inloggen

Alle inzendingen van Austin van Ditmar

6 resultaten.

Sorteren op:

Hardnekkige wonden

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 82
fontijn van zalf op mijn hardnekkige wonden de rode draad gevonden heel paard half weke dagen bleek en doorschijnend wit en schrijnend knorrende magen waar bevindt zich de lans? om eens fris uit te halen naar de banalen waarom is er eigenlijk geen schijn van kans? ik loop door de regen en de stegen waar het stinkt en huilt ze…

Zachte wind

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 188
Waar blijft de wind in mijn goede hoed? waar blijft de wind om kerktoren en klokken van mijn gemoed? waar blijft de wind in mijn binnenste? de wind in de schaamte? de wind in mijn angsten? de wind rond mijn vangsten van de dag over trekvaart en de wijdse tuinen van een ziel die ik ben en daar is de harde wind zij is geschoren nog jong van…

En spat open op wat verloor

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 104
mijn pubertijd beleef ik nog siervolle haren dansen en zacht goud leeft onder het warme stomen als een eerbare levensvonk regeert mijn pubertijd morgen misschien zullen mijn tanden zwichten vandaag veren de zielen der oneindigheid nog heel even op in heilzaam wiegen met hun hoofden tegen een kei van een dag de groten zijn kwaad en steunen…

Hot

netgedicht
1.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 899
Iedere keer als ik het land betreed valt het hek met een klap in mijn nek onderstreept eigenlijk de misère een verdwaalde zachte sneeuwvlok glijdt mijn visjack binnen en oja, de kometen komen hot hot een snelle steen wat licht misschien zo gaat het gewoon en misschien weer zo een oorlog die krijsend najaagt wat geluk en dan tot oorlog sterft…

Hoornen zacht

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 665
Jouw lieve lach ik zie al lamplichten dansen er valt een doodshaar om ons heen één koprol nog laat me begaan drinkhoorns, kandelaars alles is niets en kijkt mij aan een koprol nog laat mij begaan daar ronkt het steundier in de nacht met zo af en toe een basstem in de lucht palen flisten door de ruimte ongewild tel ik de flitsen van…

Toen vroeger

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 243
Mijn ogen vallen in het rose en zo te zien aan jouw zachte haar van vroeger moet ik jou hebben herschapen de koffie verkeerd staat op en rats aangebrand je gouden teller ik hoor hem nog het afscheid van je nonchalance je ogen op stokjes ze bevallen mij nog maar de macht is er af terwijl ik vast zit aan de beek en sterf met mijn visdraad…