Alle inzendingen, met trefwoord fiets

Op de fiets gaat alles wel langzaam maar toch nog behoorlijk hard. Wie heel goed luistert aan een stilstaand horloge hoort een zacht tikken. Waar blijft de tijd? Om daar over na te denken hebben wij het zwerk. --------------------------------------------- uit: Alles op de fiets (1979)…

Geef mij een fiets of kar met paard, het snelverkeer is niets voor mij. Quod erat demonstrandum: jij reed langs. Ik zag je van opzij maar heb vooral je nagestaard.…

Er waren zekerheden in het leven: In schelpenpaadjes school een groot ‘gevaar’. Je wist wel dat je lek reed maar nooit waar, Maar daar beton op is zwaar overdreven. Nooit meer een knal, nooit meer een lekke band, Verdwenen is wat hoort bij Ameland.…

in de avond fietsen hand in hand onder het zacht zoemen van de dynamo tegen de band. de vrede van het land en de donkere grond liggen om ons. we zijn over paden gekomen die in elkaar overgaan als een net van ongebroken dromen. de avond is ruim en zwoel, je hand knijpt even in de mijne. onze pedalen gaan licht rond. we drijven in een zachte…

(naar Gertrude Stein) een fiets is een fiets is een fiets... maar dan wel met twee wielen…

Terug op de fiets naar huis landt een kwikstaart op het asfalt het pikt her en der een beestje vliegt op als ik aanstorm ik fiets verder en aan het eind van de weg stijgt een blauwachtige libelle op het fladdert even, in mijn buurt volgt dan een eigen route ik sla af en nader mijn woonplaats gekwaak van kikkers komt mij tegemoet vergast…

Aan mijn fietstochtvrienden Als een jong lied dat klinkt luid door lege hallen, Zo is doorheen de Winter, de Lente getreden tot ons allen, Die waren in een eeuw Gehuld, van witte sneeuw. Niet enkel jonger is geworden ons leven, Maar ook veel witter en lichter geweven Als in het kleed Van winterleed. Witte blijdschap Is de witte boodschap…

Een nuchter fietser op de gracht: wat valt dat is een herfstblad - licht stijgt op. Nóg is er geen gevoel van kortste dag. Maar keert het licht, dan keert de fietser ook de stad de rug toe, kiest rivier voor gracht, sneeuw op de buitenweg voor stadse prak. Wat voedt nog zijn herinnering: de damp die geurt bij 't uitdoen van een regenpak?…

Het voorwiel loopt aan, amechtig fiets ik verder -- hijgend als een hond.…

het beste in de stad is / een oude fiets als hij rammelt - een beetje - hoef je nooit te bellen een ringslot voor bij de bakker een kabel voor aan de brug een lamp overbodig er is licht in de duisternis je kent toch de stad! deze fiets oogt als een wrak maar in de banden nog net voldoende lucht dit rijwiel zal niemand kopen…

een oude man op de fiets onderweg zij zweeft voorbij met een glimlach een wolkje parfum en verdwijnt in het niets op haar fiets en daar ver achter haar rijdt nu voorwaar geen oude man maar een vrolijke jongen van zeventien jaar…

Ik nam haar mee aan de hand van niets om alles te ontdekken. Liefde als een kompasnaald die de richting aftast om jou te vinden. Liefde als een spel gevonden in een hooiberg uiterst prikkelend. Liefde als een fiets de ketting goed gesmeerd elk tandwieltje telt. Liefde trekt sporen mijn hart timmert aan de weg het regent spijkers…

Zonder hond zonder kat zonder fiets loop ik alleen naar zee. Ik groet een oude man en zijn hond antwoordt: ‘Hij is doof’. Ik loop door en groet een hond. Zijn baas antwoordt: ‘Hij houdt niet van vreemden.’ Ik blijf lopen en zie een fiets een vrouw leiden. Ik ren en zie een hond die zijn baas uitlaat. Ik wandel en zie een hond fietsen…

Pas in de verste verte ligt het eind dat zo vaak veel te tijdig wordt bereikt, want plots een steek, besef, de Kneet bezwijkt net als hij met zijn vrienden lekker treint In één seconde komt alles voorbij: Parijs, de gele truien, valpartijen, het wereldkampioenschap, de kasseien, de stratenmaker was een echte kei Zijn vindingrijke tong zat…

Het onderlijf schrijft haast een manifest, terwijl vanuit de lucht, gezeten op een wolkje God en Satan nog eens Job zijn kruisweg over willen doen. De test betreft nu Hennie op zijn wielrenfietsje. Vanuit de hoogte gooit het duo bak- ken sneeuw op d’ aardse modder. Ongemak- kelijk befietsbaar. Stammie denkt nog: Nietzsche die had het over…

De rug kromt zich wat ronder op de fiets, Pontoni en Bramati irriteren, zo’n tikkie tegen ’t wiel, wel twintig keren, Bart denkt ‘spaghettivreters’ … of zoiets Pontoni tikt dan nog een keer en ras geeft Bart een buitensporige dot gas en scheurt dan vlammend door de Brennerpas, althans als het niet in Atlanta was ... Minuten voor de rest…

Aanvaard de gift van lijf en energie De dunne bandjes houden dapper stand De zwaarbevraagde spieren staan in brand Het samenspel van ham en kuit en knie De rug kromt zich wat ronder op de fiets Het onderlijf schrijft haast een manifest Het bovenlijf een schaduw van de rest De wind, de weg, de ijver, verder niets De benen lopen vol met heilloos…

Ik zit te appen met een vriendin ze zegt: ‘k moet even aan de lader nou klinkt dat absurd is slechts een begin ‘t einde komt een stukje later… ‘k Zit te appen met een vriendin moet wachten tot ze ‘ opgeladen ‘ is intussen doe ‘k andere zaken omdat gewoon wachten: geen optie is! Dan bedenk ik me ineens bij toverslag stel je voor dat er…

2-35-67-64--9 ze fietsen van knooppunt naar knooppunt stappen af en toe nog even af en genieten van 't klein geluk dat zo'n tochtje ze kan geven dan weer op weg naar knooppunt nummertje negen…

Ik ben dol op fietsen Niet op nietsen Ik fiets op 1 dag soms wel 100 km Heerlijk.........eerlijk Lekker mezelf zijn Fietsen is fijn Je komt van alles tegen onderweg Precies wat ik je nu zeg Denk daar maar eens aan Als ik je nu zag staan...…

Ik hou van fietsen Niet van nietsen Ik fiets overal en Nergens naar toe Ik word niet moe Laat mij maar gaan Ik zie mijzelf Nu al weer staan In een vreemde laan Van een dorp of stad Maakt niet uit.....wat…

De zon staat hoog aan de hemel Vader stapt op zijn fiets De velgen blinken “Tikketikketik” klinkt het geluid van de lagers Een trui met reclame spant rond zijn buik Zijn kuiten kaal en glanzend Rustig rijdt hij de straat op Eerst links dan rechts voorovergebogen gespt hij zijn nauwsluitende schoenen vast Wanneer hij gaat staan handen op…

in de gang ziet hij z’n fiets staan niet veel gebruikt wat ook niet snel meer zal gebeuren hij is te oud om er weer de dijk mee op te gaan en z’n vrouw blijft maar zeuren: ‘Doe dat ding toch weg hij belemmert me in mijn loop wat ik je al zo vaak uitleg.’ ‘Ach vrouw ik laat hem toch nog even staan, als ik naar hem kijk zie ik…

Tijdens Coronatijd! Fietsen en wandelen! Actieve levensstijl, ons nieuw genot Spijtig, maar nodig, hèt: “Evenementsverbod” Doch, thuis zijn spelen én bloot niet beknot…

geen grensgedichten zonder Schmuggelgeschichte bij de douane verbaasde gezichten een Bourtanger op de fiets die ze kwamen controleren elke week hij had niets aan te geven dan een baal stro achterop, ze doorzochten, vonden niets hadden niets door openden de slagboom lieten hem door jaren later kwam een douaneman de Bourtanger tegen…

terug van waar ze was de straat met een geur van olie en benzine de pizzeria en kebab en uitlaatgassen en kut alweer de fiets gestolen alles is weer zoals het altijd was passend als haar oude favoriete jas hij loopt weer als vanouds door het altijd eerlijke bos hoort tussen het kloppen van de ijverige specht een overvliegende koekoek…

Het eerste wat de Nederlander leert is lopen. Daarna fietsen. En dan de fiets verliezen. Vele keren wachtte mijn fiets niet op mij. Ze was weg, verdwenen en niet naar huis gegaan. Is mijn fiets alleen, is ze eenzaam? Aan een andere fiets bond ik haar. Maar nog wachtte zij niet op mij. In Nederland is mijn fiets mijn fiets niet…

Met een behoorlijk stevige koude wind fiets ik door het waterland boven Amsterdam het is flink doortrappen op deze 5e mei de laaghangende zon verleidt me tot liggen rustig gelegen bezie ik 't koolzaad en fluitenkruid wat fris, wit- en geelkleurig de lente viert, siert ik lig praktisch op gelijke hoogte met de golvende Hollandse slootwaterpartijen…

ik fiets door mijn gedachten en ren hardop door mijn hoofd wat mag ik toch verwachten een vinden waarin ik heb geloofd? Op zoek naar wie ik ben fiets ik niet van mezelf vandaan? Doelloos ren ik de aarde rond zonder mezelf te zien staan? Zal ik de mij in mij ooit vinden en leiden naar de plek waar ik gedij weet ik mijn eigen kooi te ontsluiten…

De nawinter en de vroegzomer hebben een deal gesloten. Een nieuw seizoen brak aan, ondanks viraal corona. De vorst mag weer meeregeren, overnacht. De zon mag voluit haar gang gaan, overdag. Vrije mensen mogen lekker fietsen. Uitslapen zonder valse muggen. Nietsen zonder iets te moeten. Of trek je wandelschoenen aan. Ons klimaat is…