128 resultaten.
Mijn oneindigheid
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 417 Ik zweef door talloze zwerken
Mijn geluidsloze vlerken
Brengen mij verder dan enige kim
Ik ben mijn eigen schim
Opblauwend in nakende dageraad
Moment, dat ik sterfelijkheid verlaat
Parelend gedroppel aan menige halm
Reden voor mijn stervensgetalm
Mooie woorden bij het graf
Omgeven door kattenstaart en hondsdraf
Afscheid van de goegemeente…
Bestaat niet !
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 437 Gajes, onderkant van het gelijk
Ondanks hun gezeik
Rekent de kamer zich rijk
Vijftig-plus wil best wel werken
Ondanks politieke vlerken
Die prediken voor eigen kerken
Nederland, verloren land
Binnenskamers verdedigt met hand en tand
Doch de dijken breken,
Regering wordt afgezeken
De staat spoelt aan op het strand.…
Dat gij als Mengele zijt zot geworden!
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 222 Zo had ge eerst voor vlerken, vlaai en kerk
Uw wonderdokters van het UWV
-Dit is geen grap, u bent geselecteerd
U kunt 3K voltijds weer aan het werk
Maar dat ge nu de Gristus uit u mest
Voor wild dat gene ene God behaagt
Nu asielanten terminaal verjaagd
Zo dik van dijken worden uitgezet
Awel, ik maak mij zorgen over morgen
Dat gij als Mengele…
Feestdag op het Land
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.117 Purperen stralen
Kleuren de dalen,
Heuvels en kimmen
Glinstren en glimmen;
Klokkengedommel op ruisende vlerk
Wekt ter betrachting en nodigt ter kerk.
Trekken we in vrede
Veldewaarts mede,
Zingen we en bidden;
God is in 't midden,
Scheppend alom, door het wonderheelal,
Liefde in de harten, en bloemen in 't dal.…
Mug
gedicht
2.0 met 5 stemmen 4.611 Heer, door vlerk voor gek gezet.
---------------------------
uit: 'Roze zoenen', 2002…
Vliegen als een adelaar
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 771 Met goudkleurige kop
en diep zwarte vlerken
ben ik het symbool
van kracht zonder buigen
In 't hoge rotsgebergte
ben ik altijd thuis geweest
waar het verre uitzicht
mijn scherpe oog trotseert
Op weidse vleugels van satijn
laat ik me drijven
doorklief met trage slag
wind en hemelrijken
Waar het blauw van azuur
en ijle wolken zweven…
de naald
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 831 steekwapen
glijdt dus geruisloos
naar binnen,
ongevraagd,
dat wel
een rode bel
lijkt geblazen
het duurt nog geen tel
of in colonne
stromen tallozen
naar buiten
en zijn niet te tellen
het is duidelijk
ze willen muiten
met een pleister
als wapen
tracht ik
het slagveld
te beperken
het is niet
voor het eerst
dat ik vecht
tegen die vlerken…
een naald
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 631 steekwapen
glijdt dus geruisloos
naar binnen,
ongevraagd,
dat wel
een rode bel
lijkt geblazen
het duurt nog geen tel
of in colonne
stromen tallozen
naar buiten
en zijn niet te tellen
het is duidelijk
ze willen muiten
met een pleister
als wapen
tracht ik
het slagveld
te beperken
het is niet
voor het eerst
dat ik vecht
tegen die vlerken…
Fascinatie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 343 het meisje zwaait naar de overkant
niets te zien, dan het gortdroge land
en wat magere koeien
hoe kan ’t mij boeien, dat meisje
en haar hand, wat ligt er verborgen
aan die andere kant
waarom stel ik mij die vragen
zelfs de roerdomp die ‘k plotseling zie
tussen dorre rietkragen verzet geen poot
in de lucht wat gevorkte vegen
de vlerk…
Geluk bij een ongeluk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 154 weer eens onder heren
Het is, het is, het is een - zwaan
Het is geleidelijk gegaan
Ik had mij weten te bezeren
Ik moest opnieuw het zwemmen leren
Mijn mannetje weer kunnen staan
Dat alles lukte wonderwel
Ik zit weer lekker in mijn vel
Hoe smaken mij weer kroos en brood
Mijn held is statig en is sterk
Ik was een gans, maar werd een vlerk…
Herfsttinten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 212 Ze voeren dronken
laten leeg wat niet vatten kan
verrijken het armste van de aarde
blozen het bleekste van de dag
De eeuwige dood van blad
de sluipende ondergang
van de in zwam verpakte stronk
plukken ze tenger uit het woud
Ze bouwen gespreide vlerken
als kathedralen tegen het palet
kerven en ketenen bos en mos
onwrikbaar als…
Witte zeilen
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.980 Wanneer ik rustig zit te werken,
Mijn voorhoofd steunende in de hand,
Glijdt somtijds als op vlugge vlerken,
Een lichte weerglans langs mijn wand.
Dan spring ik op, dan zie ik zweven
Voorbij mijn venster langs de stroom
Een sneeuwwit zeil, vreemd en verheven,
Als een versnelling uit de droom.…
In het voorbijgaan
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 570 Niets blijft zoals het is, maar stroomt ongestoord
de einder tegemoet waar hoog de albatros
geluidloos zweeft op wijdgespreide vlerken.
Kijk niet achterom want wat je ziet is meer
dan voor je ligt. Je had nog niet geleerd
waar je moest zoeken en vertrouwen op genoeg.
Vandaag is een dag, één van de lange dagen.…
Hoezo geen tijd?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 190 Het spiegelglas breekt, langs me strijkt z'n vlerk
Zijn zwarte pen schrijft: IK DOE SLECHTS MIJN WERK...…
Zwarte dag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 357 Zij trekt een jas aan
vlerken verdwijnen in mouwen
en het laatste zwart
zoekt een uitweg
ogen als kralen
kijken ietwat scheel
naar de prachtig felle kleuren
en het zachte groen
dat wonderwel past
bij de kromme snavel
rauwe klauwen
laten grof grind knarsen
als links en rechts
ijskoud, haast onbewogen
de nieuwe gast begroeten
een…
Zwerver?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 88 Mij met beide vlerken beet, in
eigen ziel zijn thuisland meed,
toen ik zijn gouden kooi open deed,
het is de vogel vrij van naam,
ik duid dat ik hem heb verstaan,
met verder ons eigen pad te gaan.
Illustratie: Claudia Dacosta…
Criticursus
netgedicht
2.0 met 26 stemmen 3.637 De palen, de perken, de veren, de vlerken,
stuk voor stuk heb ik ze afgezeken.
Geweldige gedichten heb ik verslonden
tot achter de puntjes en zonder echte reden.
Pas laten sterven na het ontleden.
Geweldige zinnen heb ik onomwonden
vinnig verknipt, als nog niet klaar
met een niet te verklaren jaloers gebaar.…
Levend standbeeld
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 82 Ooit veracht, bejaagd, vermeden
door vlerken, valk en visserman
staat zij, met gestrekte nek,
gegoten in het leven aan de kant.
Gebroken licht vervormt geen blik
wanneer trefzeker prooi geprikt,
de kop omhoog en golvend slikt
weer terug tot stand en stil en blauw.…
Apocalyps
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 151 Terwijl de wereld
In vlot tempo
Haar eigen apocalyps
Tegemoet draait,
Een eind maakt aan
Nutteloze zorgen en zuchten,
Zie ik in het verste
Hemelrijk een gouden
Zwaan die met haar
Schitterende vlerken
Een donker zwerk doorklieft
En sneller dan de aarde
Ooit aan zichzelf
Ten onder kan gaan
Slaat ze haar verblindend
Mooie…
Toen ik nog een kleine jongen was.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Aan de kant VLERK!
Ik moet aan het werk!
Als grote man laat je zien wat je kan.
Met m'n tanden in het stuur rijd ik naar het juiste uur.
Opeens was ik in gedachten weer 8 jaar.
Hoe ver heb ik het nu gebracht?
En schaam mij diep....
Vroeger op mijn trekkertje kwam het niet zo nauw.
En kreeg niemand een snauw.…
Schoppenheer
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 771 .'
Doch na mijn voordracht werd de zo bedaarde
en zachte Heer een tirannieke Vlerk.
Zijn donderpreken galmden door het zwerk.
Een ferme schop bracht mij terug op aarde.…
Vale Gier
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 466 Gyps fulvus
Hij aast gierend op z’n vlerken
ik wenkte hem boven Tarifa’s stranden
en schonk een geraamte aan de meesterwerken
met stinkende schimmel op de randen.
Op bestelling van de doodgraver
vijandig gewapend zonder tanden
hij zal kluiven aan m’n kadaver
vloekend op pezen en ingewanden.…
Ik ben een zenuwbeest
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 230 ik ben een zenuwbeest
mijn hart klopt tomaten
pastasaus met gorgonzola
handen trillen vioolsnaargewijs
toccata's dubbel timbre
knieën knikken stuiterende
rugbyballen richting vlakte
mijn keel giert van zinderingen
vampieren vlerken vleermuizen
ik ben een zenuwbeest
kloten knijpen zich samen
in de bibberende druipruimte
van geplooid…
zo spreekt de wind tot het droomhoofd
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 338 Hoe jij ter taal zwerft
in het zwerken
van een school woorden
met nieuwwassen vlerken
het schurkt er
aan de regen, het rijpen hijgt er
in een rijgen van kransen
en de windvlagen
die schudden
de woorden vallen er als pruimen
alsof je voorhoofd het stalen gebinte is
je gedachten metalen wind beslaat
en al het gesprokene als lood
platvalt…
avondvoorstelling
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 550 hoog tegen het fluwelen nachtgordijn
met als decor,de maan in kwart,
tekent zich een prachtig dansfestijn,
op de zacht gelaagde lucht, glijdt
soepel draaiend, een meeuwen vlucht
in hun lichtend zilveren tenue,
met zwart getinte toppen aan de vlerk
zwenken zij zwierend in dansgenot
tegen het hoge nachtelijke zwerk
de lange trage vleugels,…
Zeelucht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 526 Ik heb me duid’lijk ernstig laten neppen door die vlerk.
M’n geld verknald. Hij nam me in het ootje!
Voor mij geen kunststof cruiseschip meer, van eender welk merk.
Bekijk het maar, nooit weer koop ik zo’n klereopblaasbootje!…
IJlbode
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.303 De postduif trok gelaten veren
achter zijn zwoegend vlerken aan
op naar thermiek om kort te gaan
sneed hij zich lelijk bij het scheren
Hij schampte langs een wendend haan
die zich geen blikken scheen te deren
aan ons koerier die val en keren
alleen nog kerfstok uit kon slaan.…
Kerstziekte
gedicht
2.0 met 71 stemmen 35.146 Stroom
gaf zijn richting voor stilstand,
niemand mist iets; longen, mijn
vurige vlerken, mijn vlammende jas!
---------------------------------
uit: 'Alle gedichten', 2005…
Zoveelste golf
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 167 Dat de wind fluistert in vele talen
mannelijk is en licht van gewicht
doet vele feministen zwaar balen
vooral die wonen in Maastricht
met uitzondering van Angelie
Zij waarschuwt met haar vingers
en telt theatraal één, twéé en drie
laat gitzwarte vlerken verschijnen
rode hoorns uit haar voorhoofd
haar tanden als een haaiengebit…
De bie en de roos.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 625 Een bietje vloog een roosje toe:
‘Lief bloemtje, kijk eens: blij te moe
Snel ik naar u op lichte vlerk,
Opdat ik aan mijn honig werk.’
‘Wees welkom, bietje, sprak de bloem;
Uw vlijt verdient, dat elk haar roem'.
Put uit mijn schoot al wat ge kunt:
Het is van harte u vergund.’…