Alle inzendingen over was

Twitter is uit de lucht..het is een ramp Hoe kan ik nu nog even wereldwijd Mijn laatste zeer boeiende boodschap kwijt Ik ben onthand en schiet haast in een kramp Het licht maar uit en dan heel snel naar bed Gelukkig had ik nog dit snelsonnet…

in zilverglans laat de winterzon haar stralen glijden, langs de wit bevroren velden met daarboven als een lach de glinstering van rijp een vleugje warmte vlindert over kale koude tak, die glimmend van plezier, zich siert in druppels als glaskristal de vroege morgen licht op in vuur en helder als glazuur kleurt de hemel blauw hoog in…

Ze was zo blij, mijn moeder, want ze had zo'n lief boeket gekregen van fleurop met lelies, roze rozen, vol met knop, wat groen erbij: het deed haar heus wel wat. Das mooi, want wee, als ik het was vergeten kreeg ik het vast nog op mijn bord gesmeten.…

Hij trekt zijn allervrolijkste gezicht Als hij daar met zijn busje aan komt lopen. Ofwel de voordeur zwaait dan voor hem open, Ofwel de voordeur blijft hermetisch dicht. Hij is niet van een wereldvreemde sekte…. De Hersenstichting hield weer haar collecte.…

Katholiek als ik ben opgevoed Is er niks van blijven hangen Schamen doe 'k me daarom niet Nee hoor, niet bij langen. Elke zondag naar de kerk Met mijn reeds verdwenen vader Gezamenlijk voorin met zijn allen Want zo kwamen we hem nader. Konden niet wachten tot het " klaar" was Was een hele lange zit Wetend dat het eten gaar was En de zondag…

Zo heet die nare ziekte Die ziekte die spieren verzwakt Je kon niet meer lopen In je rolstoel weggezakt Hoe vrolijk jij altijd was Zullen we niet vergeten Na maanden tegen dit te vechten Heb je de strijd verloren Lieve meid het leven heeft je gelaten, je bent hier niet meer We blijven aan je denken, iedere dag weer.…

De vloer begint te schuiven het plafond gaat uit zijn dak de tijd loopt over naar de vijand en zegt: 'Sorry voor het ongemak' Haastige mensen lopen voorbij als kippen zonder kop de regen heeft pootjes gekregen en de brievenbus zit op slot De wind wiegt het koren het groen zit goed in zijn blad de kleedkamer zit als gegoten maar geen…

IK DRAAG JE ACHTERNAAM Ik draag je achternaam maar kennen doe je me niet ik draag je achternaam maar het is nu eenmaal zo, dat je me nu nooit meer ziet Ik draag je achternaam maar van mij, heb jij geen weet Ik draag je achternaam maar je kent niet mijn pijn, mijn vreugde en wat jouw handelen met me deed Ik draag je achternaam maar…

Het is voorbij we zijn het weer te boven Het is tenslotte maar 1 dag per jaar ‘N compliment, ‘n aai, een leuk gebaar Want je probeert je toch wat uit te sloven Dus die relatie loopt weer als een lier Nu lig je op de bank en roep je: ‘Bier!’…

We waren jong toen we elkander ontmoetten We zijn nu dikke 'vijftigers' We zijn gegroeid en vergroeid We zijn ook meer op elkaar gaan lijken We blijven elkander vooral opnieuw ontmoetten We zijn Jan Jacob en Jelle Pieter sinds 1984 We zitten nu een volle week in quarantaine We zorgen voor elkaar en ook nog voor anderen We houden het vol, omdat…

Hoe rijk kun je zijn met een goed geweten, waar komt jouw geld vandaan? Hoe rijk mag je zijn in een sociale maatschappij, gaat jouw winst ten koste van anderen? Hoe rijk wil je zijn als je alles had geweten?…

Het Groenlinks meldpunt vuurwerkoverlast Heeft na een week al dertigduizend klachten Heel spannend maar het is nog even wachten Of ons de einduitslag nog erg verrast Vandaar vandaag...a serious request Op naar de honderdduizend...doe je best!…

‘Ha Vladimir wat leuk je hier te zien De vrije wereld denkt aan hen die landden Ja, Poetin, sta maar met je mond vol tanden Die D-Day was beslissend, bovendien…’ ‘Veel éérder, Barack, het zal jou mishagen Zijn die fascisten al door ons verslagen!’…

Zij wilde een schijfje van zijn geheugen, hij wilde best een oog van haar. In hun slijtage waren ze complementair. In de liefde, mekaars spiegelbeeld. Zij bleven in leven voor elkaar. Zij werd ziek en zei tegen haar schat: “Man wat word ik hier verwend”. Haar glimlach nog zo mooi, haar wang zo zacht als bij die eerste kus. Een paar uur…

Hij is net vijfenzeventig geworden En roept met arrogant hautaine blik: "De Tweede Wereldoorlog, dat ben ik!" Of iets grootheidwaanzinnigs van die orde Toch heeft hij deels gelijk hoor, ben ik bang: Die oorlog duurde óók vijf jaar te lang...…

Reis en aankomst van Nederland Amsterdam-Jordaan naar Gran Canaria; Playa des Ingles De bus van de Marnixstraat zo vertrouwd Schiphol opvallend rustig TUI, de stoelruimte ruimer dan gedacht de vliegreis korter dan op ingesteld Tegenvaller, geen alcoholvrij bier de touringcar, een hele rit met zovele stops Maar dan Dan het Hotel: het Eugenia…

Onze liefde voor elkaar was ons geheim Anders vallen onze ouders in katzwijm. Hun dochter met een vrouw Dat geeft hun vertrouwen in ons een knauw. Maar voor ons voelt dit echt goed Vanaf het moment dat wij elkaar hebben ontmoet. Elk moment denken wij aan elkaar Voor ons vertrouwd, voor anderen raar. Elk uur bij elkaar voelt vertrouwd…

De mist hangt overal, waar wij ook lopen Er komt van alles god-weet-waar-vandaan Het is de vraag waarheen wij zullen gaan Is onze weg versperd, of ligt ie open? Maar als het optrekt, krijgen wij nadien Een ander type mistigheid te zien…

wij eten bij polen mijn jongste zoon en ik mijn moeder bleef in polen haar jongste zoon ben ik ik weet niet wat ik eet en of ik slik of stik…

Als ik mijn gevoel zou najagen, dan reed ik op mijn fiets alsof het een paard was. Dan ging ik door regenplassen, alsof ze een wilde rivier was. En dan ging ik naar die stille plek, tussen al het groen. Die plek, mijn plek, tussen al het hout en gebergte, waar de zon blijft hangen. Alsof je mijn geliefde was. Ik wilde enkel bij jou thuiskomen…

Eeuwige nazomer 't Was reeds november haast Maar -regelmatig toch- Scheen weer de zon Soms was het bijna zelfs Zondereenjasaanweer Wat onberekenbaar Omdraaien kon…

Luitenant-Kolonel in het Belgisch leger, was mijn peetoom en die heette Pol. Hij hield van een borrel en heel veel lekker eten. Kortom oom Pol was groot en bol. In het Luikse woonde hij met mamma's zus. Keurig getrouwd en éne zoon. Hun huis daar hing vol klokken, hij vond dat heel gewoon. In de kelder lagen flessen, met etiketten óh…

Elvis the king The king was alive op mijn scherm voor 3 kwartier Elvis was even hier hij rockte en swingde als nooit te voor hij raakte ieder noot even zuiver en zijn performance was pure sex in een zwartleren pak stal hij menig hart hij danste op zijn blue suède schoenen en vloog over het toneel Elvis mijn king love me tender tot over…

Ik heb je lief, mama-lief. Je glimlach vlindert vederlicht, over je verlichtend gezicht. Je ogen dialogen regenbogen, in geboren open mededogen. Je mond kondigt onomwonden, volmondig jouw antwoord Ik heb je lief, kind-lief.…

Schrijven… Letters op papier… Hoe heb ik het kunnen leren. Zwart op wit, geschreven op papier. Tussen de lijntjes moest het, bij een kwaaie Juf. Haar figuur was goed gevuld. Zij hield niet zo van kinderen en had niet veel geduld. En toen we de letters kenden, schreven we het op de muur. Wij zijn niet bang, voor juffrouw Tang. Zij spuugde…

Het meest kenmerkende van Paul van Vliet? Zijn typetjes die op je buurman leken? Het weldoordacht, beschaafd-beschouwend spreken? Dat timbre met een vleugje oud verdriet? Of toch dat hij, door trend noch hype gedreven Traditioneel, maar tijdloos is gebleven?…

Als gouden appels in zilveren beeldsnijwerk, is een woord, gesproken op de juiste tijd ervoor. Woorden, uitgesproken, zo'n drieduizend jaar geleden. Door een man die vroeg om wijsheid. Hij had erom gebeden. Toch bleek het niet genoeg. Zijn conclusie was: "Alles is ijdelheid, een najagen van wind." Door zijn wijsheid maakte hij dit onderscheid…

Een kersttoespraak is bijna staatsgeheim, Nu heeft er iemand, die niet eens kon hacken Ontdekt dat bij het Rijk de servers lekken, De hele RVD compleet in zwijm. Wie dinsdag nog van helemaal niks wist, Keek feitelijk naar Uitzending Gemist.…

Hoewel ik elke vrouwelijke ronding Als ouwe bok maar al te graag bezie Beschouw ik toch de week der lingerie Als seksuele uitwas en een onding. Goddank, dames, gebiedt nu het fatsoen Uw bovenkleding gauw weer aan te doen.…

Als vriendendienst heb ik weer flink geschreven Het mooiste metaforische gerijmel Van dure woorden tot goedkoop gezwijmel Zo vinden zij hun liefjes voor het leven Bij elke lover lever ik kopij In eenzaamheid, want niemand dicht bij mij…