Alle inzendingen over zeem

Daar aan de overkant, is de sop koorts uitgebroken, daar op elke etage wordt driftig gezeemd, ladders in de aanslag, spons zeem trekker en emmer, je ziet het allemaal, daar aan de overkant wordt de buitenkant gekuist zou mijn oma zeggen, alle vrouwen zijn hard in de weer, wederom zie ik geen enkele man, die de spons zeem en trekker ter…

ik veeg, klop en zuig ik stof af, dweil en zeem ik zie de mens pleinvrees incontinent zuurstofslangen broze botten ontkracht ik veeg, klop, zuig, stof af, dweil, zeem en steeds weer zie ik een mooi mens van wie ik node afscheid neem de glimlach is daverend tevreden fiets ik op huis aan…

vogel op de tak je verwacht het niet, maar hij schijt alles onder…

Als je je huis niet grondig onderhoudt Ja, ramen zemen en een keertje stoffen Maar voor de rest de boel dus laat versloffen Dan tocht en lekt het en moet er verbouwd Kozijnen, leidingwerk etcetera Stuur Bea toch de rekening maar na.…

Ik weet je straks weer doende in dit zo grote huis: het plooien van de was het zachte strijken van mijn hemden het zemen van de grote ruiten het denken aan de wereld buiten. Ik kan het huis niet uit.…

tuin geleid het stroomt over voor mijn ogen en lijk kunstig door de werkelijkheid bedrogen ik vul dus geen zakken met zand en schuif gewoon op met de ademende vloed; ik laat me de eb ontnemen daar sluit ik de ogen loom geworden daar dus, bij het zonovergoten juttersstrand ik denk maar zo dromen is fijner dan ramen zemen…

ze glijden weg van daken, de woorden als zemen vol milde regen de dichter kon niet vertalen de zon in verzen vol hoe ze aaide traag gloeide op zijn huid als een maagd in een koekoeksbuik hij verloor zijn onschuld en werd tuinier plant nu zijn rijmzaad in vochtige winter bedjes…

Wat doet de amateur goed geluimd op zaterdag anders dan ramen zemen stofzuigen en opruimen correspondentie opschuiven uitgebreid een bad nemen morgen is het zondag Maar vandaag moet alles aan kant misschien komen de Obama's langs aan rommel heeft Michelle het land ik maak ook ruimte voor een rondedans…

in rijm voel ik me thuis in luie stoel voor de buis wat er op is maakt niet uit ik zap bij weeromstuit spuit strofen bij de vleet terwijl ik afhaalpizza eet sms'en is geen probleem terwijl ik de ramen zeem ik drink lekker sterke koffie strijk onderwijl mijn kloffie zo ben ik veeltaaks op dreef ik geloof zowaar dat ik leef…

dus spons en zeem ik, in- tussen dringen zinnen binnen in mijn hoofd ik moet weer schrappen, knippen en plakken; altijd wil ik ergens anders zijn zo ook vanavond loop ik voortdurend tussen klei en aanrecht, van wolk naar peer en terug; altijd ergens anders heen en als ik anders wil ik hier, zo stroom ik heen en weer, een echte vis!…

Steeds dat gepoets met dweil en zeem ervaar ik als een groot pro-bleem", zo zei een man tegen zijn vrouw. "T is niet dat ik je niet vertrouw, maar 't leven met een pro-bioot is echt volslagen idioot." Zijn vrouw wou ook niet meer pro-beren hun samenzijn te pro-longeren. Maar wat de man het meest stak: ze noemde hem een 'pro-zak'!…

Maar neem daarvoor de handschoen van zwart zeem. Loop ermee zes jaren terug naar het noorden. Steek de Dubro over en verzoen me met het land. Ga naar Coïmbra, word glimworm tussen oude boeken. -------------------- uit: 'Golf', 2003.…

profrenners fietsen niet in gedachten zetelen zij in zeemleren lappen op sponsjes die droog zonder verslappen soppend naarstig naar herenleed smachten anekdotes waarin zij van hun stuk raken tellen sappig zeven kleuren kruisbessmaken…

Ach arme jij, gevallen en zachtjes was het niet Het waren de ramen, waardoor je niks meer ziet Ze moesten schoon met water en zeem De trap kwam erbij en dat niet alleen Je bent te klein om erbij te reiken Maar dat die trap niet slim was, zou wel blijken Een verkeerde ruk, de foute kant op Je sloeg naar de grond, nee niet op je kop Je knie draaide…

Panje : gekleurd stuk stof meestal met Afrikaanse tekeningen Zem : zemidjan, taxi-moto Tata Somba : traditionele woning van de Somba groep (l'Atakora streek)…

Dank zij de reiger, die stil staat te vissen, terwijl een tortel zacht haar deuntje koert en glazenwassers zemen rond de klissen, een briesje ’t water eventjes beroert en men de Aalsmeerbaan niet heeft gekozen (geen ene Airbus vliegt er dan voorbij) en ‘k zit mezelf met nietsdoen te verpozen, voel ik wel degelijk: Ja hier ben ik echt vrij…

Uw oog is zo bruin en zo zoet als zeem, van 't potteken. En weet-je voor ons niet een hutje van leem, Sarlotteken? Jochei, jochei, een hutteken in de hei! Van liefde de valheid, van valsheid geen zweem, hertbotteken! En weet-je voor ons niet een hutje van leem, Sarlotteken? Jochei, jochei, een hutteken in de hei!…

Ik zal nog even de ramen zemen, voor je geplet wordt in dat donkere gat... De beul drukt op de rode knop, alles kraakt, ik doe mijn ogen dicht... Mijn bonzend hart schreeuwt "STOP!" maar ik zie dat je daar, reeds als pakketje ligt... Vergeef me, oude vriend, ik heb een brok in mijn keel.…

Het oninteressante is nieuwsgierig als een kapstok, Vrij als een zeem, schitterend als een tafel. Laten we de wereld van de dingen vergeten, en snel... Het oninteressante is magazijnchef, Loodgieter, demagoog, landmeter, Psychiater, laborant, vuilnisman, Hofnar, touwslager, empirist.…

We gaan de ramen even zemen,de wasmachiene even aan, ja met dat even,zullen wij door het leven gaan. Want even gaan we naar de kapper,daarna zetten we even thee en als het ons dan even mee zit,kijken we even naar t.v maar daar verschijnt dan toevallig:even geduld a.u.b.…

ons duister te verlichten Dertien maal verdwijnt Zij weer Langzaamaan, niet in één keer Maar in veertien kleine beetjes Weggeveegd door vlinderfeetjes Is Zij dan geheel verscholen Als uit 't hemels' rijk gestolen Is het tijd te laten gaan En uit 't duister op te staan Zelf die verfkwast ter hand nemen Eerst de hemel even zemen…

* loflied op dora en nora als nora en dora verschijnen is het gedaan met de rust tranen met tuiten trekken de dames als zij vreugde toveren van gezicht tot gezicht de lakens delend poetsen, stoffen en zemen zij het toilet spic en span met klinkslag of sneer trekken zij dweilend ten strijde tegen smet en smeer schuierend en schooierend…

blauwgrijze Keulse pot in haar keuken, gevuld met glinsterend zeezout, ik zie hoe oma's sterke hand een greep doet, en wit zeevlees glinsterend bestrooit die geur van petroleum, wat olie in de pan, schar en schol spartelen sissend, hun witte lijven geuren knapperig bruin, scherp en ziltig in oma's keuken die heerlijke geuren van vis en zeem…

De schoenpoets en de zemen lap voor schoenen lang versleten een fotoboek van iemands jeugd vol mensen lang vergeten. En dan het kerkboek met het slot al heel lang stijf gesloten, omdat geen mens er meer in las; men had dit boek verstoten.…

zuig onder de canapé verdwaalde pepernoten ik open vensters frisse lucht en jaag insecten op de vlucht met al hun lange poten ik emmer liters groene zeep en dweil plavuizen zonder streep de matten gooi ik buiten ik sop en schuim het keukenblok en poets de oude koekoeksklok terwijl ik zit te fluiten vooruit nog maar een laatste klus ik zeem…

voorhoofd mijn lief, mijn maatje, mijn vrouw met wie ik lees en schrijven kon het gezin dat we samen opbouwden vol liefde en aandacht werd bezegeld met twee prachtige kleinkinderen ' toch mijn lief, verlaat mij niet ' vanaf nu, is alles anders de leegte vangt mij vergeten spinnenwebben duiken op uit het niets keer op keer zeem…

Het zadel is opgezadeld met weeë heimwee naar het zompige zeem door onvermurwbaar malende billen. Naar een paffige perzik of een kont met kommer gekweld. Naar de hete adem van een flaterende,flatterende flatus, zonder verluchting, vol verlichting.…

Wanneer je glazen staat te zemen Hou dan je rokken bij elkaar, Want anders worden slechte mannen Je benen en je broek gewaar. Wanneer ze in de hoogte waaien, Als jij zo op je trapleer staat Denk dan 's an je grijze vader Die lid is van de kerkeraad.…

Op een Zeemeeuw Een zeemeeuw woonachtig te Zaanstad Wiens vader jaren geploeterd had Als glazenwasser in Gouderak Ging net als in het boek van Geert Mak In drie dramatische bedrijven Het leven van zijn pa beschrijven Het werk kreeg als titel, goud op snee, Trots ''De Zeem-eeuw van mijn vader'' mee.…

Je bent niet klaar met enkel maar het schrijven: Het langst duurt nog het zemen van het raam. 9e ruitje Ik hoop dat ze een hele poos beklijven, de versjes hier voorgaand, tot aan het slot en dat u mij te nimmer in zult wrijven: ~Ze zijn van voor tot achter even rot.~ Spuw ze niet uit als pitten van olijven, doe ze niet weg als overbodig…