Alle inzendingen over vertrouwder

het leven als een optelsom bij elke tel worden we ouder en voelt het leven wat vertrouwder tot de uitkomst aan de streep daarop heeft de mens geen greep…

Soms wordt mijn gevoel steeds langer Maar dan Word ik niet banger Het voelt dan meer ouder En dat voelt dan vertrouwder Daarom hou ik ook zo van dichten Want dan kan ik Dat lange gevoel ontwrichten…

ik ben alleen beter af Ook al voelt dat dan maf Het voelt gewoon beter Nee niet heter Het voelt kouder Meer vertrouwder Ik ben nu eenmaal wie ik ben Precies zoals ik mezelf erken…

Ze krijgt van PostNL een fraai portretje En lacht ons toe van elke brief en kaart Toch is er iets wat mij veel zorgen baart Wat als zij ´t virus heeft en ze besmet je Geef haar eerst met een gouden spuit een prik Dat voelt vertrouwder als ik aan haar lik…

Telkens weer denk ik dan als je die foto neemt dat dat de laatste is en dat er niet meer rest dan herinnering maar nee er komen steeds meer foto's en steeds meer herinneringen liefde wordt hechter vertrouwder maar toch steeds die angst voor de laatste foto en herinneringen.…

als ik de dichter in mij begraven zal laat ik de woorden weg bevrijd me van wie ik ben de zee wast mijn herinneringen schoon en pijn zal niet vertrouwder zijn dan geluk in mijn schuur de ongeopende dozen altijd minder nodig dan je denken zou in deze haperende krakende wereld word ik een balling die niet terugdeinzen zal…

Stilaan word je ouder, al voel jij je nog achttien; je wordt me steeds vertrouwder, en ik blijf je steeds graag zien.…

Maak het vertrouwder dan je waarmaakt: de eerste sneeuw/het eerste riet. Hoe ze plotseling haar hoofd naar voren of naar achteren wierp. Zeg dat ze haar haar kamde; zich naar voren of naar achteren werpt. Terwijl het sneeuwde of riet werd; zich de eenbes verzwartte; en zij haar haar kamt.…

Het voelt steeds een stukje vertrouwder Samen zijn wij niet alleen... Tintelend voelen jouw vingers aan als ze komen in mijn hals, en zeg ik, zonder iets te zeggen dat ik je niet meer kan weerstaan...…

hier liepen wij tezamen op bekend met wisselende wegen van het juichen op het hoogste pad tot huilende verlatenheid in storm en regen bezwerend en vrijlustig waren onze blikken als was een zwoel seizoen verzegd de geur van liefde als een erewoord gegeven vertrouwder dan in het verleden leek ons dit pad van de beloftes hoopgevend als…

Haar milder gezicht vergeet soms het nu, vertrouwder met het verleden Verloren ondeugd in zacht grijze ogen, stiltes eeuwig vermeden Voorzichtige glimlach vertelt wie zij was, beminde vriendelijkheid De waas in haar weten is nog maar pas, herinneringen raken kwijt Sproetjes van tijd op sierlijke handen, ooit een passende ring Haar…

als de zon achter je ogen doorbreekt en de vreugdeboogjes je lippen buigen krullen je golven om mijn stiljuichen tot mijn kus van de jouwe losweekt vertrouwder dan zaterdagnachtgesprekken waar de rest van mijn wereld bij verbleekt weet je nieuwsgierigheid te blijven wekken die liefde zal me altijd mogen fascineren want zulke dromen sterven…

samen het pad hebben betreden van verliefdheid naar houden van ons leven is net een roman je groeit steeds meer naar elkaar toe voor ons is niets taboe dat hebben wij samen moeten leren en elkaar zeker respecteren dat gebeurt niet vanzelf dat doe je samen met je wederhelft en als ik zo terug kijk over mijn schouder wordt het allemaal steeds vertrouwder…

vind ik bij jou nu jij in mijn leven bent alles waar ik naar verlang doe jij in mij ontstaan alles waar ik naar verlang zoek in jou alles waar ik naar verlang ontluikt uit jouw woorden alles waar ik naar verlang vind ik bij jou nu jij in mijn leven bent alles jong, maar zo ervaren alles nieuw, maar bekender alles anders, maar vertrouwder…

(Dichtrijk 2014) Als Oud Nieuw wordt, wordt Nieuw vanzelf weer ouder Zowel weken als maanden zetten door 'De tiid hâld gjin skoft', pauzeert dus geen moment Zowel aan begin als eind is het kouder Lente, zomer, herfst, winter steeds vertrouwder laten lange tijden hun sporen na van een geboorte tot volwassenheid van warm tot frisjes, groen…

En omdat elke fantasie me steeds vertrouwder voorkomt, laat die me totaal vergeten dat ik meer dan een uur lang alleen zo’n honderd meter op en honderd meter af heb gelopen, met een totaal onbewust genomen keerpunt, op mijn reis van het ene naar het andere land.…

Hoe lang kijk jij al mee over mijn schouder, ik ben de tel inmiddels kwijtgeraakt, maar met de jaren word je mij vertrouwder, hoe vaak heb ik je nu al zachtjes aangeraakt. Het ene jaar stond je in onze serre, een ander jaar naast het bureau, van tijd tot tijd kom ik je plagend tegen, dan duik je even onder mijn plumeau.…

tempeest Het nut van klank der stem te leren De habitat der primitieven Was continu met klank gevuld Van gutturaal tot labiaal Van chimpansee tot wielewaal En angstaanjagend was 't kabaal Der prooi die roofdiermagen vult Als slachtoffer voor 't avondmaal Gesmoorde kreet in oerwoudtaal Klank als teken van gevaar Werd steeds vertrouwder…