Alle inzendingen over zooi

Op een verhuisdoos prijkt zooi met uitroeptekens, het tekent hem zo....…

in je ouwe tranen Vind je zaad genoeg Om te plante' in de banen Achteraan je ploeg, - Want de aarde waarop we leven Is waarachtig toch te mooi, Om niet pijp en bloemen te geven Aan de godganselijke zooi!…

Jij maakt in mijn hoofd één grote zooi Steeds ben jij daar Jij bent zó verschrikkelijk onbeschrijvelijk mooi…

Wat een zooi! Hollandse moppergeest? Nee! In ons hart vinden wij het hier fijn Maar door een dankbare allerbescheidenste inslag verbergen wij dat door chagrijn…

( brocante avant la lettre ) een ongehoorde hoeveelheid zooi tentoongesteld op de markt grijpgrage vingers vonden altijd wel iets van hun gading zo was het toen en zo is het nu nog alleen heel anders…

maar ik kan het niet ik zit opgesloten tussen woede en razernij voor wat geld hier neergeschoten een klein kind dood op het plein maar ik kan het niet ik zit opgesloten moet weg uit deze zooi 'k heb kanzen laten lopen kon ik maar weg uit deze open kooi maar ik kan het niet…

ik schouw de wereld wat een teringzooi ik schouw de mensheid want daar komt het door ik schouw mijzelve ja, daar ligt de makke geen beginnen aan dus en derhalve ...…

slaan Gaat de hele zooi weer mis Alles komt dan weer eens boven Weer een diepe diepe val En 't is dan moeilijk te geloven Dat 't dan toch weer goed komen zal…

Het Tropeninstituut gaat op de schop We hebben immers helemaal geen tropen Ja vroeger wel, dat is fout afgelopen Dus ruimen we die zooi nu maar eens op 'Wat doen we Halbe, met Max Havelaar?' ' Is dat 'n boek? In de versnipperaar!'…

Ik knip in oude lagen heden vervaagt in het verleden ruïnes blijven zolang stenen ze willen dragen het hart ze kan verdragen, ze geen kooi, geen zooi zijn zolang ze mooi zijn ze lijf en leden, ziel ze schragen.…

zooi in het verschiet, 'k wacht ongedurig dooi treed in; ik hoopte het al vurig warm wordt het, ik voel het langzaam komen arm of rijk, we worden bij de hand genomen…

De Telegraaf-kop luidde: ‘Eerste prooi’ Die schrokken we met huid en haar naar binnen Maar ook een leeuw moet scoren om te winnen Er waren kansen, zelfs een hele zooi Helaas, de bal is rond. Een van de Denen Schoot Stekelenburg én Holland door de benen.…

Zo lig ik dan te zuchten en te knorren in die zooi en denk dan bij me eigen wat is het leven mooi.…

Mijn hond die heeft nu puppies dat is een werkelijk feest het is in mijn kamer nog nooit zo'n zooi geweest. Ze plassen en ze poepen precies waar of ze staan er is er echt geen eentje met mijn tapijt begaan. Toch weet ik wel heel zeker dat ondanks poep en pis dat als ze straks weer weg zijn dat ik ze vreselijk mis.…

Ik breng de hele zooi gewoon naar de strijkerij...…

Mijn huid, mijn oogkleur, mijn ingewanden Mijn meegesleepte vuile hoop zooi Datgeen wat me beperkt Datgeen dat tegen me werkt Mijn raspende keel Het wordt mijn hart teveel Mijn zieke gestel Mijn geworden onwel Oranje zijn herinneringen Mijn leven in verleden Al waar ik me door mee heb gesleurd Zoet en krachtig Licht en prachtig zacht…

Rommel in mijn hoofd zooi in mijn gedachten alles is overhoop niks kan ik verwachten Weg van de wereld ver van realiteit zo ben ik veranderd, in een andere identiteit.…

Zwerfvuil aller Landen Verenigt U Achtergelaten op stranden En op elke denkb're plek Elders in het land Soort zoekt soort Tot eind'lijk 1 mens besluit Dat het zo niet hoort Hij ruimt het daaglijks Op met eigen hand Uit eigen vrije wil En ziet dat Achterlaten zooi Steeds meer in Dan naast de bak Belandt - Nederland…

gloeiend en warm zo zie ik jou je maakt mij blij in jou zie ik vrijheid jij maakt de wereld mooi in plaats van een zooi in jou zie ik liefde maar ook verdriet van pijn en soms woede maar ik zie in jou een vrolijk lied de hemel is mooi bij jou ik geef mijn hoop en lach aan jou wat wil je nog meer al stormt het en is onze vriendschap…

Ik nam een snufje van het een En mengde het met iets anders Het werd een allegaartje Ik pakte een stukje van dat En mixte het met een scheutje uit een fles Het werd een vloeibaar geheel Ik nam een pakje van het een En een doos van het ander Het werd een zak vol met zooi Ik zei ja tegen jou Jij zei ja tegen mij Nu ben jij dus mijn Valentijn…

Ik wil je niet kwijt, je mag niet weg, laat me niet alleen achter in deze zooi, je moet bij me blijven, je moet hier zijn, je moet in goede en in slechte tijden, naast me zijn en blijven, je hebt het beloofd!…

Jezus wat een klote zooi, heb ik er van getrapt Niemand die het schelen kan, en niemand die het snapt Waarom blijf je nou vragen naar wat er met me is. Dit gat is niet te vullen, dit vreselijk gemis. Nu zit ik hier te huilen. Dit leven is verkloot. Laat dan ook maar zitten. Dan ben ik liever dood.…

Jezus wat een klote zooi, heb ik er van getrapt Niemand die het schelen kan, en niemand die het snapt Waarom blijf je nou vragen naar wat er met me is. Dit gat is niet te vullen, dit vreselijk gemis. Nu zit ik hier te huilen. Dit leven is verkloot. Laat dan ook maar zitten. Dan ben ik liever dood.…

Net zo goed kan worden besloten om het hele jaar die zooi te verkopen, kinderen zijn niet meer onhandelbaar de grutter blijft niet meer zitten met zijn waar, want dit gaat alle pepernoot-perken te buiten…

Miserie, zooi of gewoon ellende Dik zin je onder een rijdende wagen te smijten. 't Kan ieder wel een keertje overkomen En zeg nooit - aan mij niet besteed. Wie geeft dan thuis Net geteld drie wezens ter aarde. Lui me ergens onbekend ergens op één uitzondering na De zogezegde Liefste Vriend nekt je met lust ook plezier.…

Zijn we dankbaar dat we heel zijn, volgevreten van de zooi, zijn we langzaamaan aan ’t lijnen, want die rollen, zijn niet mooi! Maar ik moet je zeggen, totaal niet ten spijt, die vetrollen, hoef ik heel niet kwijt, gegeten heb ik niet met Kerst.…

met scherven omdat scherven volgens overlevering geluk brengen omdat je het geluk zelf moet koesteren omdat je niet zal verzanden in treurnis omdat je treurnis kunt wegmoffelen in de kruipruimte van je huis omdat je de muizen ook niet mag opschepen met zo'n portie shit omdat je tenslotte ook niet meer weet waar je met die zooi…

De vuilnisman daar achter op die wagen Leegt de containers alle dagen Of het nu GFT is, plastic of papier Dat interesseert hem echt geen zier Hij verdient voor vrouw en kinderen de kost Niet iedereen is voor dat werk te porren Maar hij doet het toch maar, zonder morren En zo worden wij van onze zooi verlost Een hondenbaan wordt er weleens…

Zomaar op de bonnefooi -de tafel van gebreken was een zooi- en viel pardoes in Wout’s verjaardagsfeest. De stoelen rolden er weer af en aan zo nodig, met of zonder tussenstop. “Breng mij maar even buiten, beste Sjaan” zei opa ferm; “hier steek ik niets meer op”.…

Des avonds rond de stond van elf, wanneer de crisis van de dag is weggezonken en poppendame alsook sponzenheer van de t.v. naar hem niet langer lonken, omdat zijn echtgenote, afgebeuld, die krocht van lol heeft uitgehypochonderd en met haar zooi naar boven is gezeuld, naar die verknoeide uithoek van hun sponde, en hij voldoende aangeschoten…