Alle inzendingen over zang

Lief beekje dat daar kronkelt, En zachtjes murm’lend vloeit, Zo aangenaam verdonkerd Door ’t lommer dat hier groeit! Ik zet mij onder de eiken Op ’t zwellend oevermos, Geen zorg kan mij bereiken Hier in dit zalig bos. Ik zie door 't windj' u strelen, Het krult uw oppervlak, 'k Hoor 't in de takjes spelen Van ’t groene schomm’lend…

Mysterieuze klanken doorweven van schoonheid gouden klanken zo betoverend als zij zingt Weerstand smelt door brandende liefde de ondergang lonkt via haar stem verstand verdwijnt in haar nevel Ondergang gehuld in ragfijne tonen gevoelens die heersen in het hoofd harten die verwachtingsvol kloppen Dromen van klanken gehuld in nevel we…

Maar alle groten op deze aarde Al ’t moois ten spijt We zijn hun muziek niet vergeten En genieten volop, van vervlogen tijd Dus bedankt Toon voor je liedjes Bedankt Ben voor je zang Bedankt Bennie en Andre, voor dat wat aan muziek binnenkwam Bedankt voor al ’t mooie wat jullie brachten ’t zal nooit eender zijn, dat is bekend En ze zeggen…

Ik studeerde zang bij juf Merel Vinkenest in het Elfjesbos...…

Boven twee noten op zijn zang zong het kruis dat stond te zwaaien als een kaartenhuis in lichter laaie. Potsier van stier een kwaaie zag zij 't zwellen bij haar vent zijn rozerode lellen fier dat flemend fluitje van een cent.…

Als een zang die langzaam en machtig wiegt, Uit de verte aansuist en dan weer vervliegt, En op nieuwe wind Me nauwer omwindt, Hoor 'k steeds het geruis van de zee.…

zingende stemmen zo snel gaan ze en dan weer zo langzaam elke stem elke toon vloeit in een andere bevestigt ons bestaan maar lost ons ook op in het al…

Mijn ziele is in mijn zangen, Mijn zang is mijne ziel: Mijn lied is 't zoet verlangen, Dat in mijn harte viel. Dat groeit daar stil verholen, En groeit straks wonderhoog, En rankt in duizend bloemen Der wereld uit het oog.…

[fragment] Kom, Volken, nader! trots op uw voortreflijkheid! Beklim de rechterstoel! Beslist gij zelf het pleit! Durf vonnissen! en wij, bewust van onze waarde, Wij schromen 't vonnis niet, noch de uitspraak van heel de aarde. Neen Neêrland zwicht niet! In het rijk der Wetenschap Handhaaft zij hare roem, staat op de hoogste trap; Gij, die…

De duivel sloeg met felle slagen De vrome Job, aan ziel en lijf; En had hem al zijn goed ontdragen: Maar tot de zwaarste van zijn plagen, Zo liet hij hem alleen zijn wijf.…

Als rest van een herfstwolk residu van onvermoeibare nazomerreizen langs hemelgewelven die nutteloos zwerft door zilvergrijs zwerk zo ben ik, o luisterrijke illustere zon Uw aanraking heeft mijn damp nog niet vervluchtigd mij eenmakend met uw duisternis verdrijvend licht zo drijf ik door de advent heen van u gescheiden Indien…

Is liefde dronkenschap, zo ben ik altijd zat; Schreef Jan lest op een lei. Maar Joris schreef er bij, De Liefde hoeft hier niet, 't is waar behalve dat.…

Indien gij u zegt te branden Door een lonkend aangezicht, Of door twee ivoren handen, Vriend! zo is u 't hoofd te licht: Want de min heeft geen vermogen, Noch in handen, noch in ogen. Liefde krijgt alleen haar luister, Uit het schoon en glinstrend goud; Zonder dat zo is zij duister, En geheel verflauwd, en koud. Had Cupied geen…

Blomkes, lieve blomkes zoet, die uw hartjes open doet bij de eerste morgengroet, schitter in mijn zangen; Beekske, klappend beekske klaar, dat uw blanke waterbaar over 't zand laat varen, dáár, vaar ook in mijn zangen; Hellemende nachtegaal, gij, gij spreekt de dichtertaal, laat uw bossen, kom eenmaal helmen in mijn zangen;…

Laas! Zal mijn onluk dan zijn wreedheid nimmer staken? Zal dan mijn smart, dus lang gerezen in de top, Nooit dalen? Zal mijn ramp dan nimmermeer houden op? Maar steeds volharden in op mij zijn haat te braken? Dus klaagde Phillis laatst, met tranen op haar kaken, En wrong, gelijk ontzind, haar hagelwitte krop: En rukte zo veel haar in een uur…

De avond verfde rood de zee en zwart de wijde hemel, een late vogel scherend glee langs 't koperrood gewemel. Een vreemde stem gromde van ver en neurde zwarte klachten, en uit der wolken zwarte vachten glansde een bleke verre ster. Je adem zoemde in mijn oor en zong er wijzen, zacht, de zee weedroef neurde erdoor,- ...heel donker kwam…

Na zonsondergang klinkt zang van nachtegalen door het braamstruweel...…

het is een vrouwenkoor, ons vrouwenkoor dat onophoudelijk gilt, schreeuwt en steunt zoals een gierende boor al draaiend zijn hoge eentonigheid kreunt een toneel vol rode ballonnen met opgezwollen nekken het zijn sopranen met een jankend geluid die snerpend de lucht langzaam laten vieren in een ballade van Karel de Manke…

zangerig een stem zachtkens zoet van toon in mij zegt uw liefdezang…

IK heb het, bij mijn zolen, Dan eindlijk op mijn huid; Mijn hartje brandt op kolen En springt mijn vel schier uit. De stralen van uw ogen, Bestuurd door Venus' kind, Die doen mij vast verdrogen Als stokvis in de wind. ’k Heb van de nacht gekreten ruim twee paar emmers vol: ’k Heb schier de damp vergeten, Zo is mij ’t hoofd op hol: ’k Heb…

Mijn zang is: der zielen Niet kennende knielen Het rusten en wielen Der scheppende schijn. Het nimmer gegrepen Het immer begrepen. Der ketens, die slepen En zalig doen zijn.…

In de gewijde ruimte was het gezang der monniken huiverende schoonheid. De liederen ontdaan van franjes herleid tot de essentie van vreugde en lofbetuiging drongen diep in mij terwijl mijn blik de handen van de koorleider volgden die met oneindige tederheid en schroom zo leek het mij de melodieën tot leven bracht.…

beeld in tegenlicht en trillende lucht vaag en vlekkerig stroperig vloeiend boten als blokjes dansend op zee water golft en deint spiegelt het zonlicht vleugels slaan boven fonteinen vlammen likken aan dorre halmen eenzame zanger raakt mij diep met sonore stem en stemmige tekst…

Excuses dat ik u ontrief Mijn jubelzang was anders lief En dulce voor uw oor bestemd Nu sta ik zingend in mijn hemd Favonius de alpenwind Joeg mij met chocola van Lindt En Toblerone in de maag Dus als ik weer eens zing als zaag Denk dan ach 't waait wel over zo Die wielewaal uit Dudeljo…

Liggen in jou laat me liggen in jou in jouw lichaam liggen zo lang we willen, zo lang we dat willen Niet los, niet uit elkaar als ik daaraan denk val ik in mijn eigen armen in stukken, bang halverwege de nacht in bed mijn hand uit te strekken en voor altijd wakker te worden zonder jou, zonder jouw ogen en mond…

spechten roffelen de tjif tjaf is aan de zang - trekvogels landen…

Sissel Kyrkjebo tovert mijn chakra's open met zuivere zang...…

Blauwe zee van ver gekomen Golven die zo lome dromen Dromen van een eeuwig leven Dromen van een eeuwig zijn Zacht zingt de zee Zangen van weemoed Zacht zingt de zee Zangen van wee Zingt de haring mee De haring is een vis Die zo verfrissend is Als men katterig is...…

Het laatste cadeau: de kinderen om haar heen – die blijven spelen.…

sprankelende spreeuw, langs goudgesproete vleugels verstrooit zich jouw zang…