Alle inzendingen over zweten

Het fietsen van school naar huis had zoveel aan zweet gekost dat het te laat werd om te eten kwam niet door wat je die dag had geleerd, omdat je niet luisterde vlogen de vogels naar het niets door de duistere zwerfnacht liet jij je lijf verder zweten alle aandacht was verstomd in stille angstkreet, en lijfsbehoud weer diep verborgen, het…

de wind waait warme lucht aangedreven door groene stroom het is draaiend chroom dat op stand twee in mijn gezicht zucht dichters kennen dan een trage gang waarin een voor hen onbekend verschijnsel optreedt dat in mensentermen meestal transpireren heet zichtbaar bij een overmatige inspanningsdrang een gevoel van geluk maak ik mij eigen…

Zweten en niet meer weten waar de angst de bodem raakt in welke druppel de dorst naar de verlossing smelt. Zweten is een beetje sterven je lijf tot het uiterste koelen zodat niemand zich eraan warmt en allen wachten tot je bezwijkt.…

OL-le-ke BOL-le-ke ’t Lijkt zo eenvoudig dat Simpele ritme maar Heus ’t is geen pret ’k Zweet me te pletter ’t is Ontegenzeggelijk Moeilijker dan mijn Geliefd snelsonnet…

De geur van zweet zorgt ervoor dat de vrouw de emoties in het gezicht van een man onbewust overneemt. Als vrouwlief ruikt dat manlief zit te zweten, Van walging of misschien is hij wat bang, Dan duurt het in de regel nooit erg lang Dat dat aan haar gezicht valt af te meten.…

Zweeten, zweeten, zweeten! Kerel, ben je gek? 'k Ben nog lang niet uitgezweeten, Zelfs niet als 'k verreck!…

Ik moest dit snelsonnet nog schrijven In ´t zweet des aanschijns kwam dit bovendrijven…

Door de arbeid van de nacht voelt het vochtig aan, de sokken door het lopen in de bakkerij de geur van vers gebakken brood vult de ruimte met voldoening zweet loopt van jouw voorhoofd je hebt gewerkt om mensen van een ontbijt te voorzien jouw lichaam is moe zweet omdat het zomer is het ruikt zowaar naar kattenpis zweet omdat je moe…

Dit is de nachtvogel die zwijgt en zweet in het geweten van nooit vergeten eenzaamheid in het land van de vreemde theepotten daar is de brandnetel die groeit op de puinhopen van de ontheemde ziel die nacht van zondeloze wanhoop.…

In de kilte van het ogenblik, De stilte van dit moment, Zie ik dat het huis er nog is - Maar de bewoner is er niet meer, Is verhuisd naar de overkant, Het zweet op zijn bovenlip Dat nooit ontbrak als ik hem sprak Verdampt in de eeuwigheid…

die zijn knuistjes doen ballen van intense angst onterecht de duisternis brengt licht dat zonder haar niet zou bestaan als de zon zijn kamer binnendringt op zoek naar kinderogen en de nieuwe dag zich openbaart ontwaakt het kind een glimlach rond zijn mond van natte dromen nog geen weet * op zijn voorhoofd pareltjes van zweet…

's Zomers staan er tafels in de tuin met klemmen op de lange lakens die wiegen in het licht van de wind – mijn tent na het eten die eerst klein en donker was vol benen van de volwassenen maar vrolijk van hun stemmen – mijn andere wereld Ik streel er het droge gras baan paden voor de mieren en adem de vreemde lucht – van rozen en zweet…

Het is van jezelf, toch betaal je voor woede – bloed, zweet en tranen.…

zon warm lui zweet gin wir veur n’en blanke zweten als een otter zo laat zich vroege zomer voor mij determineren u begrijpt het als frigide misantropisch ijskonijn hunker ik naar kilte ijsbloemen op een raam drie meter sneeuw u begrijpt het…

Deze oefening is niet de eerste de beste Deze oefening liegt er niet om Je moet ervoor in snelle auto's springen En uren en uren drinken En uren en uren zeuren En uren en uren drinken en drinken en zeuren Met het zweet in je handen De opgezwollen krampen In je linkerbeen voor verdragen Met het zweet in je nek Met het zweet op je voorhoofd…

We gaan te keer als beesten, het zweet gutst van mijn lijf, dat mag de pret niet drukken, ik met mijn lekker wijf. Maar morgen is het maandag, `k moet werken, `t is mijn lot, daar bij die slavendrijver, daar zweet ik mij kapot.…

Hopen op geen beurt Koud zweet onder je oksel Leraar roept je naam…

het lege voetpad laat een versleten zool na bloed zweet en tranen…

Ik glij er vanaf door al dat zweet. Maar misschien gaat het morgen beter en ben ik dan geoefend zweter, die zonder er vanaf te glijden, jou naar een hoogtepunt kan rijden. mijn liefste het is toch echt niet niets, als 'k voor op de tandem bergop fiets.…

Ik loop te puffen en te blazen te loom om iets te doen Alles plakt en iedereen zweet of je nu binnen zit of buiten overal is het te heet Ik weet het al, ik pak de slang en ga me maar natspuiten...…

'T aardoppervlak zie 'k als een schedelhuid: Zweetstralen, sijp'len stinkende rivieren, Waarlangs vuil-groenig roos en schimmel tieren; Gebergten schurft steken er boven uit; Mens-luizen, in hun nesten meest op buit Rondkrauw'lend, zie 'k land'lijke blijdschap vieren. Verpletterd soms, als 't trekken van wat spieren De rotsen storten…

Machtig, mina, wat is het heet De hele dag zit ik op mijn reet Nooit had ik echt last van zweet, Maar vind je het gek: het is bloedheet... Alle mozes, ik "stik zowat de moord" Een zonnetje is lekker, maar nu is 't ongehoord. Als ik op een boot zou zitten dan sprong ik overboord...…

kleine jongen blonde haartjes plakkend van zweet handjes moegespeeld met kleine kuiltjes wimpers als gordijntjes over toegevallen oogjes straks weer kijken de wereld ontdekken elke dag een feest voor jou en voor mij…

Wow, wat heb ik lekker geslapen heb een heerlijke droom gehad Wat precies kan ik niet vertellen Wakker, badend in zweet, kletsnat Het enige dat ik je kan zeggen is dat ik van jou droomde, schat Jammer dat ik je afgelopen nacht niet écht naast me in bedje had Morgen is misschien wel beter heb ik jou hoop ik aan mijn zij Geloof me, dat heerlijke…

Het bloed had aan je lichaam een metaalachtige geur gegeven krachtig, ijzer Als een barometer stemde mijn lichaam erop af Vier dagen liggen we afgedopt in bed aan elkaar te ruiken Zelfs het zweet dat ik uit je hals lik heeft de smaak van roest…

die van opwinding stokt De rest van je lichaam dat mee rilt en schokt Je vingers verkennen mijn geheime plekjes Mijn tepels worden verwend met langzame lekjes Mijn onderbroekje wordt stilaan door en door nat Ik weet niet meer waar, hoe of wat Je trekt mijn broekje naar beneden En begint jezelf ook uit te kleden Je lichaam parelt van het zweet…

brede lijven bergen de kleren op, weg ermee wordt wat de natuur bracht teruggebracht tot de essentie zonder schaamte, sans gène zelfs de oma's laten die laatste voor wat het is iets ongemakkelijks op de houten banken bij het vale licht van een weggedoken peertje wordt gezeten en gezwegen maar vooral geluisterd naar het hooglied van het zweet…

dat me eenmaal schreien deed, Hetgeen thans moeder mijner blijdschap is: Jeugd, liefde, leven, vriendschap, zonde, zweet.…

O Konakry wat was je heet; Nog heter dan de negerinnen, Die gingen glanzend van het zweet Heter dan langgespeende zinnen, O Konakry! O Konakry wat was je stil; 't Bleef ochtend in de brede lanen Als was je een grote duiventil Getimmerd onder de platanen. O Konakry!…

Er ligt een sloot van nat en vies waardoor ik op mijn knieen ben gekropen. Een zurig dek van bladeren, dat bijtend tegen armen rust en met slijm en schimmel mijn wangen streelt tot ieders ongenoegen. Kreukels in mijn dekens. Zweetplekken precies daar waar ooit een vrouwenlichaam heeft gelegen.…