Alle inzendingen over uitzien

Bidden, elke dag; wordt het dadelijk,aanstonds of later verhoord? Heel mijn leven is omsloten door Gods werkende wijsheid.…

Na vele jaren zie ik mijn oude woonplaats: met stormend gevoel ontmoet mijn warrige denken de kalme werkelijkheid. Champagnesmaak en sigarendamp strelen het worstvelletje, dat traag, welriekend vergaat, samen met oudejaarsavond.…

Het is zo mooi iets te verwachten: een kind, de zon, de lach van de geliefde, maar ook vergeving van de mens die jij ooit griefde, het is zo mooi iets te verwachten. Het is zo mooi iets te verwachten: de dooi na vorst, het goede nieuws voor morgen, het mogen laten gaan van grote zorgen, het is zo mooi iets te verwachten. Het is zo mooi van…

In deze dagen vertonen heel de wereld en het nabije luchtruim zich op sprekende schermen in huiskamer of zakengebouw boodschappen snellen onvoorstelbaar door stroom geleid over de aardbol het streven der mensen de meer dan weergaloze kunst van het Hemelse Rijk te willen achtervolgen wellicht ontdekking verwachten achter de verste…

als het zicht is opgesloten in een cocon van duisternis zie je enkel een zwart verleden en vlucht je voor gemis als je niet mijn roepen hoort als zuchten van genegenheid is het ontvangen verstoord ook al ben je er toe bereid het is de levende dood die de geest besmet met verwachtingen in nood of het uitzien naar niets alsmaar terend…

Maakt niet uit hoe ze er uitzien. Een mens is een mens. En iedereen is gelijk. Hoe zou jij het vinden als je gediscrimineerd werd? Waarschijnlijk vind jij dat ook niet leuk. Doe het daarom ook niet bij een ander. Wat jij niet leuk vindt moet je ook niet bij een ander doen!…

halsreikend uitzien naar het marktritueel op ‘t Sint. Jansplein als aperitief verse karnemelk daarna dineren bij het karakollenkraam elk één want ‘t zijn dure tijden die laatste blijft bij me tot thuis en ik slik plaats voor de verse sprot die mijn keelgat streelt dromend van bakharing in botersaus op vrijdag zijn we katholiek…

mensen die er ouder uitzien, dan ze zijn, hebben zelden weinig inzicht, maar dat compenseren ze met formidabel goed te zijn voor god en klein peerke. en is dat niet het voornaamste ?…

ik ontmoet je dan precies op de grens dat is dan waar ik wacht, op jou ik zal naar je uitzien, dag en nacht Het brengt mijn hart tot het uiterste dit is waar ik zal zijn ik kan niet verder gaan dan dit ik wil dat je zo graag, het is mijn enige wens Trouwens: De Zwart Oog Erwten hebben het ons immers al voorgezongen…

Laten we uitzien naar wat er dan gebeurt.…

de zee is niet zuinig met haar golven noodzakelijkerwijs legt de zee zich uit maar laten wij nu uitzien inzien naar haar zuinige golven dat alles tevergeefs herinnert aan het uitzicht van ons de zee onbehulpzaam omdat de elementen onbehulpzaam en buiten blijven ze ziet vooruit noch ziet ze iets ze komt ons toe en schuift ons onder…

In alle verscheidenheid de eenheid te zien van hoe iedereen naar geluk zoekt en naar tederheid, zoals in de herfst de kale takken al naar de lente uitzien. Alles is ijdelheid, zei Prediker, maar in alle vergankelijkheid blijft de liefde en het vergeven, anders is er eigenlijk geen leven.…

zoals wij daar voorzichtig haar heuvels beklimmen tot het topje van haar tepel vanwaar wij uitzien over wijdste welvingen tot aan het rieten schaamhaar en het zachte mos aan de oever van haar zwanenmeer zoals wij daar hand in hand luisterend naar haar vruchtbare diepte heiligheid ervaren zoals wij daar zijn ademloos woordeloos samen…

Onder die doorbroken lucht kleurt bruinig rood een waterstrook langs okergeel rondom oranjebruin dat zich weerspiegelt in het heldere water boven rode daken van wie uitzien over strand zie je in die spiegeling dat wit opmerkelijk licht het lijkt alsof de aardevaart op handen is.…

en in het vroege voorjaar 't reikhalzend uitzien naar het allergroenste groen samen de voorjaarszon voelen op de nog zo blanke huid... zo zou het eigenlijk moeten blijven het gemis voorgoed daargelaten dat alles blijft zoals het is zodat alleen het groot verlangen kan worden uitgewist…

De kou bijt nog, maar toch de vogels zingen al de morgen open, en bij het langzaam lopen heb ik de krokusjes gezien.…

Ik ging op het terras uitzien op de wouden, Trachtte mij te troosten met de allerteerste Bloemen en de allerbedwelmendste geur. Maar ’t was later seizoen dan ik dacht; de koude Bergwind trok dampen over de dalen, Grijs werd alle kleur.…

Vier mensen staan voor hun aanstaande woning broer en zus bespeuren achter het grote raam vage zwevende dievenvingers die blij verleden stelen verlatenheid driftig wenken leegte vergroten de verwilderde tuin blaast beiden honingadem tegemoet waarin verzwakt bijengezoem de stem laat horen van arbeidende vrijheid uitzien naar daagse…

hij had er een studie van gemaakt zijn dissertatie “Canis Emptor” werd wereldwijd bejubeld nog nooit had de mens zich zo in zijn trouwe vierpoter herkend maar de evolutie speelt spelletjes met de mens èn de honden, op onverklaarbare wijze verdwenen in de loop der jaren alle honden en de mens ging er steeds hondser uitzien en…

ruikt naar parfum dat ik ooit rook in Leningrad het is de dag voelen in een zachte zwoele schemer zonder dat ik het licht verlaat naakt is dan ook de werkelijkheid die na verloop van tijd het vlies van de ogen afneemt en mij teruggeleidt naar de rusteloze onmaakbaarheid zo drijf ik op de "études", eigen aan mijn ritme het is uitzien…

De heks vliegt rond in grote kringen ze krijst het uit ze zaait verderf strooit nare leugens rond met scherpe tong spreekt zij steeds de haat laait op men verdringt zich om te drinken van deze helse drank om steeds weer slecht te zijn men roddelt voort…

Ik houd van ogen door weemoed gewijd Ik houd van ogen die hebben geschreid Die hunkerend uitzien van groot gemis Of starlings staren van droevenis. Ik houd van ogen die prachtig spontaan Van grote smart naar geluk willen gaan Die moe van gemijmer in avond’lijk land Weer blikkeren uit ruiten waar zonlicht in brandt.…

Doch... daar we moeten uitzien naar genezing; vanwaar, vermoedt u? hoe luidt úwe lezing? wanneer, zovele modderaars ten spijt...? U wéét het niet!... Ha! aan mijn borst, mijnheer! Vergeef me 't sentiment van dit wat oud gebaar, doch zó'n woord, over kunst! strekt ons te zeer tot eer.…

Laat alles versmelten samenklinken gelijk het leegdrinken van het ooit zo volle glas - ad fundum tot op de bodem - met gulle teugen genieten, je verheugen uitzien naar meer naar een reprise "für Alle, nicht nur für Elise".…

. ---------------------------- uit: 'Uitzien met D', 2008.…

Hoopvol uitzien naar de wondere tijd, waarin het kwade zal zijn verdreven, de mensen altijd heerlijk mogen leven, blinkend omstraald door Hemelse majesteit, is vreugde, die het sterke geloof leidt. Het Hoge Rijk kan men reeds beleven door zich, rondkijkend, over te geven aan vragende alledaagse nietigheid.…

Ik hou van ogen die tot lachen dwingen maar ook van ogen die verdriet niet verdringen en er vragend uitzien bij wat komende is of strak kunnen staren bij een groot gemis.…

Dat grote moment van eeuwige omhelzing en niet meer uitzien. Al die wegwijzers maken mij zo verdrietig, liever de liefde. De weg naar er zijn en niet meer verder hoeven zoeken naar de weg.…

Ik ben Hou van Jij Zien Geloven Hou vol Voelen Weten Beminnen Openstaan Licht Wijsheid Sterren Hopen op Waarheid Uitzien Eer Waarom Geduld... Haast Ruimte Verankerd Vrijheid Ruimte Leven Nu!…

Heer, mijn verlangen gaat uit naar U Die hemel en aarde geschapen heeft En nog alles onderhoudt wat leeft Altijd blijf ik naar U uitzien, ook nu. U bent mijn Koning en mijn God Gelukkig zijn zij, die met U leven En hun vertrouwen aan U geven U Heer blijft bewogen met hun lot.…