Alle inzendingen, met trefwoord acrostichon

Dreigend dreunden donker de djembé's Evennachtslijn evennaderend Corrumpeerde Coen de Compagnie, Eerloos ergerlijke eigenrechter, Maluku tot muskaatnooteilanden Bracht barbaars beschaving, bovenbaas Eilandvolken, etnisch en endemisch Rechter roverhoofdman... christenhond…

Geef wat licht, dat straalt naar armen En wat lucht in helderblauw Nooit een wolk..., maar heb erbarmen Altijd zon, aan man en vrouw Dat zal voorts jouw pad verwarmen En jouw gang ontzien van kou…

Sierlijk zweeft de frêle vlinder Cocktailvol van bloemerij. Hier zijn duifjes en daarginder Eitjes van de honingbij. Paars de heide in de zomer. Pareltjes in de voorjaarswei. Ieder seizoen schud ik de dromer: Noem dit Eden aan zijn zij, Gans het lusthof... zo nabij!…

weke vraagtekens als ik door mijn weerschijn zie totdat de wereld weigert in eclipsen te ontstaan smal, eenzijdig en onheus echtheid weert me rechtstreeks uit dit zijn nochtans wezenlijk als wie ik ben als mens of vrouw of soms -als man trouw aan diens scheppingsdrang lichtvoetigheid verzwaart indien mijn tenen eigenheid ontkennen…

In jaargetij zo mooi waarin de Bij, klein in omvang, zoekend, van opwinding al blij. Hij jengelt met de vleugels door de blauwe lucht, op bloemenjacht, bijna het einde van zijn vlucht. Utopisch en mytisch is de bloem die hij vind, van nature prachtig, één die iedereen bemint. Altijd troostende schoonheid die haar siert, naast magie die de Bij…

Alle hens aan dek Christus was nog niet zo gek Rijstpap zullen ze eten Oude wijsheid Snel vergeten Tijd voor herinnering Ieder zijn ding Christus tekende een nieuw begin Heilig zij die sterven Onze vader Niemand zal het merken…

~~~ Liever dan lief ben je mij ieder schilderij dat ik begin schilder jij speels en vol verve af met je eigen aardige streken Levenslustig blijft je glimlach achter elk discussiepunt verbaal doe je niet meer onder en ik herken het vurige pareren rede voeren noem jij dat om je vliegbereik te vergroten nestwarmte zoek je echter nog…

sneeuwlandschap, warme kilte yin en yang in evenwicht liggend onder de stilte van vleugels in het zonlicht isoleert jouw silhouet alle schaduw uit 't portret…

Schoksgewijs voel ik frustratie in de charade van acrostichon hevig zwetend op verkrampte zinnen ruwweg neergeschreven woorden ijzig brokkelend op het witte vel vervagen tot onzinnigheid ergens in mijn dwarse leeghoofdigheid rafelen stoffen in dunne slappe bedrading zonder samenhang verlatenheid overvalt mij als een kind dat zonder…

Het is vandaag de derde februari Ik spel de krant, het nieuws is al weer oud Eng is het denkraam, 't maakt een mens benauwd Recht door dit alles heen zingt de kanarie Elk nieuw moment wordt rechtstreeks uitgezonden Nu blaast het door ons heen, een melodie Nog nooit vertoond, met stille euforie Urgent, vitaal, wie is er mee verbonden?…