5573 resultaten.
Mijn ogen zwijgen luid
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.296 Mijn ogen zwijgen luid
hoe donker is jouw donker
geven alleen dromen licht
zie je nooit meer ster- geflonker
ik houd mijn ogen ziende dicht
was het de voorzienigheid
gaf de dichte mist geen zicht
was zonlicht een oogverblindend feit
of deed het lot jouw ogen dicht
de schaduw zienderogen afgedaan
wat kan kijkdichtheid jou nog leren…
Zij en ik
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 161 Zij is, ik ben alleen de weerschijn
Zij doet, ik handel op haar woord
Zij denkt, mijn peinzen slechts de scheerlijn
Zij danst, ik wankel op haar koord…
Een holte in haar diepe schoot
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 196 De nacht, huiddiep en rimpelloos gelegd
met sterrenspikkels op zijn tulen kleed
baant zijn pad met staal van scherp geslecht
door tunnels mensenpassen breed
De dag van buiten rijmloos opgezegd
draagt hoornhuid als een dure eed
snijdt zich een weg door boeg en plecht
als horizon het licht betreedt
De avond neemt terloops de weg omhoog
schurkt…
Im Abendrot
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 224 De dag heeft mij al vroeg vermoeid
met kralensnoer van licht en luid.
Zo pas nog liep ik ongeschoeid
door landen van gespannen huid,
gestolde mist en sterrenwolk,
en om mijn haar, licht als een kosmos,
de nimbus van het vuurvliegvolk.
Hun vinger wijst naar ‘t zwijgen bros,
naar spiegel van het Himmelslicht,
naar schoonheid van…
onkruid
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 372 groeit uitbundig en
steekt overal de kop op,
wild en ongeremd…
onstuimige liefde
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 2.090 soms hunker ik naar jouw stilte
een stilte voor de storm
waarin gevochten wordt,
alsof heftig vrijen anders is
dan een schuimende zee
die in bruisende woede haar vuil
op het strand achterlaat
dan gaan we wandelen
langs het water
rapen we schelpen
en brokken hout
we lachen en rennen
onstuimige liefde
laat het toch stormen
lief en stout…
Wilde Voeten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 375 Ik loop op wilde voeten
die vol krampen slapen gaan.…
Jachttafereel
gedicht
2.0 met 29 stemmen 12.371 Toen de fazanten aangeschoten werden
juichten zij en vielen
en de hoge hemel
erfde van hun bloed de schijn
en de plassen waar zij spartelden
kregen rimpels van de pijn.
----------------------------------
Uit: 'Sneeuwboekhouding', 1995.…
Overstekend wild
snelsonnet
2.0 met 22 stemmen 1.109 Als overstekend wild de weg verspert
Wijk dan niet uit, maar rijd zo’n beest in stukken:
Zo’n ongeluk voorkomt dan ongelukken
En het is eigen schuld ook van zo’n hert.
Maar hoe moet dat nou bij een kleuterklas?
Geef je achter het stuur dan ook vol gas?…
Wild en ontembaar!
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.033 Wild en ontembaar
Is mijn hart
Bruisend,
Als een wilde waterval!
Wie mij wil vangen
Heeft het zwaar,
Want ik ben nergens
En overal!…
- Wilde wateren -
netgedicht
3.0 met 50 stemmen 238 Ongelooflijke verscheidenheid
van unieke wilde waterplanten,
weet minder goed te leiden in
begaanbare vrijheidsgebieden,
wilde waters en natuurgebieden.…
Aan Oscar Wilde
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.731 Reading: schrei niet, hier is het wreed gebouw
Waar een dichter in de tredmolen liep,
Dorst leed, honger, op een plankenbed sliep
Teedre handen stuk trok aan 't geteerd touw.
In een tredmolen: loop, dat niet de grond
Uw voeten breekt, die onder uw voet wijkt;
Kramp vast uw handen, als uw kracht bezwijkt
Slaan wentlende treden uw voeten wond…
Pure wilde natuur (prozagedicht)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 366 Een enthousiaste woudloper jubelt:
‘Ik wil vandaag in de natuur opgaan’
Een paar passen achter hem sluipt
geluidloos een tijger met binnenpret
die de ziener op z’n wenken bedient
De tijger, pure wilde natuur, wacht
tot zijn blije ontbijt omkijkt, die dan
volgens wens in de natuur opgaat.…
Van de wilde man
poëzie
3.0 met 6 stemmen 959 Ik was wild, ik ben gebonden,
Ik vlucht niet ofschoon ik het konde,
Ik wil wie mij won niet ontgaan.…
OMDAT IK DODEN NU VERMIJD
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 210 Het wild vliegt op
te laat
fazanten fladderen weg
de zon tegemoet
verblind staar ik ze na
ik val, glijd uit
geweer gezekerd
klauter ik omhoog
nog net zie ik het hert
een prachtig dier
zijn vrijheid tegemoet
aarzelend ga ik weer op weg
een vos sluipt door het hoge gras
een slank bruinzwart dier
spiedend kijkt het rond
ik ben het gevaar…
- De wilde roos -
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 297 Ik ben de wilde rozendoornstruik ..ik ben een wilde vrije roos,
kom niet te dicht hier bij mij staan, mijn zoete geur..
die draagt, hij raakt..die vindt..die plukt..
die kan, die moge mijn sporen voelen, scherp snijdend in zijn vlees..Niet alle rozen verdragen.
Ik ben de wilde rozendoornstruik.. God heeft mij gemaakt, hij geeft.…
Aan Oscar Wilde
poëzie
4.0 met 3 stemmen 848 Reading: schrei niet, hier is het wreed gebouw
Waar een dichter in den tredmolen liep,
Dorst leed, honger, op een plankenbed sliep,
Teedre handen stuk trok aan 't geteerd touw.
In een tredmolen: loop, dat niet de grond
Uw voeten breekt, die onder uw voet wijkt;
Kramp vast uw handen, als uw kracht bezwijkt
Slaan wentlende treden uw voeten wond…
Wilde Nachten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 218 Wilde nachten, leeuw op prooi,
Met dromen vol nachtgezang en vliegend vuur,
Luna speelt op dit late uur,
Slapers, geliefden en vrijers, huizen vol mooi.
Zachte wolken, geen geween,
Niemand alleen in deze wilde nachten,
Vele vormen van wilde machten,
Slechts een gedachte.…
wilde vrouw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 154 Wilde vrouw
Wild
Niet negatief bedoeld
maar puur uit de natuur
het innerlijk onbewuste,
een onnoembare laag
zwervend raadsel
onopgelost orakel
natuurlijk beschouwend,
ontembaar
krachtig instinct
grondslag van de vrouw.…
Vermoord
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 565 De rat wilde
niet van wijken weten, niet totdat de bloedende
eend, totaal verminkt, het loodje zou leggen.
Daar in de verdoemenis ligt de kans op heiligheid,
de krans van vrede, waar kou een uitdaging vormt
en leed een liefdesverklaring.…
Boezemkamer.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 144 Om een hart met uitzicht te bewonen,
waarin zuurstofrijk bloed de kamers geneest
en blijven vullen, het meest naar eigen bestwil
te luchten met een onbezwaard geweten,
onbevreesd me van het juk te ontdoen
van spiegelbeelden die niet smelten
wilden, daarvan geniet ik nog het meest.…
WILD SCHUIM
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 172 De woeste branding
van de wereldzee "leven"
springt brullend op
tegen rotskust en klippen
wil het harde lot
dat onafwendbaar schijnt
tarten _ verwinnen
maar
stort vernederd in elkaar
woelt krullend door zich heen
om straks weer aan te vallen
moede golven rollen
traag tussen de stenen
zijn dan bezadigd water
in nauwe ruimtes
overhuiven…
Zwijn
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 197 Er is een leefgebied voor wilde zwijnen
Dat loopt vanaf dat bosje tot die sloot
En wat erover zwemt dat schiet ik dood
Zo'n beest moet hier de wet niet ondermijnen
Ik zag die jager met zijn karabijn
En vroeg me af wie is hier nou het zwijn.…
Door adellijk besterven
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 368 je hebt
het voorsnijmes gepakt
achterstallig wild gedeeld
met wie voorhanden was
de feesten zijn voorbij
alleen fileermessen proberen
nog wat smaak te achterhalen
maar in trancheren kiezen wij
door adellijk besterven
hebben wij de oogst
weer kunnen erven en gaan
we samen naar een wild begin…
Van roodgekoperd
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 365 je schoot in beeld
mijn kogels hadden
nog de oude glans
van roodgekoperd
jij was het wild
waar ik op jaagde
vertraagde want
je was me veel te lief
in aanslag kijk je om
met ogen nooit bedrogen
jij gaat naar vrijheid
ik keer weer spoorslags om…
Zwak vlees
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 511 Gij stoute verleider
met handen zo fier
en sterk, wildebeest
mij van verlangen,
tot het zachte klopt
diep van binnenuit,
u wil verzwelgen
en neem ik alle
onschuld in mij op,
daar ik smacht naar niets
dan tomeloze passie
in een vurig exploderen.…
Een schoonheid, wild en puur
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 227 Een schoonheid wild
bloeiend in de natuur.
Zo bloesemfris, zo
oogverblindend puur;
dat aan het idee voorbij
lijkt te gaan, dat dit
weldra zo niet meer kan
bestaan.…
Wij bloeiden wild
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 451 jij zonde het
blauw in de lucht
ik schilderde
wolken wat wit
jij kaatste ons
licht snel weer terug
ik warmde
mijn rug
onder jouw stralen
om mijn kleur op
te halen en penseelde
prilgroen ons verlangen
wij bloeiden wild
in bloemen die
alleen deze zomer
maar kenden
wisten de lente in
voorzichtig verkennen
maar de zaden…
het wilde paard
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 281 grijs-witte kleuren
vervagen
naarmate het vordert
het wilde paard,
op zoek
naar zijn
haver!…
Kleppen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 147 Indien wij het daglicht aanschouwen
en het geeft een glimlach op het gezicht
wordt het tijd dat wij de kleppen vervangen
wellicht door een niets verhullend Google brilletje…