inloggen

Alle inzendingen van Charles Steijger

6 resultaten.

Sorteren op:

Vluchteling

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 213
De angst is zo zwaar als lood het is stil aan de overkant zelfs haat heeft hoge nood moderne pest staat in de krant Zinnen druipen vol van verdriet mijn ogen gaan tranend dicht populisten zingen het dode lied verzet is nu mijn enigste plicht Iedereen heeft recht op brood en zeker hier in ons Nederland voor de liefde niet voor de dood…

in het beginnen hoop

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 910
in het beginne ligt voor mij het hopen dat er iemand is die voor mij zingen zal een gebroken hart voor een te diep dal rest voor mij het laatste restje te slopen lees ik vandaag over gisteren in alle kranten de pijn en vreugde waarin men zich kleedde mijn stilte zal mijn diepste zin nu verbreden en verdiep me vandaag in mijn stervende tante…

Een glimp van haar bestaan

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 321
Zoals je lacht en zo verlegen lijkt het kleine kind je laat verdwalen je in het labyrint van leven kijkt de waarheid niet kan achterhalen de winter koud en guur een dwarreling in vergane glorie tinteling van wat er komen gaat neuriĆ«nd op klanken van euforie terwijl ik dromend het denken laat verlegen elk uur verraadt mijn glimp de…

Als een zwarte sluier

gedicht
2.0 met 133 stemmen aantal keer bekeken 14.424
een dag vol warme woorden mijn gevoel in een ruimte een is er die zich stoorde ben ik die verzuimde een dag vol vreugde, in mij pijn als een dubbel evenwicht waar zal haar pijn voor zijn een beeld zonder uitzicht zo vervagen mijn gele beelden als blinkend voelen, horen en zien wat me ooit warm streelde ik heb het ooit gezien…

als een zwarte sluier

gedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 2.564
een dag vol warme woorden mijn gevoel in een ruimte een is er die zich stoorde ben ik die verzuimde een dag vol vreugde, in mij pijn als een dubbel evenwicht waar zal haar pijn voor zijn een beeld zonder uitzicht zo vervagen mijn gele beelden als blinkend voelen, horen en zien wat me ooit warm streelde ik heb het ooit gezien hoe kon…

Als een touw

gedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 3.228
in de knoop, uit de knoop, in een lus gevoelens zinloos verwoorden van de vrouw van zijn leven een kus zou hij zichzelf bijna vermoorden maar alles is er om te blijven leven drie zoons een vrouw en een tuin het is lastig maar blijf nog even zo koud zonder haar op je kruin een versje blijven toch enkel woorden soms drukt het wat van binnen…