Alle inzendingen over veel

je ziet hem niet, je hoort hem niet hem vinden zal ook moeilijk blijken de wereld is bang en ligt reeds vol met lijken families en vrienden verdrinken in 't verdriet. slim en meedogenloos gaat hij te werk het is geen mens noch dinosaurus maar deze nog ongekende virus lijkt moeilijk te bestrijden, is zo ijzersterk. dus, aan alle mensen groot…

Even de stilte. Na een rumoerige dag. Is men daaraan toe.…

Een beetje korting en bovendien ook nog eens Corona cadeau…

negen kinderen de jongste is zeventig de ander ging dood een ander hoort er niet bij staren naar de caleidoscoop de waarheid waaiert over de tafel naar oneindig veel zijden uit de deellijn ontbreekt een ver vreemd verschijnsel…

Hij was er zelf niet langer voor beducht Het einde kwam voor Friso Wiegersma Hij laat ons dichtbeschreven vliegers na Soms triest, soms jolig, in de avondlucht Bij slager Van der Ven kun je niets kopen Zij zijn wegens familieleed niet open…

Met hongerige blik en holle kaken En tot de draad versleten kleren aan Heeft mijn notaris mij te woord gestaan Toen ik bij hem mijn testament kwam maken. "Ik hoop," sprak hij, "dat u in uw legaten Veel geld aan uw notaris na zult laten."…

De dagen lengen maar het weer zit tegen De sprokkelmaand blijkt veel en veel te nat Het voetpad zijpt en zompt, doorsijperd zat ’t Is droef, net Bloems ‘November’ door die regen Droef ook door wat ik hier níét in ons land zie: De krokussen zijn dit keer op vakantie…

Als Amsterdamse daken zouden kunnen spreken zouden ze toch zwijgen als het graf omdat die stad daaronder heel compleet is, bijna af! Dat schreeuw je niet van de daken dat fluister je zachtjes om je heen: Amsterdam is als verwarmen Amsterdam is als omarmen Amsterdam is om lief te hebben... Amsterdam, ik heb je lief, maar ik hou van Rotterdam…

een cello zingt zacht... zijn muziek beroert met kracht en tussen alles door gevoelig in het oor dat luistert naar vandaag ik bied graag mijn centen aan want het wil gaan in opgeheven handen ruist het leven vol verdriet geen mens die naar iets anders ziet wil in zijn kwaad verlangen spreken goed bekeken komt het daar vandaan waar zijn…

‘in de schaduw van de wind’ kijk ik naar ‘het labyrint der geesten’ en ‘het spel van de engel’ dat me als ‘de gevangene van de hemel’ dwingt het van buitenaf te bekijken maar wat mij het meeste stoort in wezen is dat ik niet zelf mee kon helpen zoeken het toch wel intens mee beleefde door het allemaal te lezen in de romancyclus ‘Het…

de oude rietpluimen onthalen de prille voorjaarszonnestralen hun kopjes zijn dan wel heel oud maar ga ze maar eens vanuit een bepaalde hoek bekijken dan tonen ze hun waarde soms heel even heel even lijken ze dan van goud…

Chansons Alhoewel het zich in Parijs afspeelt heeft Chansons toch iets van 'Dood in Venetië' en dat komt in mijn perceptie - de mijne, de uwe mag afwijken - door de gesloten Matthijs armen stijf tegen buik en borst van achter een donkere zonnebril glurend naar de betoverende lieve levendige lichamelijke lach van Rob Som verraadt…

Terug op de fiets naar huis landt een kwikstaart op het asfalt het pikt her en der een beestje vliegt op als ik aanstorm ik fiets verder en aan het eind van de weg stijgt een blauwachtige libelle op het fladdert even, in mijn buurt volgt dan een eigen route ik sla af en nader mijn woonplaats gekwaak van kikkers komt mij tegemoet vergast…

Het nieuwe spoorboek zorgt voor onbehagen Men werkt straks overdag aan de gebreken En wijzigt nu ook met (on)even weken Waardoor zelfs de vervoerders zich beklagen ProRail wil echter niet op het geweten Dat het straks ontspoorboekje gaat heten…

Ben ik onbeleefd omdat ik mensen geen hand geef niet altijd is er wat aan te zien maar toen ik opstond scoorde ik al een tien het is zoals ik het beschrijf reuma beheerst op dit moment mijn lijf. Ach, noch wat psoriasis erbij daar word ik ook niet vrolijk van of blij soms zit het mee en soms zit het tegen ik wou alleen dat ik nooit reuma…

Uitgesproken meningen zijn doorgaans niet uitgesproken meningen door jezelf maar afgesproken meningen met jezelf, met je eigen ik die niet te bespreken zijn punt uit!…

“planeten elders mogelijk vol leven” (gelukkig zijn ze heel ver hier vandaan want anders ging men daar óók naar de maan) voorlopig valt ook hier nog veel te streven misschien zijn ‘hullie’ ook wel dom en braaf en lezen net als ‘hun’ de telegraaf…

Heel jeugdig Nederland is radeloos Ze zagen op het Sinterklaasjournaal De wateroverlast werd toch fataal De pakjesboot verging, met de cadeaus Maar als cadeautip geef ik Sint hier mee: Titanic, echt een mooie DVD…

De hele wereld, aan de buis gekluisterd, Zag hoe Saddam zichzelf gedwee en laf En haast een beetje zielig overgaf Zodat nu zijn imago is ontluisterd. Maar als de man ooit wordt terechtgesteld Dan wordt de lafaard straks alsnog een held.…

De Spaanse troep, met Alva aan het hoofd, het Franse leger van Napoleon, de Duitse Wehrmacht die ons overwon, zij hebben ons geknecht, gekweld, beroofd. Maar door de Euro is ‘t ons thans vergund ze te betalen met gelijke munt.…

Zeer prominent rijdt in vakantiehorden de caravan, dat lelijk log gedrocht, zeer wankel wiebelend in elke bocht... zo’n caravan kan mij gestolen worden! En wordt mijn wens dan eindelijk verhoord, dan wordt dat kreng gelijk weer opgespoord!…

Vaak zie ik ’s zomers vrouwen manoeuvreren, zwaarbillig zwetend op hun fiets. Dat kan nadenkend stemmen en zo peins ik dan hoe of ik later wil reïncarneren. Als architect, als arts, als man van adel, desnoods als aap… maar nóóit als dameszadel!…

Gedag...? Een gesmoorde kreet, een angstige roep Een wanhopige blik naar de deur, maar er komt geen hulp over de stoep Samen, alleen, gedwongen binnen Al weken geen school, die slechterik zal het nu toch winnen Hij vorst zich een weg om er toch tussen te dringen Haar moeder is in de zorg aan het werk Hij is alleen met haar dochter thuis,…

Bij mij is iedereen welkom Al is het midden in de nacht. Zoals vroeger vele vrienden Bij ons kwamen, onverwacht. Sinds ik oud ben en der dagen zat Ontvielen mij veel mensen. Evenals mijn lieve vrouw Die ik zo graag terug zou wensen. De dagen rijgen zich aaneen Tot weken van eenzaamheid En veel langer duurt het voort. Het is een uitzichtloze…

Als kluitjes aarde in de vensterbanken Zo staan ze voor de ramen maar te staan Je ziet er nog niet heel veel vruchtbaars aan Dat geeft gemor en aanverwante klanken Ons land is van van alles in de ban Wanneer het gratis is bij aankoop van…

God, onze schepper, U bestaat! U bestaat omdat wij u hebben geschapen. Omdat wij niet zonder schepper leven kunnen. Niet kunnen leven met verantwoordelijkheid. Niet kunnen samenleven in naastenliefde. Niet kunnen leven zonder onderlinge strijd. God, onze vader, ik blijf in U geloven. Ik geloof in U omdat ik U geschapen heb. Omdat ik niet…

hoe jij je zelf in woorden ontwijkt maar toch als een reuzenrad de zinnen draaiende houdt en telkens weet met welke letter je moet beginnen rest mij nu nog te zeggen dat ik gaarne je zetel ben, de armleuning van je ziel de stoof voor al het leed dat dagelijks door je ogen wordt aanschouwd maar bovenal ben ik bij tijd en wijle het besmette…

Soms loopt mijn hoofd te tollen, de haren rijzen dan daarbij. Maar 'k val niet op mijn achterhoofd, ik houd de kop erbij. Dat komt dan door mijn neus, die steek ik ergens in. Nee, ik heb hem niet gestoten. Men wrijft er wel iets onder. Of soms ook nog er in . Ik bijt wat op de tanden, en wrijf wat vaker in mijn handen. Dan gooi ik het…

De Nederlandse man is lang op zoek Iets leuks, aparts, in goede kleur of maat Wat de krijger niet meteen verpatsen gaat Dan wel oproept tot de boer-met-kiespijn-look Of wat noopt tot wanhoopspakjes in 't gezin Met de zakdoeken van vaderdag d'r in…

Nihilisme zal me altijd vreemd zijn want ik zat, zit en zal boordevol gedachten, gedichten, ideeen blijven dat zie je niet direct aan mijn buitenkant wel als ik praat, teveel, te lang, te druk maar niet meer aan mijn interieur daarvoor kies ik nu het primaire met af en toe een secondair boeket met als basis een gelijmde gebroken vaas…