ze zijn met zovelen
en ze verkopen hun ziel
om te kunnen leven
maar dan wel geknield
ik zie ze in bussen
in auto's, op de fiets
met mij zelf er tussen
en een blik in het niets
in de vroege morgen
op weg naar het loon
met de nood om te zorgen
dat is normaal en gewoon
...en wat wil je worden?
vroeg de man op mijn school
mijn stem klonk…
Ik kan het steeds wat beter
steeds beter hoe het moet
in meer uren van de dagen
ben ik steeds vaker moe
en kan ik mijn ogen sluiten
en laat de slaap zo vredig toe
alsof later naar het nu komt
en alles is dan goed…
...en de inkt is bloed geworden
dichters dopen daarin hun pen
en het bloed is nu geronnen
in de schoonheid van het onbegrepene
de regel afgebroken
terwijl het woord nog wilde betekenen...…
De herinnering is de ultieme duiding
dat iets niet meer terugkomt,
het in het verleden huist
hoe ik ook tuur, wat ik ook schrijf
men is overleden
gebeurtenissen van het verleden
zijn nog slechts beelden
in mijn verdrietige hoofd…
231
Bezig met laden