Alle inzendingen over voorlezen

als avondritueel leest mijn liefje voor zijn stem rondt de dag áf, voor het slapengaan ik luister naar gedichten met eigen melodie of een mooi kinderboek met spannend avontuur mijn armen wachten hem na het sluiten van het boek…

Zit ik hier ontroerd te wezen zit een beetje trots te zijn omdat Jasmijn heeft voorgelezen uit dichtbundels geheel van mij. Op school had ze verteld dat oma gedichten schreef dat ze ook boekjes hadden juf benieuwd: vroeg waar ze bleef. En zo ging Jasmijn naar school met bundels in haar tas stond later heel frivool voor te lezen, voor…

Het is dus niet echt nodig dat ik met voorlezen wacht zo eindeloos lang, nu nog een maand of acht. Want als ik nu eens heel hard praat, tegen je moeders buikje aan bestaat de kans dus dat jij mij nu al kunt verstaan Dus kom jij uit je schuilplaats in april roep je heel hard: "Opa voorlezen" dat is wat ik wil…

Vlak boven het water blijft de zon hangen De oude mensen kijken met romantische gevoelens naar ons op de rotsen waar we elkaar voorlezen Zij zien de mieren niet alleen onze jonge lichamen en ze denken de hagedissen erbij Op zee klinkt een misthoorn maar er is niets te zien tot ineens om ons heen de badgasten op de blokken beton worden…

Voorlezend uit eigen werk Belicht de nieuwe dichter zijn gezicht Met het vaal ongerijmde licht Dat schijnt tussen de verwerkte tekst Die stralend voor hem ligt zie foto: www.xs4all.nl/~vango/showcase/reciter.html…

zonder versterker gaat zijn stem verloren slinken de woorden raken zinnen stuurloos en gedichten op drift een enkel gebaar geeft hoop voor morgen... de fluisteraar echter maakt zich zorgen zijn stem kan het niet aan Lejo van Kuijeren…

soms mocht ik in de schaduw staan van dichters groot van naam en faam Boerstoel/ Campert/ Kal van Wissen en Rawie van hen was ik geen evenknie terwijl de zon hen dik bescheen bleef ik nederig op de been met versjes over treinen omdat die zó lekker rijmen…

Twee zusjes zitten voor het raam. Een leest. De ander luistert. Haar handje schuifelt door het haar. Er is nog even samenhang maar dan ontgaat haar het verhaal. De duim blijft steken tussen mond en kin. De oudste leidt met zachte dwang haar zusje weer het sprookje in. ------------------------------------ Uit: 'Een vrouw bezoeken', 1985.…

Twee zusjes zitten voor het raam. Eén leest. De ander luistert. Haar handje schuifelt door het haar. Er is nog even samenhang maar dan ontgaat haar het verhaal. De duim blijft steken tussen mond en kin. De oudste leidt met zachte dwang haar zusje weer het sprookje in. ------------------------------------ uit: 'Een vrouw bezoeken', 1985.…

een brok in de keel bij het voorlezen van de families die nooit weerom keerden immens grote families met allemaal dezelfde achternaam grootouders, ouders oom, tantes, zusters schoonbroers, schoonzusters, broers, neven, nichten pasgeborenen het benoemen van de leeftijden hekelt de pijn nog dieper de wereld was gek geworden…

stokoud en opgesloten in een kamertje kijken we films en lezen we boeken jij en ik zag je dat dat camerastandpunt en hoe mooi die dialoog en de muziek onder die laatste scène en laat me vanavond in bed jou alsjeblieft die fraaie zin voorlezen die ik las vanmiddag toen jij gesukkeld was in slaap van die dingen waar we…

zij klom op zijn schoot/vader las voor uit de krant enwel Spekkie en Blekkie niet meer charmant dat even terzijde de herinnering blijft al was de stem monotoom voorlezen zozo wordt zeer aanbevolen vroeger was het gewoon dit alles speelde zich af in de Haagsche Vreeswijkstraat het gejuig vanuit het Zuiderpark Ado…

dat is voorlezen voor een lief "klein" kind Ik heb al boekjes voor een meisje en een ventje met verhaaltjes, rijmpjes en hier en daar een prentje. Maar wat ik eigenlijk niet vertellen mag, is van dat mooiste boekje dat ik zag.…

Ik zou je dit gedicht graag voorlezen en met een hoofd als een biet zeggen: "schat ik hou van jou", maar je bent er niet.......…

---------------------------------------------------------------- ...bij de kerkelijke inzegening van het huwelijk tussen Prins Charles en Camilla Parker Bowles, deden zij boete voor hun zonden en kwalijke gedragingen, door het voorlezen van een 'act of penitence' uit 1662...…

Het verdriet dat nog ergens was is nu oud en is alleen nog maar een fractie van iets dat ooit verdriet genoemd mocht worden Ik leef nu verder en laat los Ik ga op in de dingen die zich voor doen en probeer iets te schrijven dat het voorlezen waard is Ik wacht nu elke dag op jou en schenk je een lach als je er weer bent Blijf mij vervullen…

Wie moet haar nu voorlezen doen vergeten dat ze niet slapen kan Wie moet naar haar kijken als ze elders is bedenken waar ze zich om omdraait Nu ik mijn angst om haar te verliezen ben verloren Nu ik haar niet meer in mijn dromen hoef te zoeken, waar ben je toch?…

Laat mij jouw vriendin maar wezen, Laat mij zijn bij jouw verdriet, Laat mij een gedicht voorlezen, Laat mij zingen jouw mooiste lied. Leven zonder vriend is zwaarder, Leven is een strijdtoneel, Leven behoeft een engelbewaarder; Leven vraagt soms veel te veel...…

Zaterdagmorgen in pyjama Beneden in de keuken, Op elk bovenbeen een kind In liefde gekregen dat Mee smult van het nieuwe Disneyverhaal dat zo-even Met een hoorbare plof Op de deurmat was geland, En dat de kinderschaar Opgewekt de trap af had Laten rennen op weg naar Een nieuw verhaal, een nieuw Avontuur dat pap en mam zo grappig Kunnen voorlezen…

Omdat ik leerde lezen, leerde schrijven zal ik evenwel door: voorlezen van mijn pennenvruchten de mooie, zuivere boodschap doen blijven. Ik zal landen aaneensmeden mensen doen denken hun geweten weten te wenken voor slechts één ding: liefdevol leven in dit allesomvattende leven om ons heen.…

oh wee spanning in jouw hoofd bovenal zo meteen komt je kind op bezoek hij die zijn pappie niet herkennen zal de moed zakt in je schoenen toch let jij op de deur dapper stapt jouw kleine ventje over de drempel geen verwijten noch gezeur het kinderlijk verlangen graag een fijne pappie kijkt bij het voorlezen met…

bakker/verzekeringsagent binnen met een koordje hangend door een luikje uit de deur verhalen bij koffie/thee ontzettende lol zij droeg schorten om kleding te besparen wasmachine was er toen nog niet kinderen opvangend uit school beschuitje/kaas luisterend oor over vreugde/verdriet bij pappa op schoot spannende verhaaltjes voorlezend…

heb respect voor de notaris gewis mensen emotioneel binnenkomend wat staat ons te wachten de overledene rust in ieder geval zacht enorme spanning het staat op ieders gezicht te lezen hij/zij heeft toch hopelijk aan mij gedacht de notariszak wordt geopend in dit kantoor is intense stilte ontstaan het voorlezen van…

ik heb nagedacht over later als de ijspegels je gezicht bevriezen en niet meer ontdooien zal ik mijn vers voorlezen. als een warme kaars met een gele gloed zal ik één voor één de letters lezen.…

gevoel geeft jij maakt echt uit dat gedicht doet zo haar best en is nu bij jou aangeland om dat te geven waarnaar ook jij lest neemt ze je bij de hand ze vraagt jou gun mij deze dans wees niet bang ga haar niet uit de weg grijp vast haar hand grijp die kans en ontvang al dansend haar uitleg het moge duidelijk zijn allicht wie er met het voorlezen…

Bij voordracht van mijn sinterklaasgedicht Zit ik hem ongelofelijk te knijpen, Omdat ik merk dat ze het niet begrijpen, Qua klemtoon wordt vaak schade aangericht. Een oproep aan mijn vrouw en mijn kleinzoon: Leg op de juiste plek graag de klemtoon.…

met droge witte bonen zien of ze hun schaapjes al op het droge hebben staan, de winter komt eraan zoals ieder jaar weer wat feller ze spreekt met fierheid in haar ogen over haar strijd in een nieuwe wereld en haar eerste brief naar het thuisland ze leert nu lezen en schrijven en dat mogen ze thuis ook weten, iemand zal hem wel voorlezen…

Jij droeg het met je mee Hagenaar te zijn indrukken bewaard om later te gebruiken jij voelde eigenlijk al een gedicht ontluiken de stad, het groen, de zee zo groot, jij zo klein Voortdurend spel van aantrekken, loslaten er was een beeld en er was een woord het laat zich zien zoals het is en hoort in luisteren, kijken, voorlezen en praten…

Vooruit, doe je ogen maar even dicht ik wil je nog wel een keer die cyclus voorlezen, die is heel mooi, heel mooi, een soort niet mislukte toekomstroman. Ik weet het zeker , mijn moeder heeft het glashelder die ene nacht gezegd, over behelzen, vermakelijkheden, echte liefde het redden van een humeur van levensgevaar.…

Jij hebt dat al zo vaak duidelijk bewezen, dat dit gedicht echt is als water naar de zee dragen en daarin ga ik zeker met je mee, maar ik mag het oh zo graag nog eens voorlezen.…