat haar halverwege splijt en knelle Le lendemain heb ik een houten kop met spijt te stellen Voor vlinders duurt de nacht…

De pen Het hoofd De hand De sigaret al of niet De woorden van gesponnen suiker soms wrang als bijtend zuur. Nee ik hang mijn gedicht aan de wilgen. Wie leest er geen wilgen? Ja met mij kun je alle kanten op. Als het maar van Poezie.......…

Maar die mooie groene hoedjes hebben jullie niet meer vandoen want op je glimmend rode snoetjes ga ik nu wat suiker doen.…

Winterdekens schudden de aarde suiker wit. Gestampte sneeuwmuisjes onder het lopen. Mijn ogen verorberen dit pure en echte. Snel, snel nog even voor de strooiwagen verschijnt.…