Alle inzendingen over weten

als hekel punt, als het op je heeft gemunt verwarring in de hardste ziel, ieder in de slagschaduw van haar eigen natuur niet aan te ontkomen, het antwoord en de uitslag staat te voren vast, in de # van alle vragen, overklast in een reddingboei, waarin in onszelf verdrinken wordt het de eerste of de laatste getelde golf, zonder zelf te weten…

Ik ben klaar voor te herrijzen Ik heb geleden en gestreden Mijn leven was down en onder Ik kwam terecht in zonde Zo werd ik weer gemaakt Zeker mijn gevoel werd geraakt Weer op eigen benen gezet En ik was klaar met de wet Nu klaar voor het toen in nu Niet bang meer voor de klu Lopend door het vuur Hotellova getekend op de muur…

In de kern ben en blijf ik oprecht liefdevol. Meer vaak, dan de ego, de geest én het lichaam aan zouden kunnen! Het is wat ik Petra Hermans de wereld zeker niet zal misgunnen. Ik werd en was ermee geboren, in al mijn kunnen. Om de volledige vergevingsgezinde liefde aan ieder maar dan ook ieder mens geheel te gunnen!…

Overal in den lande Klinkt de roep om meterstanden. Computers draaien overuren Om de nota’s te versturen Van alle rangen en standen. Maar de stand van uw meter Interesseert me voor geen meter.…

als we terug gaan aarzelend naar het begin en hoe het toen verder ging als we de oude,verraderlijke paden betreden en je zegt: weet je, weet je nog?…

Er was eens een leraar uit Meeren Die was dol op filosoferen  Hij sprak in zijn les Over Socrates Want van die Griek kon je heel veel leren…

Mijn stoere mooie kater zwalkt door de kamer Kan nauwelijks staan op zijn achterpoten Nog géén acht maanden op de aarde en pas vijf in mijn leven Zorgen om jou Chico ik hou van jou Dus blijf ik maar hopen dat het goed af zal lopen Het is maar een gevoel maar 't voelt niet goed Deze keer hoop ik dat ik er volledig naast zit Ren…

Als ik het leed van de wereld en de pijn van en onder mensen verzachten kon, wat dacht ik dan, dat ik maar een fabeltje of helend gedicht verzon?…

dominee Eelko schreef: pas op! het duurt niet lang meer! op 8 mei 1774 zullen Mars Venus Mercurius Jupiter en zelfs de maan op elkaar botsen de Aarde wordt uit haar baan geslingerd en zal geheel verbranden ze zal verbranden in de vurige atmosfeer van de zon mensen rilden van angst zochten beschutting bij elkaar nou dacht…

Voorbij ---- de reis van landschappen ---- gedachten van zeeën ---- denken van bergen ---- verwerken naar het diepe ---- van oceanen Reis je nog verder ---- dieper ---- naar het hart en verder ---- dieper naar binnen naar de Ziel daar ben je Thuis…

Ik weet dat eens het raadsel van de hemel zich zal ontvouwen aan mij. Het zal niet eng of vreemd zijn maar een veilig en vertrouwd Licht, zo licht als een veer, zal tot mij schijnen en ik zal tot de hemel met het lichtste Licht weer verdwijnen.…

Dat de muren oren hebben, zegt het spreekwoord. Maar muren zwijgen en houden hun gordijnen voor al onze geheimen. Ze blijven stil van vloer tot plafond. Dat is jammer. Wat zouden huizen ons niet allemaal kunnen vertellen over hun bewoner, soms tientallen, zelfs honderden jaren geleden? Ik zou de verhalen van gevangenissen en paleizen, internaten…

Zij weten het. ze kan springen als een leeuw, sluipen als een felle kater, zich uit een ei worstelen, bomen omvlechten, misschien zelfs laaien als een nieuwe liefde je zou haar kunnen neerhouwen met één poot, of haar fel terug sissen, laten diggelen met één oogopslag, of oprollen als een slang.…

van drenkeling voorbij de boeg Dragen het einde langzaam dichterbij ik dichter bij jou jij fluistert mij Krijg ook ik de tijd te zeggen wat vaak werd vergeten mag jij het hoofd neerleggen in voldoening van dit weten…

Lieve Julio Het lijkt eeuwen terug Dat we samen hebben kunnen praten Ik wil je even laten weten dat het goed met ons gaat Het is zo lang geleden dat we hier met zijn vieren zaten We komen net terug van een weekje vakantie Ramon en Raquel hebben genoten Zon, zee, terrasjes en de vriendelijkheid Turkije was een pijl in de roos geschoten…

weet je ik val een beetje op je op je ogen op je stem op je grappen zo ad-rem weet je ik val een beetje op je op je trui op je jas op je wat slepende pas weet je ik val een beetje op je als je je haring hapt ik denk wel dat je het snapt en zo niet, heb ik pech, een beetje, maar weetje... ik val op je!…

weet alles maar eens van tevoren... ik zou 't zo weer over doen.…

Na twee jaar dood vroeg hij is opa botjes nu ik zei wel ja na twee jaar zal dat wel maar wist het niet of bijna niet aar- zelde alsof alsof ik beter kijk dan jij alsof ik beter weten zou dan jou geopenbaard.…

vergankelijk zijn gedachten aan vroegste jaren van mijn vast bestaan ook vermoed onstoffelijk zijn tot moeders baren is gedacht tot niets vergaan geen zin laat ik mij geven daar alles is vergeten - een vogel mist zijn vleugelslagen niet - geen woord geen zin noch aai noch koos het leven maakte mij gewetenloos…

ik proef aan je tranen om wie je huilt ik zie aan je ogen waarom lees van mijn lippen troostende woorden het was al zo vaak andersom ik voel aan je hart om wie je weent ik merk aan je zuchten waardoor rust op mijn schouders maar even uit jij leende ze mij ook daarvoor…

Ik weet van de hoed en ik weet van de rand, van de steek onder water en de kikker op de kant. Ik weet van toeten en ik weet van blazen, van de kogel door de kerk en het gegooi met de glazen. Ik weet van alles, van alles niets. Wat ik heel graag wil weten is: Wat ze zoal eten op andere planeten en laten ze daar ook scheten?…

Heb jij eigenlijk Wel een idee Hoe je in m´n hoofd rondspookt Vastgeketend Onderdeel Van mijn gedachtestroom Weet je eigenlijk wel Dat ik gewoon, Altijd.. Ik hou van jou!…

Ik weet niet wat het is, maar ze grijpt me bij de keel, heeft mij in haar macht en drukt mij met de neus op feiten die niet zijn; Opent mij de ogen, dwingt mij te kijken naar jou zoals ik je nooit gezien heb. Zo barst ik uit 't harnas waarin ik zat gekluisterd, mij niet kon bewegen, amper nog kon ademhalen.…

natuurlijk houd ik van zalig zonnig weer en donkere dagen gaan mij ook niet echt voorbij sta er toch niet vaak bij stil probeer te genieten ondanks vele ups en downs want weet je elke dag die is van mij…

Weet niet meer Waar ik stop En jij begint Weet niet meer Waar ik praat En jij luistert Weet niet meer Waar ik kijk En jij ziet Weet niet meer Waar ik geef En jij neemt Weet niet meer Hoe ik moet leven Zonder jou…

je ogen, weten wat ik wil zeggen wat jij weet dat ik wil je adem fluistert en vertelt me dingen waarvan ik niet wist dat ik ze weet je raakt me aan niet zoals ik dacht maar waarvan ik niet verwachtte dat ik het hoopte als ik je zie weet ik niet meer wat ik hoop maar wat ik moet jou zien.…

Ik wil horen, weten en zien waarom de zon voor mij buigt, waarom de hemel lijkt te glanzen, waarom de bomen voor mij dansen. Een bloem die zich ontvouwt is de kennis tot de maan. En ik wil horen, weten en zien waarom de wij hier op aarde staan.…

Ik weet het niet..…

Weet je nog die ene avond samen, hand in hand slenterend langs het water genietend van de zonsondergang. Weet je nog die ene avond jouw lippen raakten de mijne de mijne raakten de jouwe dat eeuwigdurende hemelse gevoel. Weet je nog die ene avond waarschijnlijk niet want jij bent weg en ik bleef hier.…

Van blijdschap of verdriet, ik weet het niet. Je opent je ziel, Je hart begint te praten, vol met liefde, haat, zo gelaten. Is het nu van opluchting of verdriet Ik weet het niet. Je gaat me alles tonen. Liefde, pijn, verdriet. Hoe moet ik dat bekronen? Ik weet het niet.…