Alle inzendingen, met trefwoord tanka

De hoge boom is van wortels tot aan de top omhuld door klimop: die grote, sterke reus strekt wanhopig zijn armen uit.…

Doods en verlaten is de nachtelijke straat; maar in 't lantaarnlicht krioelt vol zoemende dans een levendig muggenbal.…

Het weidse getal zeven duikt telkens op in spreuken en boeken, blinkt bij deze zin voor God: "Nimmer moe U te volgen."…

discriminatie geketend aan historie duurt racisme voort maakt ontwikkeling kansloos zo blijft de mens altijd klein…

Twee aan twee, komen overal beukenblaadjes boven de bosgrond. Die boompjes van de toekomst wacht meestal spoedige rooi.…

Doorheen het vierkant in de grijze scheidingsmuur zie ik het wasgoed. Mijn buurman vindt het maar niks, dat gat in de betonplaat.…

Op de fjordhelling grazen geiten onbezorgd hun leven slijtend, beelden al springend de aard der Noorse vertellingen.…

Het grasveld ziet bont van krioelende krokus; schoon de lente wacht, toont zij hier al vol trots haar kleurige vingertoppen.…

Volhardend geloof is in het daagse leven en klein gebeuren, nuchter, met bezonnen geest, Gods wil gedenken en doen.…

De beoordelaar verslindt gedicht na gedicht enkel op papier. De digitale hoogbloei is hem verbijsterend vreemd.…

Lange druilregen benevelt kil, maar fijntjes de zachte winter, die vroeg wordt opgeluisterd met een veld gele krokus.…

Moge het gebed van de blije morgenstond steeds in onze ziel doorklinken als een marslied van moedig denken en gaan.…

De eik staat eenzaam, hoog en slank, in bladertooi, op het heideveld: beeld van een groene druipkaars, trillend, luchtig, vrij levend.…

Het is best vaag soms maar wel met volop kleuren de betekenis is vaak niet zo van belang maar wel het gevoel erbij…

Lopend door het park vol uitgelaten honden wordt de bloemengeur doordringend overweldigd door de lucht van poep en pies…

Vele burgers en kleine zelfstandigen gaan zweten in vriestijd... door banale regels van leiders... die laten lijden!…

Tussen stoeptegels zwaait het ontkiemde boompje sierlijk in de wind met zijn vrije, losse top, 't voetje stevig vastgeklemd.…

de wind wiegt het riet licht raakt ze het boomblad aan het water draagt me bespeeld door wind en water word ik opnieuw geboren…

de wind wiegt het riet licht raakt ze het boomblad aan het water draagt me bespeeld door wind en water word ik opnieuw bezield…

Mocht die vogel zich overdag uitleven, 't was gewoon een zanger. Zijn stem bij vollemaansnacht krijgt echter de hoogste lof.…

Op het weilandje staan wat dorre bomen; één is vol bloesem: een schilderachtig aanzien van de vergane boomgaard.…

De darmen zomaar ongedwongen en vrijuit leeg laten lopen: de eerste en laatste werken van een lang mensenleven.…

Ligt je vader hier vroeg hij aan de jonge vrouw die verse bloemen op het verse graf plaatste Nee, het was dit keer m’n man Hij zocht naar woorden kon ze niet zo gauw vinden zei toen maar iets als Sommigen gaan veel te jong Nou heel veel sterkte dan maar Dank u ik kom hier bijna iedere dag langs om dag te zeggen heb u niet eerder gezien…

Vrolijk ontwaken: dit is weer een nieuwe dag, die God gemaakt heeft en een dag waar wij mensen veel van mogen gaan maken.…

Bekrompen zielen loven de Heer geestdriftig, doen Onze Vader anderzijds vaak onrecht aan door hun enghartig denken.…

Een intense lach bloeit tijdens de dageraad zonder mascara op een fluweel zachte huid gevangen in euforie.…

Ogen gesloten contactloos in de stilte in tijdloos kledij blijkt de verbinding constant tot eindeloos beademd.…

Nu het seizoen kleurt in een verheugd stadium op verwarmd landschap waar broedende wereld leeft tot wonderlijk vooruitzicht.…

De winterbloemen die ik je wilde geven zijn al gesmolten…

Onzichtbaar ontwaakt Ontwaakt in nevel onzichtbaar met een glimlach zingt het ochtendlied in getailleerd silhouet voor het geopende raam.…