Alle inzendingen over wanten

Er liggen veulens in het gras te stoeien twee dicht bij elkaar seringen bloeien blauwe regen hangt charmant haar wellust uit een merel hoog in een es hij weet van wanten fluit…

Een ijsmeester uit Alicante Kreeg handschoenen mee van zijn tante Ze had z'als altijd Persoonlijk gebreid Want deze mevrouw wist van wanten…

De winter weet van wanten. De winter gaat voor een dikke trui. Geen tijd om nu te lanterfanten. Geen tijd om moe te zijn of lui. De winter trekt ons naar buiten; ondanks alle koukleumerij. Ruim drie maanden kunnen onze overmoed niet stuiten, want ook dit favoriete gure seizoen is weer zo snel voorbij.…

peuterig prutswerk verkleumde vingers in winterwarme wanten krakend kruipend zwoegend zoekend over beukennootjestapijt schaarse schotel schorre stem valse noot…

Zestig arrestanten, ze wisten van wanten, hoe een feest te verstoren en een boete te scoren. Je vraagt je serieus af, bij dit nutteloos geblaf: zijn deze mensen in hun geest ooit wel kind geweest?…

de slagen van zijn hart pulseerden als een pizza na circa tien minuten in een voorverwarmde oven niet zonder wanten aan te pakken daar wist hij alles van tot de stoppen doorsloegen en hij door een onbeslagen venster in volslagen duisternis staarde…

Hij was een Don Juan en wist van wanten, Een vrouw (en nog een paar in het geniep), Twee dochters en een erfgenaam: Felipe, En voor de lol schoot hij op olifanten. Hispanje, waar het volk luid demonstreert, Heeft deze koning niet ‘altijd geëerd’.…

het zomert na: we worden erg verwend die ploert van koper weet voorwaar van wanten en dus beheerst hij elke dag de kranten de warmte is voor velen ongekend een paddestoelenweelde annonceert: de zomer sterft maar herfst is niet verkeerd…

De man van 10 miljoen wist wel van wanten. En hij zou Ahold wel eens goed saneren. Maar tot zijn schande heeft hij moeten leren: De basis van de zaak dat zijn de klanten. De raad van commissarissen leek blind, Maar nu blijkt toch: de aandeelhouder wint.…

Mensen buiten in hun wanten, sneeuw dwarrelt aan alle kanten. Koud is de winter wit en glad, Koud is de winter mooi maar nat.…

De berenmuts weer stevig op het hoofd, De handen in twee warme wollen wanten. Klimatologisch klopt het van geen kanten, Alsof we van de lente zijn beroofd. Vanmorgen weer een sneeuwlaag op mijn pad, Ik heb het met de winter wel gehad.…

- Het koninklijk gezin is weer in Lech, Ook dit keer droegen de prinsesjes wanten. Het is zo op z’n rust gesteld, dat paar. Negeer ze dan gewoon het hele jaar.…

Laat me de wollen wanten zijn die je zachte handen beschermen tegen de ijzige kou laat me de bron zijn waaraan je je laaft en waardoor jij opbloeit als een roos laat me licht zijn in je donkerste nacht weet dat ik dat alles ben omdat jij in mij huist.…

is nu van de muzikanten 'n schuiftrompet, een tuba 'n klarinettist zet de toon Jó..is er met zijn banjo zé weten er van wanten De straat... is vol van instrumenten, stemmen van allerhande klanken Ik wil hen -graag- met dit gedicht .....bedanken.…

Hij klimt naar boven met gezwinde spoed, In noodgevallen weet hij wel van wanten. Het mes snijdt ook nog eens aan beide kanten, Bewezen wordt: wie goed doet goed ontmoet. Hij redt met veel succes een kind van vier, “Rot op!’ verandert dan in “Welkom hier!”.…

in tweeën houw Zie ik onder zijn kieuw Wendy van Wanten Haar voorgeborchte spat zowat uiteen Nu klaagt miss Coppenolle steen en been…

De kerk Wie altijd voor het zingen De kerk verlaat Produceert wel sperma Maar geen na-zaat Veiligheid Als ik in m’n eentje Safe SM ambieer Dan weet ik van wanten En trek ik van leer Zwangerschap Wie haar vol wil zien Kan ik onthullen Moet eerst zelf Haar leegte vullen…

Met shawl en muts en dikgevoerde schoenen Met wanten en een hoofd als een rayon Denkt Willem aan de scène op ’t balkon Toen hij zijn koningin tot vrouw mocht zoenen W.A. van Buren zegt tegen zichzelf: Tien kruisjes binnen, op naar nummer elf…

witte winterweelde wil wel warmer wezen waar we wollen wanten wensen welzijn woordwijs woester weven wonderlijk wellicht wat warrig watervallen weten wanneer weemoed weerloos wrikt wurgend woest wordt weggeslikt…

Opnieuw weet Peter R. de Vries van wanten Hij stelt juridisch falen aan de kaak En zorgt op televisie voor vermaak Zo snijdt het mes dus wel mooi aan twee kanten En altijd als justitie zit te dutten Heeft Peter R. weer iets om uit te putten…

Hoera, ik ben een vrije vrouw ik weet gerust van wanten, ik jubel het uit, zit niet in rouw kijk weer rond tussen nieuwe klanten.…

Ze weten qua onthoofden wel van wanten Het mes snijdt daardoor lekker aan twee kanten: Wij lol en Al-Jazeera staat aan kop Zo´n rij vermomden, ik ga uit mijn bol En denk de hele tijd: wie is de mol?…

kleintje ga je mee pak je emmertje en schep genieten van de zee dit wordt dolle pret zandkastelen bouwen op het zachte zand dit beeld behouden op eindeloze stranden lekker onbezorgd spelen helaas moeten we het nog doen met onze sjaal en wanten…

vanavond pluk ik bramen voor een dode vriend met zwaluwen, het vuur, de drie seizoenen draag ik geen wanten maar een kruis tegen de kou bevroren heuvels op mijn hart klopt zachter in het bos omdat het stilstaat bij de bomen ik heb het leren donkerrood te bloeden bij gevaar ------------------------------------- uit: 'Alles voor de vorm…

Wij, die van wanten weten, trekken dikke huiden aan verstoken de kranten zetten de buis op idols of op quiz scharen ons om de joekel van een vrieskist en sluiten de wereld winterhard buiten. ------------------------------- uit: 'Tussentonen', 2004…

je klanken bedriegen woorden valkuilen in het duister tastend naar houvast nee ik vertrouw jou niet niet zoals ik weet dat bomen bloeien in mei niet zoals de kou bijt door mijn wollen wanten in de winter niet om op te bouwen drijfzand draagt het huis waarin ik woon…

Gevoerde laarzen, twee paar sokken worden dagelijks aangetrokken Kleding aan, in vele lagen, ik wil het eigenlijk niet meer dragen Het "wanten-muts-das-scenario", ik lijk verdorie wel een Eskimo IJzige kou, ik ben klaar met jou! Jou wil ik niet meer, maar zacht lenteweer!…

Beetje beperkte Sinterklaas dit jaar, Wel scheelt mij dat behoorlijk in contanten En met drie ‘klanten’ weten wij van wanten, We zijn, vermoed ik, daarom heel snel klaar. Kan ik daarna nog snel de boom versieren, Er valt dit jaar altijd wel iets te vieren....…

Ik heb niet eens een winterjas, of zo'n veel te grote fleecetrui Ook geen geitenwollensokken, die mijn oma heeft gebreid Mijn maillot past niet meer en mijn wanten zijn te klein En die muts met die flappen aan de zijkant, ben ik kwijt Zeg nou eerlijk, ik ben toch kansloos Niet bestand tegen de kou In m’n koude kleren zit ik hier Het biedt…

deze zomer is er een van onderbroekjes verloren in het gras de lang bewaarde kusjes komen nu goed van pas heel de dubbele-wanten-winter heb ik alles opgespaard vanaf begin december tot de koeiestaart van maart nu is het kolenhok leeg vliegen kevers door het open raam het koolwitje fluisterde vanochtend nog je naam…