Alle inzendingen over uitlaten

als ik 's nachts niet slapen kan probeer ik mijn geest te doden duizend schapen, duizend stemmen de geluiden van de verdwenen dag is het steeds dezelfde mug of komt stilte met honderden tegelijk in de verte hoor ik kikkers kwaken en in het donker zijn alle uitlaten kapot duizend engelen, duizend demonen 's ochtends ken ik er niet één…

gekleurde kousenvoeten somber door miezer en stuivende sneeuw onder een beklemmend koud wolkendek dat ons niets meer zegt in saaie eentonigheid nog heeft de herfst zijn kaalheid kunnen compenseren door wat sprietige stelen die zich dood staan te vervelen in het schrale schilderij waar zelfs iele wind nog boldert in onbelaste uitlaten…

toen hij het huis verliet warme jogging broeken van mijn dochter niet van armoede maar van warmte Omdat zij ze droeg trimschoenen van mijn kleinzoon Te klein gekocht maar omdat hij erop gelopen heeft een warme das gebreid door een vriendin Die ze speciaal voor mij is gemaakt Ik weet het ziet er niet uit Maar met alles aan als ik mijn hond uitlaat…

mijn grijzend haar waai ik tot jou bladgouddruppels van nachtgroene blikken het is de lente die de morgen uitlaat - als Noachs duif in vertes nevelige vermoedens zonneweefsels tekent op schedels van belofte en tere knoppen drijft uit twijgen met dewelke wij de wereld omarmen tot de morgen valt laadt hij de vruchten…

geluk is de hond uitlaten je houdt hem in de gaten die zwangere wolk die nattigheid wil loslaten maar de hond moet weet het – het gaat gebeuren hij is nu te uitgelaten geen weg terug jij schat in waar hij zich zal ontladen en probeert hem te ontlopen geluk is iets wat je ten deel valt of het ongeluk dat je mijdt en jij moet maar…

Geen Brit komt op zijn bed nog tot bedaren, Hij wil naar buiten om dan en publique De ander te betrekken bij zijn piek, Ja heus, er is een beest in hem gevaren. En nooit zijn in de parken rondom Londen, Zo ongewoon veel Keeshonden gevonden.…

bemin Ben gelukkig niet te stoppen Je bent mijn kameraad Met alle bloedvaten Mijn weten zit daarin Ik kan het niet foppen Een mooi apparaat Ik kan je niet haten Jij bent het begin Ik hoef je niet te verstoppen Werkelijk een pracht sierraad Iets om vrij te laten Je bent mijn gewin En zal je nooit droppen Je bent mijn uitlaat…

Het voelt als de laatste appel van de boom als de laatste gevulde koek van de schaal dat jij vanavond weer de hond uitlaat het is de beleving van ons laatste avondmaal.…

Maar rechts stond de paardebloem veldkers, hondsdraf, kleine plantjes tegen allerlei kwalen ondanks de uitlaat van gassen zo gezond te bloeien, groeien en stralen.…

De rivier tussen de lakens littekens van tochten naar de stad zo is het leven in deze achterbuurt omdat de mensen prettig werken de maan rond de mondplaneet op alle naambordjes exotische namen via rubberen sandalen, kilometers lang kraaien vliegen naar nieuwe werkwoorden alleen de mensen die hun hond uitlaten omdat er eigenlijk niets aan…

Ongeduld staat op mijn voorhoofd, ik kan niet wachten, of dat nou om de post gaat, of wanneer ik de honden uitlaat, ik kan niet wachten tot ze " klaar" zijn. Wanneer het eten moet worden opgezet, kijk ik het bijna gaar het duurt te lang.…

Te kijken naar uitlatende vormen: er wacht geen advies voor mij er worden armen gesloten.…

Ze vergrendelde zijn naam in haar diepste kabinet en zou hem er ook niet meer uitlaten, maar ik hoorde hem bonzen.…

We hebben alleen nog maar een fotootje van het autootje nog in zwart-wit Het was een autootje met pit maar pet:de koeling De zomerdag deed ons smelten de wind niet meer dan bries De rook uit de uitlaat van onze voorganger stinkend vies Plots begon ons autootje te roken kon voor noch achteruit Zelfs de slinger kon 'm…

onderscheiden men leert ook dat men met het uitlachen gedeeld door het gros van de groep de eigenwaarde en het zelfbeeld weer een beetje op kan krikken zonder verweer tegen het inzicht van het buitenbeentje heeft men termen nodig als wappie, gekkie en wat nog meer termen die klakkeloos over genomen worden mocht men nu nog zelf met creatieve uitlatingen…

het meisje dat haar hond uitlaat, de met tekens bekalkte muur vol sacrale rust. het speelrek is een fantasie, waar je tegengesteld aan de aarde kunt hangen. het uur is een bal van schelle vogelstemmen over de daken en een zachte gift voor de man die zijn brommer start achter de schuur.…

Noem me Anna en ik ben gewoon de buurvrouw die gelukkig zwaait als ze een taart bakt of de hond uitlaat.…

Noem me Anna en ik ben gewoon de buurvrouw die gelukkig zwaait als ze een taart bakt of de hond uitlaat Je mag haar wel maar kent mij niet Ik ben het spook dat in je huiskamer de spulletjes verplaatst - het oog dat door een bolle lens je buurt bewaakt Je kent me niet Je noemt mij Igor Ik woon drie stralen verderop en rij altijd om zeven…

In zijn zwarte Golf GTI Zit hij onderuitgezakt Achter de getinte ramen Zijn billen trillen door het geronk Van de dubbele uitlaat Of komt het door de boxen Die hem zo lekker laten stuiteren In een wolk van geluid?…

Met z'n gepeperde uitlatingen brengt hij de nodige irritatie teweeg, doen het dan ook goed in de media, maar zijn voor de zuidelijke hoofdsponsor Jumbo-Visma ook aanleiding om te denken...…

piepende remmen krassende ruitenwissers gevaar op de weg grote draaicirkel deuken in de motorkap onhandig vervoer scheve koplampen een loshangende bumper lekkende uitlaat een oude roestbak mompelend monteur strippend de trots van mijn pa verplicht de brug op onderdelen vervangen afkeurenswaardig loodvrije brandstof zilveren…

dagen komen ochtend, middag avond, nacht opstaan, douchen, kleden, eten en de katten niet vergeten elke dag aan je gedacht lachen, huilen, zwijgen, zingen werk en hobby, fiets en trein gewoon de dagelijkse dingen voor het eten een glas wijn wind en regen, zon en maan liggen, lopen, zitten, staan zomer, herfst, de wind fel tegen hond uitlaten…

hij loopt alleen over straat met een geleend hondje zijn reden de oude buurman is moeilijk ter been en dus alle drie blij de gezagsdrager gebukt onder z’n te dragen last kan hem niks maken een hond mag z’n baas immers nog uitlaten ook hij is blij hij houdt niet van stampij in een stille levenloze straat en vraagt zich af hoe…

zit tegenover een prikklokstop op de flexplek voel ik de druk, de volgende staat al in de rij het gebeurt mij immer vaker dat de klok in seconden versnelt en ik kennelijk vertraagd de oude ros van mijn adem berijd; diepgang wordt afgezaagd voelen is naar de ijstijd overgeheld zodra ik word achtergelaten dan wel de deur wordt gewezen uitlaten…

Ik dacht in een ander land mijn geluk te vinden want ik had even genoeg van Nederland Maar nu zo alleen, zonder al mijn vrinden denk ik terug aan het Scheveningse strand Waar ik met mijn beste vriendin uren kon praten onder het genot van een cappuccino en iets lekkers erbij We konden ons over van alles heerlijk uitlaten en voordat we het wisten…

Ik ren en zie een hond die zijn baas uitlaat. Ik wandel en zie een hond fietsen. Ik kijk door een raam, misschien zie ik iemand, maar ik zie alleen een kat naar me kijken die roept: ‘Wat een wereld!’ Ik doe mijn ogen dicht en ga verder.…

Hier en daar gloort al licht door een gordijn, bij de gracht een man die zijn hondje uitlaat, snelle stappen passeren aan de overkant, een jonge vrouw die uit haar werk komt, en naar haar bed verlangt. De smalle hemel tussen hoge gevels, waar de zon de sterrenloze grauwe lucht al klaart en een zonovergoten dag belooft.…

Agrarische Hema die soms neigt naar het Oosten dat zucht onder de hunebedden en de bezwaarde zwaartekracht van het lege bestaan zou hem willen bezitten met alles nooit meer afgeven aan toen, het niet moest achterop die snelle scooter ik mijn warme armen geen weg wist te banen en bekakt als ik was het ademen kon overslaan met die uitlaat…

Dus ouwe trouwe viervoeter, bedankt dat we je mochten kennen, van je houden, verzorgen en uitlaten twaalf jaar lang en bedankt voor je niet aflatende liefde kameraadschap en geblaf! Je baasje.…

dan pink ik en wijk uit naar het klaverblad hij kleeft aan het asfalt in de lange, egale bocht mijn kont in een kuipzetel van kalfsleer de gestroomlijnde neus een sliert van linden in het getinte glas wekken grote bolle ogen er zit een slang onder de motorkap die olie sproeit in de ronde kamer waar de zuigarm de as aanzwengelt de uitlaat…