inloggen

Alle inzendingen van Angelo

12 resultaten.

Sorteren op:

Hondsdagen

netgedicht
4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 436
zij voegen zich samen op bladgroene dagen. de hond en het kind. zij lopen naar nergens. de hond op breekbare poten, het kind op zijn rug. het is het vallen van de avond dat ze zo samen houdt. de hond en het kind, geketend aan elkaar, en ginds: een huis om in te schuilen.…

Zonder naam

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 375
vanmorgen zag ik hem liggen, ik dacht: hier ligt een man, dacht ik. maar niets was minder waar. er lag geen man, alleen een foto. vergis u niet. hij lag wel degelijk te liggen. languit op pagina 6, netjes in het midden. gewond, bebloed en zonder naam. en amper te verdragen blies hij recht in mijn gezicht zijn laatste adem uit.…

Indigo

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 338
zij staat in mijn straat met wolken te strooien. ze zijn van opaak en indigo inkt. zij danst en zij danst, zij glimlacht en zingt. maar niemand die luistert of heel even gilt. zo zie ik haar lopen, het voorhoofd gebogen, na jaren van strooien. geen eten of drinken, geen landschap of straat. alleen maar de stilte van inkt en opaak. en…

Gedicht om de wereld te redden

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 262
waar hij ook gaat, naar links naar rechts naar boven naar onder. altijd loopt hij verloren tussen aarde en hel. en wat hij zegt, en wat hij weet. wat hij zoekt wordt nooit gevonden. zo zwerft de mens, de dagen voorbij. en wie hij werd die niemand werd. dan krom en moe en kwaad en stil. maar af en toe, zo nu en dan. als hij de…

Zoekend naar scherven

netgedicht
4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 331
soms vader door de omgekeerde verrekijkers van de tijd zie ik je weer hoe je bestond op de rand van de eeuwen hoog en rechtop als graan in augustus alsof je altijd hier zou zijn dan zie ik dit gehurkt en gebogen een kind aan het water zoekend naar zeeglas maar blind voor de dagen die zonder vertragen wolk na wolk boven ons razen…

De totstandkoming van A. (terwijl miles davis tegen de muren slaat en men bukowski leest)

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 281
rook sleepte zich uit haar longen pure malt druppelde in haar keel miles blies zijn giftig koper in haar handen er was geen ontkomen meer aan deze nacht ze bood geen weerstand gaf zich over met getrokken borstels regen viel wind stak op vuur in haar zeegroene ogen koningsblauw loste op in karmijnrood ze danste alsof het nooit nog…

Bezoek

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 369
nergens nog vreugde: als hij haar ziet is het al avond. als zij hem ziet herkent zij hem niet. dat zij toch niet heeft te klagen, dat zij woont in mooie kamers. zij kijkt niet op wanneer hij liegt, zij is vergeten dat bij het vuilnis van de dag soms zilver wordt gevonden. of sleutels en een jas. oud brood dat zij in water weekt…

Wie we waren (en wat we werden)

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 395
als kind droegen wij zeeën aan land in dunne emmers wij bouwden kastelen met water en bloed en drukten gaten in muren van zand van ramen en deuren wisten wij niet dan kwamen de golven luid en ongrijpbaar liepen wij weg op magere benen wij vluchtten naar later naar morgen en beter vonden huizen met winddichte luiken gingen naar…

We moeten minder hebben

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 378
we moeten investeren we moeten sterker staan we moeten ondernemen we moeten dag na dag we moeten produceren we moeten meer en meer we moeten hoger bouwen we moeten naar de maan zo sprak de wijze koning zijn landgenoten toe de dichter keek hem aan met halfgesloten ogen deed twee stappen naar voren en zei toen zijn gedacht we moeten…

De vogels van morgen

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 549
Van de wolken die men weemoed noemt, zal men genezen, en genezen zal men stranden vinden, leeg als bomen in december. Men zal water zien, het vage varen van de visser, de dagen zien omslaan van ijstijd naar dooi. En jij zal zeewier zaaien, gewiekst als je bent. Met lipstick en haarkam jezelf restaureren. In niets voorbij, de aarde…

Waarom?

hartenkreet
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.097
Een kriebel in mijn nek, een blaadje Een reiger voor me langs, zo snel Een wolk schuift langzaam verder, een blauw gaatje De zon die vindt zijn weg wel Kleine mannen, een duim zo hoog, lachen en ravotten Een bluesman speelt gitaar, ik hoor het in de wind, de wilg verliest zijn knotten Twee oude mannen, ze fluiten eensgezind Mijn ogen dicht, ik…
Angelo3 februari 2008Lees meer…

waarom, dat ben jij

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.800
Op deze leeftijd, deze fase hier zittend in de zon Begrijp ik, net als vele jonge mensen, het grote 'waarom' Althans, vanaf het bankje in het park met uitzicht tot daarginder lijkt het hele gebeuren immens groot maar het kan ook wel met wat minder Niet minder prachtig, niet minder gelukkig en het heeft zijn grootsheid zeker weten maar het…
Angelo16 september 2007Lees meer…